WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(trzecia izba)

z dnia 30 kwietnia 2008 r.

Sprawa F‑16/07

Adriana Dragoman

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Konkurs – Komisja konkursowa – Zasada bezstronności komisji konkursowej – Artykuł 11a regulaminu pracowniczego – Równe traktowanie kandydatów wewnętrznych i zewnętrznych – Wykluczenie kandydata – Obowiązek uzasadnienia – Zakres – Przestrzeganie tajności prac komisji konkursowej

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której A. Dragoman żąda, między innymi, stwierdzenia nieważności decyzji komisji konkursowej konkursu otwartego EPSO/AD/34/05 mającego na celu utworzenie rezerwy administratorów lingwistów (tłumaczy konferencyjnych – AD 5), których głównym językiem jest język rumuński, z dnia 12 grudnia 2006 r. o niewpisaniu jej na tę listę rezerwy kadrowej.

Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Każda ze stron pokrywa własne koszty.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Konkurs – Zasada bezstronności komisji konkursowej

(regulamin pracowniczy, art. 11a)

2.      Urzędnicy – Konkurs – Przebieg konkursu

(regulamin pracowniczy, załącznik III)

3.      Urzędnicy – Konkurs – Komisja konkursowa – Odrzucenie kandydatury – Obowiązek uzasadnienia – Zakres – Przestrzeganie tajności prac

(regulamin pracowniczy, art. 25; załącznik III, art. 6)

1.      Zasada bezstronności komisji konkursowej jest wyrazem zasady równego traktowania i stanowi jedną z gwarancji wynikających ze wspólnotowego porządku prawnego.

Jednak znajomość członka komisji konkursowej i kandydata sama w sobie nie wystarcza do wykazania, że sprawa „dotycz[y] [tego członka] osobiście, w szczególności ze względów rodzinnych lub finansowych” w rozumieniu art. 11a regulaminu pracowniczego, i jako taka nie może podważyć jego bezstronności. Okoliczność, że członek komisji konkursowej osobiście zna kandydatów, niekoniecznie oznacza bowiem, że członek ten przychylnie oceni prezentację tego kandydata. Ponadto, ponieważ egzamin ustny nie może, przez swój charakter, być anonimowy, okoliczność, że kandydat posiadał służbowy identyfikator instytucji, a nie identyfikator dla odwiedzających, nie może dostarczać komisji konkursowej żadnej dodatkowej informacji, do której znajomości nie byłaby ona upoważniona.

(zob. pkt 41, 44, 46)

2.      Komisji konkursowej przysługuje szeroki zakres uznania, jeśli chodzi o sposoby przeprowadzenia i szczegółową treść egzaminów ustnych, pod warunkiem że ściśle przestrzega ona zasad regulujących organizację tych egzaminów. Tym samym, gdy na początku pierwszego egzaminu z tłumaczenia ustnego, poprzedzającego ogólny egzamin ustny, komisja konkursowa prosi kandydata o przedstawienie się celem rozładowania jego napięcia, to nie narusza ona granic tego uznania.

(zob. pkt 51, 57)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑92/01 Girardot przeciwko Komisji, 24 września 2002 r., RecFP s. I‑A‑163, II‑859, pkt 24; sprawa T‑336/02 Christensen przeciwko Komisji, 5 kwietnia 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑75, II‑341, pkt 38

3.      Uzasadnienie decyzji niekorzystnej ma na celu zapewnienie zainteresowanej osobie informacji koniecznych do stwierdzenia, czy decyzja jest zasadna, i umożliwienie przeprowadzenia jej kontroli sądowej. Jeżeli chodzi o decyzje podjęte przez komisję konkursową, obowiązek uzasadnienia trzeba pogodzić z przestrzeganiem tajności prac komisji w oparciu o art. 6 załącznika III do regulaminu pracowniczego. Tajność ta została wprowadzona w celu zagwarantowania niezależności komisji konkursowej i obiektywizmu jej pracy, poprzez objęcie jej ochroną przed wszelkimi ingerencjami i naciskami zewnętrznymi, pochodzącymi czy to od samej administracji wspólnotowej, czy od zainteresowanych kandydatów, czy też od osób trzecich. Jej przestrzeganie nie pozwala zatem na ujawnienie ani poglądów poszczególnych członków komisji, ani szczegółów dotyczących ocen o charakterze osobistym lub porównawczym kandydatów.

Wymóg uzasadnienia decyzji komisji konkursowej powinien w tych okolicznościach uwzględnić charakter jej prac, składających się co do zasady przynajmniej z dwóch różnych etapów, to jest po pierwsze z analizy kandydatur w celu wyselekcjonowania kandydatów dopuszczonych do konkursu, a następnie z badania przydatności kandydatów na stanowiska, które mają zostać obsadzone, w celu sporządzenia listy odpowiednich kandydatów. Drugi etap prac komisji konkursowej ma przede wszystkim charakter porównawczy i z tego względu objęty jest tajnością jej prac. Kryteria sprawdzania przyjęte przez komisję konkursową przed egzaminami stanowią integralną część ocen o charakterze porównawczym, których dokonuje komisja konkursowa w odniesieniu do poszczególnych osiągnięć kandydatów. Kryteria te są zatem objęte tajnością obrad z tego samego względu co oceny komisji konkursowej. Oceny o charakterze porównawczym, których dokonuje komisja konkursowa, znajdują odzwierciedlenie w ocenach, które przyznaje ona kandydatom. Uwzględniając tajność, jaka winna otaczać prace komisji, powiadomienie każdego kandydata o ocenach z poszczególnych egzaminów stanowi wystarczające uzasadnienie decyzji komisji konkursowej, zważywszy, że nie jest ona zobowiązana do wskazania odpowiedzi kandydatów, które uznano za niedostateczne, lub wyjaśnienia, dlaczego odpowiedzi te uznano za niedostateczne.

(zob. pkt 63)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa C‑254/95 P Parlament przeciwko Innamorati, 4 lipca 1996 r., Rec. s. I‑3423, pkt 23–31

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑33/00 Martínez Páramo i in. przeciwko Komisji, 27 marca 2003 r., RecFP s. I‑A‑105, II‑541, pkt 43–52