Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 25 Ιανουαρίου 2019 η Prosegur Compañía de Seguridad, S.A. κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο πενταμελές τμήμα) στις 15 Νοεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-406/11, Prosegur Compañía de Seguridad κατά Επιτροπής

(Asunto C-55/19 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Prosegur Compañía de Seguridad, S.A. (εκπρόσωποι: J. Buendía Sierra, E. Abad Valdenebro, R. Calvo Salinero, A. Lamadrid de Pablo, abogados)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

–    Να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 15ης Νοεμβρίου 2018·

–    Να δεχθεί την προσφυγή ακυρώσεως και να ακυρώσει τελεσίδικα την προσβαλλόμενη απόφαση· και

–    Να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Στις 15 Νοεμβρίου 2018 το Γενικό Δικαστήριο εξέδωσε απόφαση στην υπόθεση T-406/11, Prosegur Compañía de Seguridad, S.A. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής1 , κατά της οποίας στρέφεται η αίτηση αναιρέσεως. Η απόφαση απορρίπτει την προσφυγή της αναιρεσείουσας κατά της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 12ης Οκτωβρίου Ιανουαρίου 20112 , σχετικά με το «χρηματοοικονομικό εμπορικό κεφάλαιο» το οποίο διέπεται από το άρθρο 12.5 του ισπανικού νόμου περί φόρου εταιριών.

Προς στήριξη της προσφυγής της, η αναιρεσείουσα επικαλείται έναν και μόνον λόγο αναιρέσεως, ο οποίος αφορά τα νομικά σφάλματα στα οποία υπέπεσε η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κατά την ερμηνεία του άρθρου 107, παράγραφος 1, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε σχέση με την έννοια του «επιλεκτικού χαρακτήρα».

Ειδικότερα, με την αίτηση αναιρέσεως προβάλλεται ότι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση έσφαλε:

–    κατά τον προσδιορισμό του συστήματος αναφοράς κατά το πρώτο στάδιο της εξέτασης του επιλεκτικού χαρακτήρα·

–    κατά τον προσδιορισμό του πρίσματος υπό το οποίο πρέπει να συγκρίνονται οι διάφορες πραγματικές και νομικές καταστάσεις στο δεύτερο στάδιο της εξέτασης του επιλεκτικού χαρακτήρα·

–    κατά συνέπεια, έσφαλε και κατά την κατανομή του βάρους αποδείξεως και κατά την εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας·

–    επικουρικώς, κατά την ανάλυσή της σε σχέση με την υποτιθέμενη μη απόδειξη της αιτιώδους σχέσης μεταξύ της αδυναμίας των εταιριών να συγχωνεύονται στο εξωτερικό και της απόκτησης συμμετοχών στο εξωτερικό· και

–    επικουρικώς, καθόσον απέρριψε τη δυνατότητα διακρίσεως κατά την εφαρμογή του μέτρου αναλόγως του ποσοστού ελέγχου.

–    Η απόφαση όχι μόνον ακολούθησε εσφαλμένο σκεπτικό, αλλά υποκαθιστά σε διάφορα από τα ως άνω σημεία το σκεπτικό της απόφασης της Επιτροπής με χωριστό δικό της σκεπτικό, υποπίπτοντας έτσι σε επιπλέον νομικά σφάλματα.

____________

1 Απόφαση της 15ης Νοεμβρίου 2018, Prosegur Compañía de Seguridad κατά Επιτροπής (T-406/11, μη δημοσιευθείσα, EU:T:2018:793).

2 Απόφαση 2011/282/ΕΕ της Επιτροπής, της 12ης Ιανουαρίου 2011, σχετικά με τη φορολογική απόσβεση

χρηματοοικονομικής υπεραξίας για τη συμμετοχή σε ξένο μετοχικό κεφαλαίο αριθ. C 45/07 (πρώην NN 51/07, πρώην CP 9/07) εφαρμοσθείσα από την Ισπανία (ΕΕ 2011, L 135, σ. 1).