Προσφυγή της 10ης Μαρτίου 2006 - Ider κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση F-25/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Béatrice Ider κ.λπ. [εκπρόσωπος: L. Vogel, δικηγόρος]

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των προσφευγουσών

ακύρωση της αποφάσεως της Εξουσιοδοτημένης για τη Σύναψη Συμβάσεων Προσλήψεως Αρχής, της 21ης Νοεμβρίου 2005, με την οποία απορρίφθηκαν οι διοικητικές ενστάσεις των προσφευγουσών, με ημερομηνία 26 Ιουλίου 2005, με τις οποίες αυτές διατύπωσαν επικρίσεις κατά των διοικητικών αποφάσεων με τις οποίες, αντιστοίχως, καθορίστηκε η κατάταξη και η αμοιβή καθεμιάς από τις προσφεύγουσες καθώς επίσης και κατά του άρθρου 8 της αποφάσεως του Σώματος των Επιτρόπων, της 27ης Απριλίου 2005, που περιλαμβάνει τις "Γενικές Εκτελεστικές Διατάξεις σχετικά με τα μεταβατικά μέτρα που εφαρμόζονται επί των υπαλλήλων που απασχολούνται από το Γραφείο Υποδομών των Βρυξελλών στους βρεφονηπιακούς σταθμούς στις Βρυξέλλες", όπως επίσης και κατά των παραρτημάτων Ι και ΙΙ της αποφάσεως αυτής·

στο μέτρο που παρίσταται ανάγκη, ακύρωση επίσης των αποφάσεων κατά των οποίων στρέφονταν οι προμνημονευθείσες ενστάσεις·

καταδίκη της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγουσες, νυν επί συμβάσει υπάλληλοι υπηρετούσες σε βρεφονηπιακούς σταθμούς στις Βρυξέλλες, ασκούσαν τα ίδια καθήκοντα, ήδη πριν από τον διορισμό τους, δυνάμει συμβάσεων εργασίας του βελγικού δικαίου. Οι προσφεύγουσες αμφισβητούν την κατάταξη και την αμοιβή τους που καθορίστηκαν από την καθής κατά το διορισμό τους ως επί συμβάσει υπαλλήλων.

Με τον πρώτο λόγο της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι κατ' εφαρμογήν του Πρωτοκόλλου Συμφωνίας της 22ας Ιανουαρίου 2002 μεταξύ της Επιτροπής και των εκπροσώπων του επί συμβάσει βελγικού δικαίου προσωπικού των βρεφονηπιακών σταθμών, έπρεπε να έχουν τύχει ευνοϊκότερης κατατάξεως. Πράγματι, η κατάταξή τους στην ομάδα καθηκόντων Ι, βαθμός 1, συνιστά πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως καθώς και παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων, στο μέτρο που θεωρήθηκαν ως αρχάριες στερούμενες πάσης επαγγελματικής εμπειρίας, και τούτο μολονότι διέθεταν σημαντική αρχαιότητα σε παρόμοια υπηρεσία.

Με τον δεύτερο λόγο τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 2, του Καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού, του προμνημονευθέντος Πρωτοκόλλου Συμφωνίας, παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων καθώς και των γενικών αρχών σχετικά με κοινωνική προστασία. Ειδικότερα, κατά τον υπολογισμό της εγγυημένης αμοιβής των προσφευγουσών δεν έπρεπε να ληφθούν υπόψη τα οικογενειακά επιδόματα.

____________