Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 16 Αυγούστου 2018 η České dráhy a.s. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 20 Ιουνίου 2018 στην υπόθεση T-621/16, České dráhy κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-539/18 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η τσεχική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: České dráhy a.s. (εκπρόσωποι: K. Muzikář και J. Kindl, advokáti)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αντικείμενο

Αναίρεση κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Ιουνίου 2018 στην υπόθεση T-621/16, České dráhy κατά Επιτροπής.

Με την απόφαση αυτή το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την ασκηθείσα βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ προσφυγή, με την οποία η České dráhy ζητούσε την ακύρωση της αποφάσεως C(2016) 3993 τελικό της Επιτροπής, της 22ας Ιουνίου 2016, στην υπόθεση AT.40401 – Twins. Το Γενικό Δικαστήριο καταδίκασε επίσης την České dráhy στα δικαστικά έξοδα.

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 20ής Ιουνίου 2018 στην υπόθεση T-621/16, České dráhy κατά Επιτροπής, EU:T:2018:367·

να ακυρώσει την απόφαση C(2016) 3993 τελικό της Επιτροπής, της 22ας Ιουνίου 2016, στην υπόθεση AT.40401 – Twins·

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα της České dráhy που αφορούν την υπόθεση T-621/16, καθώς και στα δικαστικά έξοδα της České dráhy που αφορούν την αναιρετική διαδικασία.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η České dráhy προβάλλει τέσσερις λόγους.

1.    Πρώτος λόγος αναιρέσεως: εφόσον το Δικαστήριο δεχτεί την αναίρεση της České dráhy στην υπόθεση T-325/16, οφείλει επίσης να δεχτεί και την υπό κρίση αναίρεση.

Με την αναίρεσή της κατά της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου της 20ής Ιουνίου 2018 στην υπόθεση T-325/16, η České dráhy ζητεί από το Δικαστήριο να ακυρώσει στο σύνολό της την απόφαση της Επιτροπής διά της οποίας διατάχθηκε ο έλεγχος που διενεργήθηκε στην έδρα της České dráhy τον Απρίλιο του 2016. Η απόφαση της 22ας Ιουνίου 2016, την ακύρωση της οποίας ζητεί η České dráhy στη συναφή υπόθεση, στηρίχθηκε σε έγγραφα που κατασχέθηκαν κατά τον προηγούμενο εκείνο έλεγχο. Επομένως, εάν το Δικαστήριο δεχτεί την αναίρεση της České dráhy στην υπόθεση T-325/16 (ήτοι, εάν το Δικαστήριο κρίνει ότι ο προηγούμενος έλεγχος ήταν μη νόμιμος στο σύνολό του), οφείλει επίσης να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής της 22ας Ιουνίου 2016.

2.    Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέτασε εάν τα έγγραφα βάσει των οποίων διατάχθηκε ο δεύτερος έλεγχος είχαν κατασχεθεί στο πλαίσιο του μη νόμιμου μέρους του πρώτου ελέγχου, και έκρινε ωσάν ο πρώτος έλεγχος να είχε διαταχθεί συννόμως στο σύνολό του.

Τα έγγραφα βάσει των οποίων διατάχθηκε ο δεύτερος έλεγχος είχαν κατασχεθεί στο πλαίσιο του προηγηθέντος (πρώτου) ελέγχου της Επιτροπής στην έδρα της České dráhy. Με την απόφασή του στην υπόθεση T-325/16 το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε εν μέρει την απόφαση της Επιτροπής που διέταζε τη διενέργεια του πρώτου ελέγχου, κατά το μέρος αυτής που δεν αφορούσε την εικαζόμενη πρακτική τιμών κάτω του κόστους στη γραμμή Πράγα-Ostrava. Η České dráhy θεωρεί ότι τα έγγραφα βάσει των οποίων η Επιτροπή διέταξε τη διενέργεια του δευτέρου ελέγχου κατασχέθηκαν στο πλαίσιο του μη νομίμου μέρους του πρώτου ελέγχου (δεν θα είχαν περιέλθει στην Επιτροπή εάν αυτή είχε διενεργήσει τον πρώτο έλεγχο μόνον κατά το νόμιμο μέτρο), και επομένως δεν μπορούσε η Επιτροπή να στηριχθεί σε αυτά προκειμένου να διατάξει τη διενέργεια του δευτέρου ελέγχου. Το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέτασε τα ζητήματα αυτά.

3.    Τρίτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο αξιολόγησε βάσει εσφαλμένου νομικού κριτηρίου το ζήτημα κατά πόσον τα έγγραφα εκείνα στα οποία στηρίχθηκε η Επιτροπή προκειμένου να διατάξει τη διενέργεια του δευτέρου ελέγχου σχετίζονταν με την εικαζόμενη πρακτική τιμών κάτω του κόστους στη γραμμή Πράγα-Ostrava.

Το Γενικό Δικαστήριο εκκίνησε από το εσφαλμένο νομικό κριτήριο ότι, στην πράξη, οποιαδήποτε έγγραφα βρέθηκαν στην έδρα της České dráhy ήταν δυνατόν να συνδεθούν με την εκτίμηση της εικαζόμενης πρακτικής τιμών κάτω του κόστους της εταιρίας στη γραμμή Πράγα-Ostrava (σύμφωνα με το εν λόγω νομικό κριτήριο, είναι στην πράξη απεριόριστος ο έλεγχος της Επιτροπής που αφορά εικαζόμενη πρακτική τιμών κάτω του κόστους). Εφαρμόζοντας το εσφαλμένο αυτό νομικό κριτήριο, το Γενικό Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Επιτροπή είχε το δικαίωμα, κατά τη διενέργεια του πρώτου ελέγχου, να κατασχέσει τα έγγραφα στα οποία στηρίχθηκε προκειμένου να διατάξει στη συνέχεια τη διενέργεια του δευτέρου ελέγχου.

4.    Τέταρτος λόγος αναιρέσεως: η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου ως προς τα δικαστικά έξοδα είναι εσφαλμένη.

Η České dráhy ισχυρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο όφειλε να δεχτεί την προσφυγή και επομένως να επιδικάσει σε βάρος της Επιτροπής τα δικαστικά έξοδα της České dráhy.

____________