ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(μονομελές)

της 18ης Ιουνίου 2013

Υπόθεση F‑115/10

Jacques Biwer κ.λπ.

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση – Αποδοχές – Οικογενειακά επιδόματα – Σχολικό επίδομα – Προϋποθέσεις χορηγήσεως – Αφαίρεση επιδόματος της ίδιας φύσεως το οποίο λαμβάνεται από άλλη πηγή – Προσφυγή προδήλως αβάσιμη»

Αντικείμενο:      Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία ο J. Biwer και οι λοιποί πέντε υπάλληλοι των οποίων τα ονόματα περιλαμβάνονται στο παράρτημα ζητούν, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως, που δεν κοινοποιήθηκε στους προσφεύγοντες, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την οποία θεωρήθηκαν ορισμένες χρηματικές ενισχύσεις χορηγούμενες από κράτος μέλος σε σπουδαστές ανώτατης εκπαιδεύσεως ως επιδόματα της ιδίας φύσεως με τα προβλεπόμενα από τον ΚΥΚ οικογενειακά επιδόματα και με την οποία αφαιρέθηκαν οι ενισχύσεις αυτές από το προβλεπόμενο από τον ΚΥΚ σχολικό επίδομα που λαμβάνουν οι υπάλληλοι, γονείς των σπουδαστών αυτών, και, αφετέρου, την ακύρωση των εκκαθαριστικών σημειωμάτων μισθοδοσίας που εκδόθηκαν με βάση την απόφαση αυτή, από τον Ιανουάριο του 2010.

Απόφαση:      Η προσφυγή του J. Biwer και των λοιπών πέντε προσφευγόντων των οποίων τα ονόματα περιλαμβάνονται στο παράρτημα απορρίπτεται ως προδήλως στερούμενη νομικού ερείσματος. Ο J. Biwer και οι λοιποί πέντε προσφεύγοντες των οποίων τα ονόματα περιλαμβάνονται στο παράρτημα φέρουν τα δικαστικά έξοδά τους και καταδικάζονται στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Περίληψη

Υπάλληλοι – Αποδοχές – Οικογενειακά επιδόματα – Σχολικό επίδομα – Προϋποθέσεις εφαρμογής του κανόνα περί μη σωρεύσεως επιδομάτων του άρθρου 67, παράγραφος 2, του ΚΥΚ σε περίπτωση χορηγήσεως από άλλη πηγή επιδομάτων της ιδίας φύσεως – Εφαρμογή επί της χορηγούμενης από το Λουξεμβούργο χρηματικής ενισχύσεως προς σπουδαστές – Επιτρέπεται

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 67 §§ 1, στοιχείο γ΄, και 2)

Μόνον τα παρεμφερή και επιδιώκοντα τον ίδιο σκοπό επιδόματα θεωρούνται «της ιδίας φύσεως» κατά την έννοια του άρθρου 67, παράγραφος 2, του ΚΥΚ όσον αφορά τη χορήγηση οικογενειακών επιδομάτων. Το αποφασιστικό κριτήριο για τον χαρακτηρισμό επιδόματος ως της ίδιας φύσεως, είναι ο σκοπός που επιδιώκουν τα επίμαχα επιδόματα.

Συναφώς, το σχολικό επίδομα του άρθρου 67, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του ΚΥΚ και η χρηματική ενίσχυση που χορηγεί το Λουξεμβούργο υπό μορφήν υποτροφιών και δανείων με σκοπό την παροχή στους σπουδαστές χρηματικής ενισχύσεως για την κάλυψη των δαπανών φοιτήσεως και διαβιώσεώς τους κατά τον χρόνο πραγματοποιήσεως των σπουδών τους επιδιώκουν παρεμφερή σκοπό, ήτοι να συνδράμουν στις δαπάνες φοιτήσεως του συντηρούμενου από τον υπάλληλο τέκνου.

Το συμπέρασμα αυτό δεν μπορεί να ανατραπεί από το γεγονός ότι οι δικαιούχοι των δύο επίμαχων παροχών δεν είναι τα ίδια πρόσωπα. Συγκεκριμένα, το ότι το προβλεπόμενο από τον ΚΥΚ επίδομα χορηγείται στον υπάλληλο, ενώ η εθνική ενίσχυση λαμβάνεται από το τέκνο ή χορηγείται επισήμως σε αυτό, δεν είναι καθοριστικής σημασίας για την εξακρίβωση του ζητήματος αν οι εν λόγω παροχές είναι της ιδίας φύσεως κατά την έννοια του άρθρου 67, παράγραφος 2, του ΚΥΚ.

(βλ. σκέψεις 42 και 43)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 13 Οκτωβρίου 1977, 106/76, Gelders-Deboeck κατά Επιτροπής, σκέψη 16· 13 Οκτωβρίου 1977, 14/77, Emer-van den Branden κατά Επιτροπής, σκέψη 15· 18 Δεκεμβρίου 2007, C‑135/06 P, Weiβenfels κατά Κοινοβουλίου, σκέψη 89

ΓΔΕΕ: 10 Μαΐου 1990, T‑117/89, Sens κατά Επιτροπής, σκέψη 14· 11 Ιουνίου 1996, T‑147/95, Pavan κατά Κοινοβουλίου, σκέψη 41

ΔΔΔΕΕ: 13 Φεβρουαρίου 2007, F‑62/06, Guarneri κατά Επιτροπής, σκέψεις 39 και 42· 5 Ιουνίου 2012, F‑83/10, Γιαννακούρης κατά Επιτροπής, σκέψη 37· 5 Ιουνίου 2012, F‑84/10, Χατζηδουκάκης κατά Επιτροπής, σκέψη 37