ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (τρίτο τμήμα)

της 14ης Φεβρουαρίου 2007

Υπόθεση F-1/06

Juan Miguel Fernández Ortiz

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπάλληλοι – Πρόσληψη – Δοκιμαστική υπηρεσία – Απόλυση μετά το πέρας της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο J. M. Fernández Ortiz ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως με την οποία η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων προέβη στην απόλυση του προσφεύγοντος μετά το πέρας της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Πρόσληψη – Δοκιμαστική υπηρεσία

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 34 §§ 3 και 4)

2.      Υπάλληλοι – Πρόσληψη – Δοκιμαστική υπηρεσία

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 34 §§ 3 και 4)

3.      Υπάλληλοι – Πρόσληψη – Δοκιμαστική υπηρεσία

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 34 § 3)

4.      Υπάλληλοι – Πρόσληψη – Δοκιμαστική υπηρεσία

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 34 §§ 3 και 5)

1.      Οι προθεσμίες που προβλέπει το άρθρο 34, παράγραφος 3, του κανονισμού, το οποίο παρέχει τη δυνατότητα στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή να απολύσει δόκιμο υπάλληλο λόγω επαγγελματικής ανεπάρκειας, δεν έχουν την έννοια ότι η εν λόγω αρχή πρέπει, εν πάση περιπτώσει, να αποφανθεί πριν το πέρας της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας και ότι μπορεί να απολύσει νομίμως δόκιμο υπάλληλο λόγω επαγγελματικής ανεπάρκειας αποκλειστικώς και μόνον πριν από την παρέλευση της περιόδου αυτής.

Εντούτοις, το γεγονός ότι η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή δεν υποχρεούται να ενεργήσει εντός αποκλειστικής προθεσμίας δεν την απαλλάσσει από την υποχρέωση να αποφανθεί εντός εύλογης προθεσμίας, καθότι υποχρεούται να μεριμνά, ώστε η υπηρεσιακή κατάσταση κάθε υπαλλήλου να είναι σύμφωνη με τις διατάξεις του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων (στο εξής: ΚΥΚ).

Η προθεσμία που πρέπει να ληφθεί υπόψη προκειμένου να εκτιμηθεί αν η αρχή απεφάνθη εντός εύλογης προθεσμίας αρχίζει από τη σύνταξη εκθέσεως μετά το πέρας της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας και την κοινοποίηση αυτής στον ενδιαφερόμενο. Συγκεκριμένα, κατά τον τρόπο αυτόν και από την ημερομηνία αυτή ο δόκιμος υπάλληλος λαμβάνει γνώση του γεγονότος ότι έχει κινηθεί σε βάρος του διαδικασία απολύσεως.

(βλ. σκέψεις 41, 44 και 45)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 1 Ιουνίου 1978, 99/77, D’Auria κατά Επιτροπής, Συλλογή τόμος 1978, σ. 389, σκέψεις 18 και 19· 12 Ιουλίου 1973, 10/72 και 47/72, Di Pillo κατά Επιτροπής, Συλλογή τόμος 1973, σ. 603, σκέψη 9· 26 Φεβρουαρίου 1976, 92/75, Van de Roy κατά Επιτροπής, Συλλογή τόμος 1976, σ. 151, σκέψη 12

2.      Από καμία διάταξη της οδηγίας δεν προκύπτει ότι ο δόκιμος υπάλληλος για τον οποίο έχει συνταχθεί δυσμενής έκθεση κρίσεως σχετικά με την περίοδο δοκιμαστικής υπηρεσίας του μονιμοποιείται σιωπηρώς εκ του λόγου και μόνον ότι έληξε η περίοδος δοκιμαστικής υπηρεσίας. Πράγματι, και μόνον η ύπαρξη περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας, η δυνατότητα παρατάσεώς της και η διαδικασία απολύσεως που προβλέπει το άρθρο 34, παράγραφος 3, του ΚΥΚ αποδεικνύουν ότι ο δόκιμος υπάλληλος δεν έχει απαλλαγμένο αιρέσεων δικαίωμα μονιμοποιήσεως μετά το πέρας της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας, αλλά απλώς και μόνον προσδοκία, δεδομένου ότι για να μονιμοποιηθεί ο δόκιμος υπάλληλος πρέπει να επιδείξει επαρκείς επαγγελματικές ικανότητες.

(βλ. σκέψεις 53 και 55)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: Di Pillo κατά Επιτροπής, προαναφερθείσα, σκέψη 9

3.      Η μη τήρηση των προθεσμιών που τάσσει το άρθρο 34, παράγραφος 3, του ΚΥΚ, όσον αφορά τη σύνταξη των εκθέσεων κρίσεως, συνιστά παρατυπία, η οποία όμως, όσο αξιόμεμπτη κι αν είναι, δεν θίγει το κύρος των οικείων εκθέσεων, όταν ο ενδιαφερόμενος είχε τη δυνατότητα να υποβάλει τις παρατηρήσεις του εντός επαρκούς προθεσμίας, παρέχοντας κατά τον τρόπο αυτόν τη δυνατότητα στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή να εκφέρει την κρίση της, όπως υποχρεούται.

Ομοίως, η καθυστερημένη έκδοση της αποφάσεως περί παρατάσεως της περιόδου δοκιμαστικής υπηρεσίας δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της αποφάσεως αυτής, όταν ο ενδιαφερόμενος έχει ενημερωθεί δεόντως από τη διοίκηση, εν ευθέτω χρόνω, ότι η περίοδος δοκιμαστικής υπηρεσίας συνεχίζεται και επομένως δεν τελούσε σε κατάσταση αβεβαιότητας ούτε κατά μείζονα λόγο υπήρχε στην περίπτωσή του «νομικό κενό».

(βλ. σκέψεις 59 έως 62)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 25 Μαρτίου 1982, 98/81, Munk κατά Επιτροπής, Συλλογή 1982, σ. 1155, σκέψεις 8 και 9

ΠΕΚ: 5 Μαρτίου 1997, T‑96/95, Rozand-Lambiotte κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1997, σ. I‑A‑35 και II‑97, σκέψη 72

4.      Η δυνατότητα της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής να απολύσει, δυνάμει του άρθρου 34 του ΚΥΚ, δόκιμο υπάλληλο και να αρνηθεί να τον θέσει υπό καθεστώς μόνιμου υπαλλήλου δεν θίγει καμία γενική αρχή του δικαίου που να έχει εφαρμογή στο κοινοτικό υπαλληλικό δίκαιο.

Η πράξη απολύσεως δεν μπορεί να θεωρηθεί ως θίγουσα την αρχή της χρηστής διοικήσεως ή άλλη γενική αρχή ή ως προσβάλλουσα τα θεμελιώδη δικαιώματα του ενδιαφερομένου, όταν ο δόκιμος υπάλληλος παραμένει στη θέση του έως την έκδοση της αποφάσεως της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής, αμείβεται κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου, η κατάστασή του διευθετείται εντός εύλογης προθεσμίας και δικαιούται, επιπλέον, του επιδόματος που προβλέπει το άρθρο 34, παράγραφος 5, του ΚΥΚ.

(βλ. σκέψεις 69 και 70)