WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(druga izba)
z dnia 10 września 2009 r.
Sprawa F‑139/07
Rinse van Arum
przeciwko
Parlamentowi Europejskiemu
Służba publiczna – Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z oceny – Zakres zażalenia przewidzianego w art. 90 regulaminu
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której R. van Arum żąda, w pierwszej kolejności, usunięcia pewnych uwag ze swego sprawozdania z oceny, sporządzonego w postępowaniu za 2005 r. oraz dodania innych informacji, jak również, pomocniczo, stwierdzenia nieważności omawianego sprawozdania, czy ewentualnie, nakazania przedstawienia mu wszystkich dowodów związanych z treścią sprawozdania z oceny oraz żąda, by Sąd zajął stanowisko w przedmiocie przedstawionych przez niego faktów i spornych ocen, a w drugiej kolejności żąda zasądzenia od Parlamentu na jego rzecz zadośćuczynienia w wysokości 1 euro.
Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Każda ze stron pokrywa własne koszty.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z oceny – Obowiązek uzasadnienia – Spoczywający na pierwszym oceniającym obowiązek uzasadnienia swoich uwag i ocen – Brak
(regulamin pracowniczy, art. 43)
2. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z oceny – Wydanie decyzji w sprawie przyznania punktów za osiągnięcia w braku ostatecznej wersji sprawozdania z oceny
(regulamin pracowniczy, art. 43)
3. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z oceny – Kontrola sądowa
(regulamin pracowniczy, art. 43)
4. Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z oceny – Obowiązek uzasadnienia – Zakres
(regulamin pracowniczy, art. 43)
5. Urzędnicy – Akta osobowe – Obowiązek doręczenia urzędnikowi decyzji o włączeniu do nich sprawozdania z oceny
(regulamin pracowniczy, art. 26)
6. Postępowanie – Koszty – Wniosek o rozstrzygnięcie według norm przepisanych
(regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 87 § 1)
1. To sprawozdanie z oceny, a w rezultacie oceny końcowe wpisane do tego sprawozdania, a nie uwagi lub oceny formułowane w szczególności przez pierwszego oceniającego, mogą powodować niekorzystne skutki dla urzędnika, i dlatego one właśnie wymagają uzasadnienia. Tym samym ewentualny brak uzasadnienia ze strony komitetu ds. sprawozdań nie może wpływać na zgodność z prawem omawianego sprawozdania z oceny.
(zob. pkt 44)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑110/04 Sequeira Wandschneider przeciwko Komisji, 7 marca 2007 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑0000, II‑A‑2‑0000, pkt 108
2. W sytuacji gdy organ powołujący wydaje decyzję w sprawie przyznania punktów za osiągnięcia, podczas gdy nie dysponuje jeszcze ostateczną wersją sprawozdania z oceny urzędnika z tego tylko względu, że ten ostatni odwołał się od niego, wspomniana decyzja zapada w sposób dorozumiany z zastrzeżeniem końcowego wyniku postępowania w sprawie oceny, w następstwie wyczerpania środków odwoławczych. Tym samym administracja może zmienić liczbę punktów za osiągnięcia przyznaną urzędnikowi, jeśli okaże się, że w rezultacie złożonego przez niego odwołania lub, w odpowiednim przypadku, zażalenia, sprawozdanie z oceny podlega zmianie. Okoliczność, że decyzja w sprawie przyznania punktów za osiągnięcia została wydana zanim sprawozdanie z oceny stało się ostateczne, nie wystarczy, by zakładać, że omawiana decyzja wywarła wpływ na wynik odwołania i w rezultacie, na sprawozdanie z oceny, ponieważ decyzja w sprawie przyznania punktów za osiągnięcia, siłą rzeczy wydana z zastrzeżeniem końcowego wyniku postępowania w sprawie oceny, mogłaby zostać zmieniona, gdyby ostateczne sprawozdanie z oceny zmieniło swe tymczasowe brzmienie.
(zob. pkt 47, 48)
Odesłanie:
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑47/07 Behmer przeciwko Parlamentowi, 10 września 2009 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑0000, II‑A‑1‑0000, pkt 78, 79
3. Sprawozdanie z oceny wyraża swobodnie sformułowaną opinię oceniających. Tym samym uwagi te nie mogą przez sam swój charakter podlegać obiektywnej weryfikacji sądu wspólnotowego, którego zadaniem nie jest zastępowanie swoją oceną oceny osób odpowiedzialnych za ocenę pracy danych osób. Instytucje wspólnotowe korzystają bowiem z szerokiego zakresu uznania w zakresie oceny pracy swoich pracowników. Wartościujące oceny urzędników zawarte w sprawozdaniach z oceny są wyłączone z kontroli sądowej, której dokonuje się jedynie w odniesieniu do ewentualnych nieprawidłowości formalnych, oczywistych błędów w ocenie oceniającego, oraz ewentualnego nadużycia władzy. Organ powołujący tym bardziej nie może zastąpić swoją oceną oceny osób odpowiedzialnych za ocenę pracy urzędnika, ponieważ niekoniecznie zna on – nie bardziej niż sąd wspólnotowy – dokładną sytuację każdego urzędnika. W rezultacie kontrola ocen sformułowanych przez oceniających pod adresem ocenianych urzędników dokonana przez omawiany organ może ograniczać się do kontroli wystąpienia oczywistego błędu. W rezultacie organowi temu nie można zarzucać, że w trakcie postępowania poprzedzającego wniesienie skargi nie zastąpił swą własną oceną dotyczącą pracy skarżącego oceny oceniającego, że nie odpowiedział na wszystkie kwestie podważane przez skarżącego i że nie zbadał wszystkich jego argumentów prawnych.
(zob. pkt 56, 62)
Odesłanie:
Trybunał: sprawy połączone 6/79 i 97/79 Grassi przeciwko Radzie, 3 lipca 1980 r., Rec. s. 2141, pkt 15
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑18/93 Marcato przeciwko Komisji, 26 października 1994 r., RecFP s. I‑A‑215, II‑681, pkt 45; sprawa T‑179/02 Pflugradt przeciwko EBC, 20 maja 2003 r., RecFP s. I‑A‑149, II‑733, pkt 46; sprawa T‑285/04 Andrieu przeciwko Komisji, 13 lipca 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑161, II‑A‑2‑775, pkt 99; sprawa T‑249/04 Combescot przeciwko Komisji, 12 września 2007 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑0000, II‑A‑2‑0000, pkt 78
4. Uzasadnienie sprawozdania z oceny zawarte jest w zasadzie w różnych rubrykach dotyczących kwalifikacji, wydajności czy zachowania podczas służby. Uzasadnienie sprawozdania z oceny może jednak również wynikać z uściśleń przedstawionych przez administrację poza ramami samego sprawozdania, w szczególności przy okazji wewnętrznej procedury poprzedzającej wniesienie skargi w ramach postępowania w sprawie oceny. Sprawozdanie z oceny należy uznać za wystarczająco uzasadnione, pomimo ewentualnego usunięcia pewnych uwag zawartych w pierwszej wersji tego sprawozdania, jeśli skarżący mógł ocenić zasadność ogólnej oceny swojej pracy wyrażonej przez oceniających.
Ponadto art. 43 regulaminu pracowniczego nie zawiera żadnej wskazówki na temat ewentualnego obowiązku wspierania faktami uwag zawartych w sprawozdaniu z oceny. Oceniający korzysta natomiast z szerokiego zakresu uznania w zakresie oceny pracy osób podlegających jego ocenie. Takie uznanie oznacza, że oceniający nie mają obowiązku zawarcia w sprawozdaniu z oceny wszystkich mających znaczenie okoliczności faktycznych i prawnych na poparcie swej oceny ani obowiązku badania wszystkich kwestii podważanych przez oceniającego i udzielania na nie odpowiedzi. Wniosku tego nie podważa istnienie wytycznych w sprawie oceny, zawierających normy bezwzględnie wiążące, które administracja w ten sposób sobie narzuca i do których winna się zastosować. Ustanowiona w omawianych wytycznych norma, przewidująca, że ocena bardzo dobrej lub niedostatecznej pracy oceniającego winna zostać opatrzona popartymi faktami uwagami, nie zostaje bowiem naruszona, gdy oceniający, uznawszy, że praca ocenianego nie była ani szczególnie dobra, ani szczególnie zła nie zawarł takich uwag.
(zob. pkt 80, 82, 88–91, 96)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑1/91 Della Pietra przeciwko Komisji, 16 lipca 1992 r., Rec. s. II‑2145, pkt 32; ww. sprawa Marcato przeciwko Komisji, pkt 45; sprawa T‑380/94 AIUFFASS i AKT przeciwko Komisji, 12 grudnia 1996 r., Rec. s. II‑2169, pkt 57; ww. sprawa Pflugradt przeciwko EBC, pkt 46; sprawa T‑258/03 Mausolf przeciwko Europolowi, 1 marca 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑45, II‑189, pkt 25; sprawa T‑193/03 Piro przeciwko Komisji, 10 maja 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑121, II‑547, pkt 59; sprawa T‑50/04 Micha przeciwko Komisji, 25 października 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑339, II‑1499, pkt 36 i przytoczone tam orzecznictwo, pkt 39, 40
5. Artykuł 26 regulaminu pracowniczego ma na celu wyłącznie umożliwienie urzędnikowi przedstawienia uwag w odniesieniu do jakiegokolwiek dokumentu dotyczącego jego sytuacji administracyjnej i do wszystkich sprawozdań dotyczących jego kwalifikacji, wydajności czy zachowania. Z tego wynika, że w sytuacji gdy administracja przekazała urzędnikowi sprawozdanie z oceny, zanim włączyła je do akt osobowych, i gdy zainteresowany był w stanie zamieścić w nim swoje uwagi, nie można podnosić naruszenia art. 26 regulaminu pracowniczego. Poza tym, o ile art. 26 regulaminu pracowniczego wymaga, by administracja informowała urzędnika o treści aktu podlegającego włączeniu do akt, o tyle nie ma ona obowiązku doręczenia mu decyzji o tym włączeniu jako takiej.
(zob. pkt 133–135)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawy połączone T‑78/96 i T‑170/96 W przeciwko Komisji, 28 maja 1998 r., RecFP s. I‑A‑239, II‑745, pkt 99; sprawa T‑77/99 Ojha przeciwko Komisji, 6 marca 2001 r., RecFP s. I‑A‑61, II‑293, pkt 56–61; sprawy połączone T‑155/03, T‑157/03 i T‑331/03 Cwik przeciwko Komisji, 13 grudnia 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑411, II‑1865, pkt 50–52,73
6. Zgodnie z art. 87 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej kosztami zostaje obciążona, na żądanie strony przeciwnej, strona przegrywająca sprawę. Żądania, by orzeczono w przedmiocie kosztów według norm prawa, nie można uznać za żądanie obciążenia kosztami strony przegrywającej sprawę.
(zob. pkt 146, 148)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa C‑30/91 P Lestelle przeciwko Komisji, 9 czerwca 1992 r., Rec. s. I‑3755, pkt 38; sprawa C‑470/00 P Parlament przeciwko Ripa di Meana i in., 29 kwietnia 2004 r., Rec. s. I‑4167, pkt 86
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑141/07 Maniscalco przeciwko Komisji, 10 lipca 2008 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑0000, II‑A‑1‑0000, pkt 30–33