Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 12 lipca 2018 r. w sprawie T-356/15, Republika Austrii / Komisja Europejska, wniesione w dniu 21 września 2018 r. przez Republikę Austrii
(Sprawa C-594/18 P)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Wnosząca odwołanie: Republika Austrii (przedstawiciel: Dr. G. Hesse, pełnomocnik)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republika Czeska, Republika Francuska, Węgry, Rzeczpospolita Polska, Rumunia, Republika Słowacka, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
Żądania wnoszącej odwołanie
uchylenie w całości wyroku Sądu z dnia 12 lipca 2018 r. w sprawie T-356/15, Republika Austrii/Komisja Europejska;
uwzględnienie w całości skargi pierwszoinstancyjnej o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej (UE) 2015/658 z dnia 8 października 2014 r. w sprawie środka pomocy SA.34947 (2013/C) (ex 2013/N), który Zjednoczone Królestwo planuje wdrożyć w celu wsparcia elektrowni jądrowej Hinkley Point C1 ;
obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie podnosi pięć zarzutów.
Zarzut pierwszy: brak celu stanowiącego przedmiot wspólnego zainteresowania Unii
Wydaje się, że zaskarżony wyrok jest niezgodny z prawem w zakresie, w jakim – wbrew stanowisku prawnemu Sądu – budowa nowej elektrowni jądrowej nie jest celem stanowiącym przedmiot wspólnego zainteresowania Unii. Wobec tego zarzut czwarty w związku z częścią piątą zarzutu dziewiątego, w ramach których podniesiono, że wspieranie energii jądrowej nie jest wymaganym do zatwierdzenia pomocy celem stanowiącym przedmiot wspólnego zainteresowania w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE , nie powinny były zostać oddalone.
Zarzut drugi: błędne zastosowanie art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE
Środki pomocy zostały błędnie uznane za zgodne z art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE. W zaskarżonym wyroku błędnie zdefiniowano właściwy sektor gospodarczy w rozumieniu art. 107 ust. 3 lit. c) TFUE oraz niesłusznie pominięto analizę zawodności rynku. Zarzut pierwszy oraz części pierwsza i druga zarzutu dziewiątego, dotyczące wyodrębnienia rynku i zawodności ryku nie powinny były zostać oddalone.
Zarzut trzeci : brak wystarczającej analizy kwestii proporcjonalności
W zaskarżonym wyroku Sąd błędnie potwierdził niewystarczającą analizę proporcjonalności dokonaną przez Komisję Europejską. Twierdzenia Komisji odnoszące się do proporcjonalności pomocy są błędne i niezrozumiałe, co czyni tę decyzję nieważną. Zarzut szósty, zastrzeżenie drugie części trzeciej zarzutu dziewiątego i szósta część zarzutu dziewiątego, podkreślające zasadniczo niewystarczający charakter kontroli proporcjonalności środków, nie powinny były zostać oddalone.
Zarzut czwarty: niezgodność z prawem pomocy operacyjnej
Sąd nie uwzględnił okoliczności, że środki przewidziane w celu wsparcia elektrowni jądrowej Hinkley Point C stanowią niezgodną z prawem pomoc operacyjną. Wobec tego zarzut trzeci, a także zastrzeżenie pierwsze części trzeciej zarzutu dziewiątego, w ramach których podniesiono, że środki przewidziane przez Zjednoczone Królestwo należy uznać za niezgodną z prawem pomoc operacyjną, nie powinny były zostać oddalone.
Zarzut piąty: niewystarczające określenie elementów pomocy i naruszenie „komunikatu w sprawie gwarancji”
Wreszcie Sąd, po pierwsze, nie zdefiniował w wystarczający sposób elementów pomocy, a po drugie, nie wziął pod uwagę naruszenia „komunikatu w sprawie gwarancji”. W tym kontekście zarzut ósmy i czwarta część zarzutu dziewiątego, dotyczące braku wystarczającego zdefiniowania elementów pomocy i naruszenia komunikatu w sprawie gwarancji, nie powinny były zostać oddalone.
____________
1 Dz.U. 2015, L 109, s. 44.