Αναίρεση που άσκησε στις 20 Φεβρουαρίου 2019 η Der Grüne Punkt - Duales System Deutschland GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 12 Δεκεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-253/17, Der Grüne Punkt – Duales System Deutschland GmbH κατά Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(Υπόθεση C-143/19 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Der Grüne Punkt - Duales System Deutschland GmbH (εκπρόσωπος: P. Goldenbaum, δικηγόρος)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα της αναιρεσείουσας
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 12ης Δεκεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-253/17·
να κάνει δεκτά τα αιτήματα που προβλήθηκαν πρωτοδίκως και να αποφανθεί αμετακλήτως επί της διαφοράς, επικουρικώς δε να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης·
να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Με την αίτηση αναιρέσεως προβάλλεται παραβίαση του δικαίου της Ένωσης, και συγκεκριμένα του άρθρου 15, παράγραφος 1, του άρθρου 51, παράγραφος 1, στοιχείο α΄ και του άρθρου 66, παράγραφος 1, του κανονισμού 207/2009 1 . Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο κακώς έκρινε ότι η χρήση του συλλογικού σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξασφαλίζει τη διατήρηση των δικαιωμάτων των δικαιούχων μόνο για συσκευασίες, όχι όμως και για προϊόντα των κλάσεων 1 έως 34 τα οποία φέρουν το εν λόγω σήμα στη συσκευασία τους. Κατά την αναιρεσείουσα, η κρίση του Γενικού Δικαστηρίου ήταν ορθή ως προς την αντίληψη του κοινού για τη χρήση του επίμαχου σήματος, εσφαλμένως όμως το Γενικό Δικαστήριο δεν δέχθηκε τη χρήση του για τα ίδια τα προϊόντα.
Η αναιρεσείουσα προβάλλει εσφαλμένη νομική εκτίμηση. Η εσφαλμένη νομική εκτίμηση έγκειται στο γεγονός ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν δέχθηκε τη χρήση ενός συλλογικού σήματος σε σχέση με προϊόντα, αλλά δέχθηκε ότι η χρήση αυτή εξασφαλίζει τη διατήρηση των δικαιωμάτων που απορρέουν από το συλλογικό σήμα της Ένωσης μόνο για συσκευασίες.
Κρίσιμο για τη σύνδεση του συλλογικού σήματος με συγκεκριμένο προϊόν είναι, κατά την αναιρεσείουσα, το γεγονός ότι το οικείο σημείο παραπέμπει στην ιδιότητα του παραγωγού του προϊόντος ως μέλους ενώσεως και όχι στην αντίστοιχη ιδιότητα του παραγωγού της συσκευασίας. Το προϊόν και η συσκευασία του προϊόντος διατέθηκαν στην αγορά ως ενιαίο σύνολο.
Η κατά τα ως άνω παραπεμπτική λειτουργία του σημείου έγκειται, κατά την αναιρεσείουσα, στο γεγονός ότι η διάθεση και ανάκτηση απορριμμάτων συσκευασιών μπορεί να επιτευχθεί μέσω του εκάστοτε διττού συστήματός της λόγω της συμμετοχής του παραγωγού του προϊόντος στο σύστημα παραχωρήσεως αδειών της αναιρεσείουσας.
Δεν αποτελεί επιχείρημα κατά της σύνδεσης του σήματος με τα προϊόντα το γεγονός ότι επί των οικείων συσκευασιών είχαν τεθεί ταυτόχρονα επιπλέον σήματα διαφορετικών επιχειρήσεων, διότι τούτο αποτελεί ακριβώς τη χαρακτηριστική περίπτωση παράπλευρης τοποθέτησης συλλογικών σημάτων.
Η έννοια του συλλογικού σήματος δεν προϋποθέτει ότι αυτό πρέπει να προσδιορίζει πάντοτε συγκεκριμένες ιδιότητες προϊόντων. Αρκεί το γεγονός ότι το συλλογικό σήμα παραπέμπει στην ιδιότητα μέλους ορισμένης ενώσεως.
Η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου δεν έλαβε επαρκώς υπόψη τον διαχωρισμό μεταξύ των διαφορετικών χρηστών του σημείου, όπως αυτός προκύπτει από το καταστατικό της αναιρεσείουσας.
Κατά την αναιρεσείουσα, σκοπός της χρήσης του συλλογικού σήματος είναι και η εξεύρεση δυνατοτήτων πώλησης και δη, συμφώνως προς τη φύση του σήματος, διά της καταβολής προσπαθειών για διατήρηση και/ή βελτίωση της θέσεως που κατέχει στην αγορά η ένωση η οποία είναι δικαιούχος συλλογικού σήματος έναντι άλλων τέτοιων ανταγωνιστριών ενώσεων και ιδίως έναντι ανταγωνιστών διττών συστημάτων και/ή των επιχειρήσεων που δεν συμμετέχουν στην ένωση.
____________
1 Κανονισμός (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (EE 2009, L 78, σ. 1) (Κωδικοποιημένη έκδοση) (ΕΕ 2009, L 78, σ. 1).