Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 27 Νοεμβρίου 2018 η Πορτογαλική Δημοκρατία κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) στις 26 Σεπτεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-463/16, Πορτογαλία κατά Επιτροπής

(Υπόθεση C-737/18 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Πορτογαλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: L. Inez Fernandes, P. Barros da Costa, P. Estȇvão και J. Saraiva de Almeida)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση καθόσον το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως κατά της αποφάσεως C (2016) 3753 1 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 20ής Ιουνίου 2016·

να ακυρώσει την απόφαση C (2016) 3753 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 20ής Ιουνίου 2016, δεδομένου ότι το Δικαστήριο είναι σε θέση να αποφανθεί επί του βασίμου των επιχειρημάτων της Πορτογαλικής Δημοκρατίας·

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Πορτογαλική Δημοκρατία ζητεί την αναίρεση της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως και, κατά συνέπεια, την ακύρωση της επίδικης αποφάσεως, προβάλλοντας τους ακόλουθους λόγους:

1) Πλάνη περί το δίκαιο και παράβαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου: παράβαση του άρθρου 24 του κανονισμού (ΕΚ) 73/2009 2 καθώς και των διατάξεων του άρθρου 54, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, δεύτερο εδάφιο, και του άρθρου 71, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1122/2009 3 και πρόδηλη αντίφαση, λόγω πλάνης περί το δίκαιο, του περιεχομένου των σκέψεων 43 και 44 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως· συγκεκριμένα, ενώ απορρίπτει το βάσιμο του δευτέρου λόγου της Επιτροπής, το Γενικό Δικαστήριο υπαινίσσεται ότι το πορτογαλικό σύστημα ελέγχου της πολλαπλής συμμορφώσεως ήταν αποτελεσματικό, οπότε, υπό τις συνθήκες αυτές, το Γενικό Δικαστήριο, απορρίπτοντας τον ως άνω λόγο χωρίς να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση, υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο και περιήλθε σε αντίφαση, παραβιάζοντας επίσης την αρχή της ασφάλειας δικαίου.

2) Πλάνη περί το δίκαιο, αντίφαση στην απόφαση και παράβαση της αρχής της αναλογικότητας: η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση αναγνωρίζει, στη σκέψη 41, την αδιαμφισβήτητη διάκριση μεταξύ της επιλεξιμότητας και του συστήματος πολλαπλής συμμορφώσεως και δέχεται, ενέχοντας αντίφαση, στις σκέψεις 46 και 47, ότι πρέπει να επιβληθεί διόρθωση στο συνολικό ποσό της καταβληθείσας στους γεωργούς ενισχύσεως. Με τον τρόπο αυτό, στη σκέψη 43 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, το Γενικό Δικαστήριο καταλήγει εσφαλμένως στο συμπέρασμα ότι ο κίνδυνος για το ταμείο δεν μπορεί να περιοριστεί στο δείγμα ελέγχου και διατηρεί τη δημοσιονομική διόρθωση την οποία επέβαλε η Επιτροπή για το σύνολο της δαπάνης, όπερ δεν είναι πρόσφορο ή αναγκαίο για την επίτευξη των επιδιωκόμενων σκοπών και, επομένως, είναι δυσανάλογο. Η προσέγγιση αυτή του Γενικού Δικαστηρίου συνιστά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 5 ΣΕΕ, του άρθρου 31, παράγραφος 2, του κανονισμού 1290/2005 4 και του άρθρου 50, παράγραφος 1, του κανονισμού 1122/2009, από τις οποίες προκύπτει ότι ο συντελεστής διορθώσεως εφαρμόζεται μόνο για το μέρος της εκτεθειμένης σε κίνδυνο δαπάνης, ήτοι για το 1%. Ως εκ τούτου, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση πάσχει από πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο και περιέχει αντίφαση στο σκεπτικό της, κατά παράβαση των γενικών αρχών και των κανόνων που προβλέπονται στο σημείο 2, πρώτη και έκτη παράγραφος, του εγγράφου εργασίας της Επιτροπής AGRI-2005-64043, το οποίο εφαρμόζει εσφαλμένως κατά παράβαση και του εγγράφου εργασίας DS/2010/29 REV της Επιτροπής καθώς και της αρχής της αναλογικότητας.

____________

1 Εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2016/1059 της Επιτροπής, της 20ής Ιουνίου 2016, για τον αποκλεισμό από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορισμένων δαπανών που πραγματοποιήθηκαν από τα κράτη μέλη στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) και στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) [κοινοποιηθείσα υπό τον αριθμό C(2016) 3753] (ΕΕ 2016, L 173, σ. 59).

2 Κανονισμός (ΕΚ) 73/2009 του Συμβουλίου, της 19ης Ιανουαρίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης για τους γεωργούς στο πλαίσιο της κοινής γεωργικής πολιτικής και τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΚ) αριθ. 1290/2005, (ΕΚ) αριθ. 247/2006, (ΕΚ) αριθ. 378/2007 και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 (ΕΕ 2009, L 30, σ. 16).

3 Κανονισμός (ΕΚ) 1122/2009 της Επιτροπής, της 30ής Νοεμβρίου 2009, σχετικά με τη θέσπιση λεπτομερών διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 73/2009 του Συμβουλίου όσον αφορά την πολλαπλή συμμόρφωση, τη διαφοροποίηση και το ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης και ελέγχου, στο πλαίσιο των καθεστώτων άμεσης στήριξης για τους γεωργούς που προβλέπονται στον εν λόγω κανονισμό, καθώς και λεπτομερών διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1234/2007 του Συμβουλίου όσον αφορά την πολλαπλή συμμόρφωση στο πλαίσιο του καθεστώτος στήριξης που προβλέπεται για τον αμπελοοινικό τομέα (ΕΕ 2009, L 316, σ. 65).

4 Κανονισμός (ΕΚ) 1290/2005 του Συμβουλίου, της 21ης Ιουνίου 2005, για τη χρηματοδότηση της κοινής γεωργικής πολιτικής (EE 2005, L 209, σ. 1).