Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberster Gerichtshof (Αυστρία) στις 5 Απριλίου 2019 – DenizBank AG κατά Verein für Konsumenteninformation
(Υπόθεση C-287/19)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Oberster Gerichtshof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Εναγόμενη και αναιρεσείουσα: DenizBank AG
Ενάγουσα και αναιρεσίβλητη: Verein für Konsumenteninformation
Προδικαστικά ερωτήματα
Έχει το άρθρο 52, σημείο 6, στοιχείο α΄, σε συνδυασμό με το άρθρο 54, παράγραφος 1, της οδηγίας 2015/2366/ΕΕ1 (οδηγία περί υπηρεσιών πληρωμών), κατά τα οποία ο χρήστης υπηρεσιών πληρωμών θεωρείται ότι αποδέχεται τις τροποποιήσεις των όρων της συμβάσεως, εκτός εάν γνωστοποιήσει στον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών πριν την προτεινόμενη ημερομηνία ενάρξεως ισχύος τους ότι δεν τις αποδέχεται, την έννοια ότι πλασματική συγκατάθεση μπορεί επίσης να συμφωνηθεί με καταναλωτή χωρίς κανέναν απολύτως περιορισμό για όλους τους δυνατούς όρους της συμβάσεως;
2α) Έχει το άρθρο 4, σημείο 14, της οδηγίας περί υπηρεσιών πληρωμών την έννοια ότι υφίσταται μέσο πληρωμής στην περίπτωση της λειτουργίας NFC μιας εξατομικευμένης πολυλειτουργικής τραπεζικής κάρτας, με την οποία διενεργούνται πληρωμές μικρής αξίας με χρέωση των συνδεδεμένων λογαριασμών πελατών;
2β) Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 2α:
Έχει το άρθρο 63, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της οδηγίας περί υπηρεσιών πληρωμών για τους κανόνες παρεκκλίσεως ως προς τα μέσα πληρωμών μικρής αξίας και το ηλεκτρονικό χρήμα την έννοια ότι ανέπαφες πληρωμές μικρής αξίας με εφαρμογή της λειτουργίας NFC μιας εξατομικευμένης πολυλειτουργικής τραπεζικής κάρτας πρέπει να θεωρούνται ανώνυμη χρήση του μέσου πληρωμής κατά την έννοια της παρεκκλίσεως;
Έχει το άρθρο 63, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, της οδηγίας περί υπηρεσιών πληρωμών την έννοια ότι πάροχος υπηρεσιών πληρωμών μπορεί να επικαλεσθεί την παρέκκλιση αυτή, μόνον όταν στο μέσον πληρωμής δεν μπορεί, αποδεδειγμένα και κατά το αντικειμενικό επίπεδο των τεχνικών γνώσεων, να τεθεί φραγή ή δεν μπορεί να αποτραπεί περαιτέρω χρήση του;
____________
1 Οδηγία (ΕΕ) 2015/2366 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2015 σχετικά με υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά, την τροποποίηση των οδηγιών 2002/65/ΕΚ, 2009/110/ΕΚ και 2013/36/ΕΕ και του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και την κατάργηση της οδηγίας 2007/64/ΕΚ (ΕΕ 2015, L 337, σ. 35).