Language of document : ECLI:EU:F:2013:82

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(τρίτο τμήμα)

της 19ης Ιουνίου 2013

Υπόθεση F‑81/11

BY

κατά

Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Αεροπορίας (EASA)

«Προσωπικό του EASA – Έκτακτος υπάλληλος – Παραδεκτό – Προθεσμία ασκήσεως προσφυγής – Δυσμενής έκθεση αξιολογήσεως – Τοποθέτηση σε νέα θέση – Ηθική παρενόχληση – Κατάχρηση εξουσίας»

Αντικείμενο:      Προσφυγή ασκηθείσα βάσει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, με την οποία ο BY ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως του εκτελεστικού διευθυντή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Ασφάλειας της Αεροπορίας (στο εξής: EΑSA ή Οργανισμός), της 17ης Δεκεμβρίου 2010, περί της τοποθετήσεως του προσφεύγοντος σε νέα θέση, μη διευθυντική, προς το συμφέρον της υπηρεσίας.

Απόφαση:      Η προσφυγή απορρίπτεται. Ο BY φέρει τα δικαστικά έξοδά του και τα δικαστικά έξοδα στα υποβλήθηκε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Ασφάλειας της Αεροπορίας.

Περίληψη

1.      Ένδικη διαδικασία – Εισαγωγικό της δίκης δικόγραφο – Τυπικά στοιχεία του δικογράφου – Επίθεση από τον δικηγόρο του προσφεύγοντος της σφραγίδας με τη μνεία «ακριβές αντίγραφο» στο πρωτότυπο του δικογράφου της προσφυγής που κατατέθηκε με επιστολή, αλλά όχι στο έγγραφο που απεστάλη με τηλεομοιοτυπία – Πλημμέλεια που δεν συνιστά λόγο απαραδέκτου

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρο 34 §§ 1 και 6)

2.      Ένδικη διαδικασία – Εισαγωγικό δικόγραφο – Τυπικά στοιχεία του δικογράφου – Μη υποβολή επαρκούς αριθμού επικυρωμένων αντιγράφων του πρωτοτύπου του δικογράφου της προσφυγής – Πλημμέλεια που δεν συνιστά λόγο απαραδέκτου

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, άρθρα 34 § 1 και 94, στοιχείο α΄)

3.      Υπαλληλικές προσφυγές – Λόγοι – Κατάχρηση εξουσίας – Έννοια – Απόφαση σύμφωνη προς το συμφέρον της υπηρεσίας – Δεν υφίσταται κατάχρηση εξουσίας

1.      Οι περιστάσεις κατά τις οποίες ο δικηγόρος του προσφεύγοντος επέθεσε τη σφραγίδα με τη μνεία «ακριβές αντίγραφο» στην πρώτη σελίδα του πρωτοτύπου του δικογράφου της προσφυγής και τη σφραγίδα του δικηγορικού γραφείου του δίπλα στην ιδιόχειρη υπογραφή του που περιέχεται στην τελευταία σελίδα του εν λόγω εγγράφου δεν στερούν από το επίμαχο έγγραφο την ιδιότητα του πρωτοτύπου του δικογράφου της προσφυγής που απεστάλη με τηλεομοιοτυπία, όπως άλλωστε η επίθεση της σφραγίδας με τη μνεία «πρωτότυπο» σε ένα πρωτότυπο έγγραφο δεν αίρει την εν λόγω ιδιότητά του, μολονότι αυτό έχει τροποποιηθεί από την επίθεση αυτή. Η επίθεση από τον δικηγόρο της σφραγίδας με τη μνεία «ακριβές αντίγραφο» στο πρωτότυπο του δικογράφου της προσφυγής πρέπει να θεωρηθεί απλώς ως παραδρομή, η οποία δεν συνεπάγεται το απαράδεκτο της προσφυγής.

(βλ. σκέψη 37)

2.      Το γεγονός ότι ο αριθμός των αντιγράφων του δικογράφου της προσφυγής, εκτός του πρωτοτύπου, είναι μικρότερος από τον αριθμό των επικυρωμένων αντιγράφων που πρέπει να συνοδεύουν το πρωτότυπο, όπως ορίζει το άρθρο 34, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, δεν μπορεί να αποτελέσει λόγο απαραδέκτου του δικογράφου της προσφυγής. Αντίθετο συμπέρασμα θα οδηγούσε σε υπέρμετρη αυστηρότητα, υπό το πρίσμα της αρχής της αναλογικότητας και του δικαιώματος του προσφεύγοντος στην αποτελεσματική ένδικη προστασία, ελλείψει οποιασδήποτε παραβιάσεως της αρχής της ασφάλειας δικαίου. Συναφώς, η παράβαση του εν λόγω άρθρου 34, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, μπορεί, ενδεχομένως, να έχει ως συνέπεια την εφαρμογή του άρθρου 94, στοιχείο α΄, του εν λόγω Κανονισμού Διαδικασίας.

(βλ. σκέψη 38)

3.      Η έννοια της καταχρήσεως εξουσίας, της οποίας εκδήλωση συνιστά η καταστρατήγηση της διαδικασίας, έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο το οποίο αφορά την εκ μέρους μιας διοικητικής αρχής, άσκηση των εξουσιών της για σκοπό διαφορετικό από εκείνον για τον οποίον της έχουν απονεμηθεί. Μια απόφαση θεωρείται εκδοθείσα κατά κατάχρηση εξουσίας μόνον αν προκύπτει από αντικειμενικές, κρίσιμες και συγκλίνουσες ενδείξεις ότι ελήφθη για σκοπό άλλον από τον προβαλλόμενο.

Στην περίπτωση μέτρου που αφορά τοποθέτηση υπαλλήλου σε νέα θέση, εφόσον αυτό δεν κρίθηκε αντίθετο προς το συμφέρον της υπηρεσίας, δεν τίθεται ζήτημα καταχρήσεως εξουσίας. Ειδικότερα, το γεγονός ότι ο προϊστάμενος υπαλλήλου συνέταξε την έκθεση αξιολογήσεως του εν λόγω υπαλλήλου, μολονότι γίνεται ρητή αναφορά σε αυτόν στην καταγγελία του εν λόγω υπαλλήλου για ηθική παρενόχληση, δεν μπορεί, αυτό καθ’ εαυτό, χωρίς να συντρέχουν άλλες περιστάσεις, να θίξει την αμεροληψία του.

(βλ. σκέψεις 69, 70 και 72)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 14 Ιουλίου 1983, 176/82, Nebe κατά Επιτροπής, σκέψη 25· 5 Ιουνίου 2003, C‑121/01 P, O’Hannrachain κατά Κοινοβουλίου, σκέψη 46

ΓΔΕΕ: 10 Ιουλίου 1992, T‑59/91 και T‑79/91, Eppe κατά Επιτροπής, σκέψη 57· 11 Ιουνίου 1996, T‑118/95, Anacoreta Correia κατά Επιτροπής, σκέψη 25· 17 Νοεμβρίου 1998, T‑131/97, Gómez de Enterría y Sanchez κατά Κοινοβουλίου, σκέψη 62· 6 Ιουλίου 1999, T‑112/96 και T‑115/96, Séché κατά Επιτροπής, σκέψη 139· 14 Οκτωβρίου 2004, T‑389/02, Sandini κατά Δικαστηρίου, σκέψη 123