Language of document :

Αναίρεση που άσκησαν την 14η Φεβρουαρίου 2020 οι Αρχιμανδρίτης Σαράντης Σαράντος,

Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Φωτόποπουλος

Πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Μπουσδέκης,

Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Κοκολάκης,

Εστία Πατερικών Μελετών,

Χρήστος Παπασωτηρίου

Χαράλαμπος ΄Ανδραλης

κατά της διατάξεως του Γενικού Δικαστηρίου (ένατο τμήμα) που εκδόθηκε την 11η Δεκεμβρίου 2019 στην υπόθεση T-547/19, Σαράντης Σαράντος κατά Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-84/20 P)

Γλώσσα διαδικασίας ελληνική

Διάδικοι

Αναιρεσείοντες: Αρχιμανδρίτης Σαράντης Σαράντος,

Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Φωτόποπουλος

Πρωτοπρεσβύτερος Αντώνιος Μπουσδέκης,

Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Κοκολάκης,

Εστία Πατερικών Μελετών,

Χρήστος Παπασωτηρίου,

Χαράλαμπος ΄Ανδραλης,

(εκπρόσωπος: Χ. Παπασωτηρίου, δικηγόρος)

Αντίδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

Αιτήματα

Οι αναιρεσείοντες αιτούνται παρά του Δικαστηρίου

Να κριθή υπό του Δικαστηρίου η από 31ης Ιουλίου 2019, προσφυγή των, άνευ αναπομπής της προς το εκδόν την αναιρεσιβαλλομένην διάταξην Γενικόν Δικαστήριον.

Να αναιρεθή η διάταξη υπ’ αριθμό πρωτοκόλλου 923557 της 11ης Δεκεμβρίου 2019 του 9ου τμήματος του Γενικού Δικαστηρίου της Ενώσεως επί της άνω προσφυγής των επί τω τέλει όπως γίνη καθ’ ολοκληρίαν δεκτή υπό του Δικαστηρίου.

Να ακυρωθή ο ανωτέρω κανονισμός (ΕΕ) 2019/11571 της 20ης Ιουνίου 2019.

Να καταδικασθούν οι αντίδικοί των εις την εν γένει δικαστικήν των δαπάνην.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξιν της αναιρέσεώς των οι αναιρεσείοντες προβάλλουν 2 λόγους αναιρέσεως:

Πρώτος ισχυρισμός/ λόγος αναιρέσεως, διά του οποίου προβάλλεται ότι η αναιρεσιβαλλομένη διάταξις απορρίψασα ως απαράδεκτον την προσφυγήν των και κρίνασα πρωτίστως ότι: «(…) ο προσβαλλόμενος κανονισμός δεν θίγει εκείνους από τους προσφεύγοντες που είναι φυσικά πρόσωπα λόγω ορισμένων ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών τους ή λόγω μια πραγματικής κατάστασης που τους διακρίνει από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο, άλλα λόγω των πεποιθήσεών τους, τις οποίες συμμερίζεται ή θα μπορούσε να συμμερίζεται απροσδιόριστος αριθμός προσώπων. Κατά συνέπεια, ο προσβαλλόμενος κανονισμός δεν αφορά ατομικά τους εν λόγω προσφεύγοντες υπό την έννοια του άρθρου 263 τέταρτο εδάφιο ΣΛΕΕ», παρέβη τα άρθρα 263, εδάφιον τέταρτον ΣΛΕΕ, 19 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, την αρχή της αναλογικότητος, το προοίμιον ως και τα άρθρα 47 και 52 παρ. 1 του Χάρτου Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (2000/C 364/01), 5 παρ. 1 και 4 της Συνθήκης Ευρωπαϊκής Ενώσεως (αυτοτελώς και εν συνδυασμώ προς το πρωτόκολλον υπ’ αριθμόν 2 εν σχέσει προς την εφαρμογήν της αρχής της αναλογικότητος), ως και την συναφή Νομολογίαν. Τούτο, διότι διά της προσφυγής των οι αναιρεσείοντες παραπονούνται ότι ο προσβαλλόμενος κανονισμός θίγει ανθρώπινα δικαιώματά των, μεταξύ των οποίων και θεμελιώδη τοιάυτα, προβλεπόμενα εις τον Χάρτην Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, (ανθρωπίνην αξιοπρέπειαν, θρησκευτικήν συνείδησιν, δικαιώματα αντιρρήσεων διά λόγους θρησκευτικής συνειδήσεως, προσωπικήν ζωήν και ελευθερίαν, δεδομένα προσωπικού χαρακτήρος, δικαίωμα ρητής συγκαταθέσεως προ πάσης επεξεργασίας των), ώστε ο κανονισμός τους αφορά αμέσως και ατομικώς και, λόγω της φύσεως ακριβώς των θιγέντων δικαιωμάτων ως θεμελιωδών ανθρωπίνων, αυτοί μεν εδικαιούντο να ασκήσουν ακυρωτικήν προσφυγήν ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου κατ’ άρθρον 263 εδάφιον τέταρτον ΣΛΕΕ, των δε Δικαστηρίων της Ενώσεως αμέσως υποχρεούμενων να ελέγχουν επί ακυρότητι τους κανονισμούς εν περιπτώσει προσβολής των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Δεύτερος ισχυρισμός/ λόγος αναιρέσεως, διά του οποίου προβάλλεται ότι το εκδόν την αναιρεσιβαλλομένην διάταξιν Γενικόν Δικαστήριον κρίναν απαράδεκτον την ενώπιόν του παράστασιν του έκτου προσφυγόντος και αναιρεσείοντος δικηγόρου Χρήστου Παπασωτηρίου και δη επί τω λόγω ότι «ο (…) έκτος προσφεύγων δεν προσέφυγε στις υπηρεσίες τρίτου δικηγόρου για την εκπροσώπησή του, αλλά ενήργησε ιδίω ονόματι, υπογράφοντος ο ίδιος το δικόγραφο της προσφυγής και επικαλούμενος της ιδιότητά του ως δικηγόρου, με βάση το αποδεικτικό νομιμοποίησης το άρθρου 51 παράγραφος 2 του κανονισμού διαδικασίας. (…)» υπέπεσε εις εσφαλμένην, contra legem, ερμηνεία της διατάξεως του άρθρου 19 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και εις παράβασιν του άρθρου 47 ΧΘΔΕΕ και της αρχής της αναλογικότητος, ως και των συναφών περί αυτήν διατάξεων της ενωσιακής Νομοθεσίας, που την κατοχυρούν.

____________

1     Κανονισμός (ΕΕ) 2019/1157 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για την ενίσχυση της ασφάλειας των δελτίων ταυτότητας των πολιτών της Ένωσης και των εγγράφων διαμονής που εκδίδονται για πολίτες της Ένωσης και τα μέλη των οικογενειών τους που ασκούν το δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας.( ΕΕ 2019, L 188, σ. 67).