Language of document :

Προσφυγή-αγωγή της 30ής Οκτωβρίου 2009 - Marcuccio κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-91/09)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγων-ενάγων: Luigi Marcuccio (Tricase, Ιταλία) (εκπρόσωπος: G. Cipressa, δικηγόρος)

Καθής-εναγομένη: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αντικείμενο και περιγραφή της διαφοράς

Ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του προσφεύγοντος-ενάγοντος περί αποκαταστάσεως της ζημίας που αυτός υπέστη εξαιτίας ενός εγγράφου με το οποίο η Επιτροπή ζήτησε από έναν ιατρό να προβεί σε ιατρική επίσκεψη ελέγχου, προκειμένου να εκτιμηθεί αν ο προσφεύγων-ενάγων ήταν πράγματι ικανός προς εργασία.

Αιτήματα του προσφεύγοντος-ενάγοντος

Ο προσφεύγων-ενάγων ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

να αναγνωρίσει ότι είναι ανυπόστατη, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, ή, επικουρικώς, ότι είναι ακυρωτέα η απόφαση, η οποία κατ' ουσίαν διατυπώθηκε σιωπηρώς και με την οποία απορρίφθηκε, εκ μέρους της Επιτροπής, το αίτημα το οποίο υποβλήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2008·

εφόσον παρίσταται ανάγκη, να κρίνει ανυπόστατη, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, ή, επικουρικώς, να ακυρώσει την πράξη, υπό οποιαδήποτε μορφή αυτή έχει διατυπωθεί, περί απορρίψεως, εκ μέρους της Επιτροπής, της διοικητικής ενστάσεως κατά της αποφάσεως με την οποία απορρίφθηκε το υποβληθέν στις 9 Σεπτεμβρίου 2008 αίτημα, διοικητικής ενστάσεως η οποία υποβλήθηκε στις 16 Μαρτίου 2009·

εφόσον παρίσταται ανάγκη, να κρίνει ανυπόστατο, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, ή, επικουρικώς, να ακυρώσει το υπηρεσιακό σημείωμα αριθ. ADMINB2/MB/ks/D(09) 16 349 της 30ής Ιουνίου 2009·

εφόσον παρίσταται ανάγκη, να αναγνωρίσει ότι είναι υποστατό το περιστατικό ότι ένας υπάλληλος της Επιτροπής: (α) απέστειλε ή ενήργησε ώστε να αποσταλεί το υπηρεσιακό σημείωμα της 9ης Δεκεμβρίου 2003 με αντικείμενο "Επίσκεψη ιατρικού ελέγχου στο Tricase (Le)" στον διευθυντή της A.S.L. Le2 - Maglie (υγειονομικής υπηρεσίας)· (β) ζήτησε από αυτόν τον διευθυντή να υποβάλει τον προσφεύγοντα-ενάγοντα σε επίσκεψη ιατρικού ελέγχου· (γ) τον ενημέρωσε ότι, λόγω παρατεταμένης ασθένειας (άνω των 365 ημερών), στις 14 Φεβρουαρίου 2003 κινήθηκε διαδικασία εις βάρος του προσφεύγοντος-ενάγοντος (επιτροπή αναπηρίας) προκειμένου να εκτιμηθεί αν ο προσφεύγων-ενάγων ήταν ικανός προς εργασία ή όχι ·(δ) του γνωστοποίησε τις απολύτως αβάσιμες απόψεις του ότι ο προσφεύγων-ενάγων "έθεσε σε λειτουργία πολυάριθμες εκδηλώσεις παρελκυστικής τακτικής προκειμένου να καθυστερήσει τη σύγκληση της επιτροπής αναπηρίας οι οποίες, στο σύνολό τους, αποδοκιμάστηκαν από την αρμόδια υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καθόσον ήσαν αβάσιμες"· (ε) τον ενημέρωσε σχετικά με το γεγονός ότι ο προσφεύγων-ενάγων "κλήθηκε να παρουσιαστεί για ιατρική εξέταση στις Βρυξέλλες, η οποία επρόκειτο να διεξαχθεί τη Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2003"· (στ) του γνωστοποίησε το όνομα του προσώπου που ορίσθηκε για να εκπροσωπήσει το θεσμικό όργανο στο πλαίσιο της επιτροπής αναπηρίας· (ζ) τον ενημέρωσε ότι, έως τις 9 Δεκεμβρίου 2003, "κανένα ιατρικό πιστοποιητικό δεν απεστάλη, με τηλεομοιοτυπία, στην ιατρική υπηρεσία της Επιτροπής"· η) του γνωστοποίησε την απολύτως αβάσιμη άποψή του ότι ο προσφεύγων-ενάγων όφειλε να αποστείλει, με τηλεομοιοτυπία, ιατρικό πιστοποιητικό στην ιατρική υπηρεσία της Επιτροπής προκειμένου να δικαιολογήσει την απουσία του από τον ιατρικό έλεγχο που έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί στις Βρυξέλλες στις 8 Δεκεμβρίου 2003· (ι) επισύναψε στο υπηρεσιακό σημείωμα της 9ης Δεκεμβρίου 2003 δύο έγγραφα, εκ των οποίων το πρώτο ήταν σχετικό με την προβαλλομένη παραπομπή της αφορώσας τον προσφεύγοντα-ενάγοντα υποθέσεως στην επιτροπή αναπηρίας και το δεύτερο αφορούσε πρόσκληση προς τον προσφεύγοντα-ενάγοντα για τον ιατρικό έλεγχο·

εφόσον παρίσταται ανάγκη, να εξακριβώσει και να αναγνωρίσει τον παράνομο χαρακτήρα καθενός από τα γενεσιουργά της επίμαχης ζημίας περιστατικά και, κατά μείζονα λόγο, τον παράνομο χαρακτήρα αυτών στο σύνολό τους·

να υποχρεώσει την καθής-εναγομένη να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα, προς αποκατάσταση της επίμαχης ζημίας, το ποσό των 300 000 ευρώ ή οποιοδήποτε μεγαλύτερο ή μικρότερο ποσό ορίσει το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης κατά δίκαιη κρίση·

να υποχρεώσει την Επιτροπή να καταβάλει στον προσφεύγοντα-ενάγοντα, από την ημέρα που έπεται εκείνης κατά την οποία το αίτημα της 9ης Σεπτεμβρίου 2008 περιήλθε στην Επιτροπή και μέχρι της οριστικής καταβολής του ποσού των 300 000 ευρώ, τόκους επί του τελευταίου αυτού ποσού, με επιτόκιο 10 % ετησίως και με ετήσια κεφαλαιοποίηση·

να καταδικάσει την καθής-εναγομένη στο σύνολο των σχετικών με την υπό κρίση προσφυγή-αγωγή δικαστικών εξόδων.

____________