Αναίρεση που άσκησε στις 18 Σεπτεμβρίου 2018 η Nestlé Unternehmungen Deutschland GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (ένατο τμήμα) στις 12 Ιουλίου 2018 στην υπόθεση T-41/17, Lotte Co. Ltd κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(Υπόθεση C-580/18 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Nestlé Unternehmungen Deutschland GmbH (εκπρόσωποι: Dr. A. Jaeger-Lenz, Rechtsanwältin, C. Elkemann, Rechtsanwältin, Dr. A. Lambrecht, Rechtsanwalt)
Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Lotte Co. Ltd, Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
– να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) της 12ης Ιουλίου 2018 (T-41/17) και να απορρίψει την προσφυγή κατά της αποφάσεως του τέταρτου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ) της 28ης Οκτωβρίου 2016 (υπόθεση R-0250/2016-5)∙
– επικουρικώς, αφού εξαφανίσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου να παραπέμψει την υπόθεση σε αυτό·
– να καταδικάσει την προσφεύγουσα (Lotte Co. Ltd) στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους:
1. Το Γενικό Δικαστήριο άσκησε πλημμελώς την εξουσία του μεταρρυθμίσεως βάσει του άρθρου 65, παράγραφος 3, του κανονισμού 207/20091 , μολονότι το τμήμα προσφυγών δεν είχε προβεί σε επαρκείς πραγματικές διαπιστώσεις περί του ζητήματος της συχνότητας και της διαχρονικής σταθερότητας της χρήσεως. Τούτο πλήττει τα συμφέροντα της αναιρεσείουσας, διότι οι διαπιστώσεις του Γενικού Δικαστηρίου είναι ανεπαρκείς και δεν συνεκτιμούν κρίσιμα αποδεικτικά στοιχεία. Εάν το τμήμα προσφυγών είχε προβεί σε αντίστοιχες διαπιστώσεις, η αναιρεσείουσα θα μπορούσε να τις προσβάλλει με προσφυγή ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.
2. Το Γενικό Δικαστήριο, στο πλαίσιο της εκτιμήσεως της «ουσιαστικής χρήσης» του άρθρου 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 207/2009, έλαβε υπόψη το γεγονός ότι τα αναγραφόμενα στα τιμολόγια στοιχεία για τις πωλήσεις σε σχέση προς τα στοιχεία για τις πωλήσεις που προκύπτουν από την προσκομισθείσα ένορκη βεβαίωση είναι ελάχιστα. Εντούτοις, το Γενικό Δικαστήριο θα έπρεπε, το πολύ, να συνεκτιμήσει με αντικειμενικό τρόπο τις συνήθεις στον κλάδο δυνατότητες παραγωγής ή διαθέσεως στο εμπόριο. Οι τρέχουσες υποκειμενικές σχέσεις της κάθε επιμέρους επιχειρήσεως δεν θα πρέπει να ασκούν επιρροή ως προς την έκταση της χρήσεως. Περαιτέρω, η χρήση ενός σήματος πρέπει να χαρακτηρίζεται ως ουσιαστική ακόμη και εάν από ποσοτικής απόψεως είναι ασήμαντη∙ απόλυτα κατώτατα όρια δεν υπάρχουν. Δεν πρέπει να επιχειρείται αξιολόγηση της επιχειρηματικής στρατηγικής και της εμπορικής επιτυχίας του επίμαχου προϊόντος. Κρίσιμο είναι μόνον εάν υπάρχει αμιγώς συμβολική χρήση.
3. Το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε επίσης κατά τρόπο εσφαλμένο την προϋπόθεση περί «ουσιαστικής χρήσης» του άρθρου 42, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού 207/2009, δεδομένου ότι έλαβε υπόψη συλλήβδην το μέγεθος της αγοράς, χωρίς να συνεκτιμήσει με αντικειμενικό τρόπο τις συνήθεις στον κλάδο δυνατότητες παραγωγής ή διαθέσεως στο εμπόριο και τον βαθμό διαφοροποιήσεως των δραστηριοτήτων των επιχειρήσεων στη σχετική αγορά.
4. Το Γενικό Δικαστήριο παραποίησε τα πραγματικά στοιχεία περί ουσιαστικής χρήσεως του προγενέστερου σήματος, καθώς παρέβλεψε αποφασιστικής σημασίας στοιχεία της ένορκης βεβαιώσεως ιδίως σε σχέση με τη διαχρονική σταθερότητα της χρήσεως.
5. Το γεγονός ότι το Γενικό Δικαστήριο έλαβε κυρίως υπόψη, ως προς το ζήτημα της χρήσεως κατά τρόπο ώστε να διατηρείται το σχετικό δικαίωμα, τις υποκειμενικές σχέσεις του κατόχου αδείας εκμεταλλεύσεως της αναιρεσείουσας και, ιδίως, την έκταση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, καθώς και το γεγονός ότι συνεκτίμησε κυρίως τις δυνατότητες παραγωγής ή διαθέσεως στο εμπόριο του κατόχου αδείας εκμεταλλεύσεως, αντιβαίνει στη γενική αρχή της ίσης μεταχειρίσεως.
6. Προσβολή της γενικής αρχής της ίσης μεταχειρίσεως συντρέχει επίσης εκ του λόγου ότι το Γενικό Δικαστήριο παρεκκλίνει από προηγούμενες αποφάσεις του Γενικού Δικαστηρίου και του Δικαστηρίου στις οποίες το Γενικό Δικαστήριο ήτοι το Δικαστήριο δέχθηκαν ότι σε παρόμοιες περιπτώσεις υπάρχει ουσιαστική χρήση.
____________
1 Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (κωδικοποιημένη έκδοση) (EE 2009, L 78, σ. 1).