Αναίρεση που άσκησε στις 22 Αυγούστου 2019 ο Csanád Szegedi κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 27 Ιουνίου 2019 στην υπόθεση T-135/18, Csanád Szegedi κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-628/19 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ουγγρική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: C. Szegedi (εκπρόσωπος: K. Bodó, ügyvéd)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Με την αίτηση αναιρέσεως ο C. Szegedi ζητεί από το Δικαστήριο:

1.    Ως προς τον πρώτο λόγο, όσον αφορά το ποσό που ζητήθηκε για την πρόσληψη των László Tibor Erdélyi και József Virág ως διαπιστευμένων κοινοβουλευτικών βοηθών, να αναιρεθεί η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου, να γίνει δεκτή η προσφυγή και να ακυρωθεί η απόφαση του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 30ής Νοεμβρίου 2017 και το χρεωστικό σημείωμα αριθ. 2017-1635 της Γενικής Γραμματείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Γενική Διεύθυνση Οικονομικών.

2.    Ως προς τον δεύτερο λόγο, όσον αφορά το ποσό που ζητήθηκε για την πρόσληψη των L. T. Erdélyi και J. Virág ως διαπιστευμένων κοινοβουλευτικών βοηθών, να αναιρεθεί η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου και να αναπεμφθεί η υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, ο αναιρεσείων προβάλλει δύο λόγους:

Πρώτος λόγος:

Προσβολή, κατά τη διαδικασία ανάκτησης ενώπιον του Γενικού Γραμματέα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη (άρθρο 6, παράγραφος 1, της ΕΣΔΑ και άρθρο 47, δεύτερο εδάφιο, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) και παραβίαση των αρχών που το αποτελούν (αρχή της εκατέρωθεν ακρόασης, αρχή της ισότητας των όπλων και αρχή του σεβασμού των δικαιωμάτων άμυνας), στο μέτρο που ο αναιρεσείων δεν είχε πρόσβαση στην έκθεση της OLAF επί της οποίας στηρίχθηκε η απόφαση ούτε στα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία, ούτε μπόρεσε να ασκήσει το δικαίωμά του για προηγούμενη ακρόαση, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 68, παράγραφος 2, της απόφασης του Προεδρείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που θεσπίζει μέτρα για την εφαρμογή του καθεστώτος των βουλευτών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (στο εξής: εκτελεστικά μέτρα). Το Γενικό Δικαστήριο, στη σκέψη 44 της αποφάσεώς του, εσφαλμένα επικαλείται το άρθρο 11, παράγραφος 4, του κανονισμού 883/2013, δεδομένου ότι το εν λόγω άρθρο δεν ρυθμίζει τη διαδικασία ανάκτησης ενώπιον του Γενικού Γραμματέα, αλλά τη διαδικασία ενώπιον της OLAF. Στο πλαίσιο αυτό, στη σκέψη 45 της αποφάσεώς του, το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένα εφάρμοσε τη νομολογία που απορρέει από τη σκέψη 35 της αποφάσεως IMG/Επιτροπής. Στη σκέψη 48 της αποφάσεώς του, το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε contra legem το άρθρο 68, παράγραφος 2, των εκτελεστικών μέτρων, εξισώνοντας το δικαίωμα υποβολής παρατηρήσεων με το δικαίωμα ακρόασης. Το Γενικό Δικαστήριο, στη σκέψη 51 της αποφάσεώς του, ερμήνευσε επίσης εσφαλμένα το άρθρο 68 των εκτελεστικών μέτρων, το οποίο ρυθμίζει τη διαδικασία ανάκτησης, στο μέτρο που ο σχετικός κανόνας δεν γεννά δικαιώματα ή υποχρεώσεις για τον αναιρεσείοντα όσον αφορά την προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων στη διαδικασία ενώπιον του Γενικού Γραμματέα.

Δεύτερος λόγος:

Προσβολή του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη (άρθρο 6, παράγραφος 1, της ΕΣΔΑ και άρθρο 47, δεύτερο εδάφιο, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) στο πλαίσιο της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου διαδικασίας, στο μέτρο που, χωρίς την παραμικρή αιτιολογία επί της ουσίας, το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προταθείσα μαρτυρική κατάθεση των J. Virág και L. T. Erdélyi. Η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου που απέρριψε το προταθέν αποδεικτικό μέσο στέρησε από τον αναιρεσείοντα τη δυνατότητα να αμυνθεί επί της ουσίας.

____________