Language of document : ECLI:EU:F:2009:2

ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

(πρώτο τμήμα)

της 20ής Ιανουαρίου 2009

Υπόθεση F-77/07 DEP

Kay Labate

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Διαδικασία – Καθορισμός των δικαστικών εξόδων»

Αντικείμενο: Αγωγές με τις οποίες η Κ. Labate ζήτησε, κατ’ αρχάς, από την Επιτροπή την επιστροφή των δικηγορικών αμοιβών και των συναφών με την υπόθεση F‑77/07 εξόδων (διάταξη της 1ης Φεβρουαρίου 2008, Labate κατά Επιτροπής, που δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί στη Συλλογή), συνολικού ποσού 72 361,03 ευρώ, κατόπιν εκούσιας μειώσεως 30 % του αρχικού ποσού τους, και, στη συνέχεια, πρότεινε τη μείωση του εν λόγω ποσού σε 45 000 ευρώ, και, τέλος, υπέβαλε αίτηση προσδιορισμού των δικαστικών εξόδων.

Απόφαση: Το ποσό των εξόδων που μπορεί να αναζητήσει η Κ. Labate στην υπόθεση F‑77/07 καθορίζεται σε 21 568,90 ευρώ.

Περίληψη

Διαδικασία – Δικαστικά έξοδα – Καθορισμός των εξόδων – Στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη

(Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρο 91, στοιχείο β΄· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 122)

Ο κοινοτικός δικαστής δεν έχει εξουσία προσδιορισμού των αμοιβών που οφείλουν οι διάδικοι στους δικηγόρους τους, αλλά καθορισμού του ποσού μέχρι του οποίου δύνανται να αναζητηθούν οι εν λόγω αμοιβές από τον καταδικασθέντα στα δικαστικά έξοδα διάδικο. Κρίνοντας επί της αιτήσεως προσδιορισμού των δικαστικών εξόδων, ο κοινοτικός δικαστής δεν υποχρεούται να λαμβάνει υπόψη του εθνικό τιμολόγιο καθορίζον τις αμοιβές των δικηγόρων ή τυχόν συμφωνία συναφθείσα συναφώς μεταξύ του ενδιαφερομένου και των εκπροσώπων ή συμβούλων του.

Ελλείψει κοινοτικών διατάξεων περί τιμολογήσεως, ο δικαστής οφείλει να εκτιμήσει ελεύθερα τα στοιχεία της υποθέσεως, λαμβάνοντας υπόψη το αντικείμενο και τη φύση της διαφοράς, τη σημασία της από πλευράς κοινοτικού δικαίου καθώς και τις δυσχέρειες της υποθέσεως, την έκταση της εργασίας που κλήθηκαν να εκτελέσουν οι εκπρόσωποι ή σύμβουλοι στο πλαίσιο της ένδικης διαδικασίας και τα οικονομικά συμφέροντα που αντιπροσώπευσε η διαφορά για τους διαδίκους. Όσον αφορά τον όγκο της εργασίας, στον κοινοτικό δικαστή απόκειται να λάβει υπόψη του τον συνολικό αριθμό των ωρών εργασίας οι οποίες δύνανται προφανώς να απαιτούνται αντικειμενικώς για την ένδικη διαδικασία.

(βλ. σκέψεις 24, 25 και 28)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 30 Οκτωβρίου 1998, T‑290/04 DEP, Kaysersberg κατά Επιτροπής, Συλλογή 1998, σ. II‑4105, σκέψη 20· 9 Σεπτεμβρίου 2002, T‑182/00 DEP, Pannella κατά Κοινοβουλίου, δεν έχει δημοσιευθεί στη Συλλογή, σκέψη 29· 20 Νοεμβρίου 2002, T‑171/00 DEP, Spruyt κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2002, σ. I‑A‑225 και II‑1127, σκέψεις 25, 26 και 29· 8 Ιουλίου 2004, T‑7/98 DEP, T‑208/98 DEP και T‑109/99 DEP, De Nicola κατά ΕΤΕπ, Συλλογή Υπ.Υπ. 2004, σ. I‑A‑219 και II‑973, σκέψη 32