Προσφυγή της 16ης Μαρτίου 2020 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Πολωνίας
(Υπόθεση C-139/20)
Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: M. Siekierzyńska και A. Armenia)
Καθής: Δημοκρατία της Πολωνίας
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναγνωρίσει ότι η Δημοκρατία της Πολωνίας, θεσπίζοντας νόμο ο οποίος απαλλάσσει από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης τα ενεργειακά προϊόντα που χρησιμοποιούνται από ενεργειοβόρες επιχειρήσεις οι οποίες υπάγονται στο σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εμπορία δικαιωμάτων εκπομπής, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 17, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, και το άρθρο 17, παράγραφος 4, της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας 1 ·
να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Πολωνίας στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η Δημοκρατία της Πολωνίας θέσπισε στην εθνική νομοθεσία της απαλλαγή από τον ειδικό φόρο κατανάλωσης για ενεργειακά προϊόντα τα οποία χρησιμοποιούν οι ενεργειοβόρες επιχειρήσεις που υπάγονται στο σύστημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εμπορία δικαιωμάτων εκπομπής (στο εξής: σύστημα EU ETS).
Κατά την άποψη της Επιτροπής, τούτο συνιστά παράβαση των υποχρεώσεων που υπέχει το εν λόγω κράτος μέλος από το άρθρο 17, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, και το άρθρο 17, παράγραφος 4, της οδηγίας 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας. Βάσει των διατάξεων αυτών, η φοροαπαλλαγή ή η μειωμένη φορολόγηση των ενεργειακών προϊόντων που χρησιμοποιούνται από ενεργειοβόρες επιχειρήσεις επιτρέπονται μόνον όταν συνάπτονται συμφωνίες με επιχειρήσεις ή ενώσεις επιχειρήσεων ή όταν εφαρμόζονται συστήματα εμπορεύσιμων αδειών ή ισοδύναμοι διακανονισμοί, εφόσον αποσκοπούν στην επίτευξη στόχων προστασίας του περιβάλλοντος ή στη βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας. Το σύστημα EU ETS δεν μπορεί, κατά την άποψη της Επιτροπής, να θεωρηθεί ως «σύστημα εμπορεύσιμων αδειών» για τους σκοπούς των διατάξεων αυτών.
____________
1 ΕΕ 2003, L 283, σ. 51.