Αναίρεση που άσκησε στις 17 Δεκεμβρίου 2013 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 8 Οκτωβρίου 2013 στην υπόθεση T-545/11, Stichting Greenpeace Nederland aκαιnd Pesticide Action Network Europe (PAN Europe) κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(Υπόθεση C-673/13 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: B. Smulders, P. Oliver, P. Ondrůšek)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Stichting Greenpeace Nederland, Pesticide Action Network Europe (PAN Europe)
Αιτήματα της αναιρεσείουσας
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να ακυρώσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου·
κατά το άρθρο 61 του Οργανισμού του Δικαστηρίου, είτε να κρίνει το ίδιο οριστικώς επί του πρώτου και τρίτου λόγου, είτε να αναπέμψει εκ νέου την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου για να αποφανθεί επί των λόγων αυτών· και
να καταδικάσει τους αντίδικους κατ’ αναίρεση στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αιτήσεώς της αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει έναν μοναδικό λόγο, συγκεκριμένα ότι το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένως την έννοια των πληροφοριών οι οποίες «αφορούν εκπομπές στο περιβάλλον» για τις οποίες γίνεται λόγος στο άρθρο 6, παράγραφος 1, πρώτη περίοδος, του κανονισμού (EΕ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της σύμβασης του Århus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα 1 (Κανονισμός του ΄Ωρχους), απορρίπτοντας την άποψη της Επιτροπής ότι η έννοια αυτή πρέπει να ερμηνεύεται με συνοχή και αρμονία υπό το πρίσμα των λοιπών επίμαχων διατάξεων. Ο λόγος αυτός διαιρείται σε τρία σκέλη:
(i) το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη μη λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη διασφαλίσεως της «εσωτερικής» συνοχής του κανονισμού (EΕ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής 2 , σε συνδυασμό με το άρθρο 6, παράγραφος 1, του κανονισμού του Ώρχους, υπό το πρίσμα του άρθρου 4, παράγραφος 4, της Συμβάσεως σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (Σύμβαση του Ώρχους)·
(ii) το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε προσηκόντως υπόψη τις διατάξεις περί απορρήτου που περιλαμβάνονται στην τομεακή νομοθεσία περί των φυτοπροστατευτικών προϊόντων, ειδικότερα στην οδηγία 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 1991, σχετικά με τη διάθεση στην αγορά φυτοπροστατευτικών προϊόντων 3 και στον κανονισμό (ΕΚ) 1107/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Οκτωβρίου 2009, σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά και την κατάργηση των οδηγιών 79/117/ΕΟΚ και 91/414/ΕΟΚ του Συμβουλίου 4 · και
(iii) το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη μη λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη ερμηνείας του άρθρου 6, παράγραφος 1, του κανονισμού του Ώρχους σύμφωνα, κατά το μέτρο του δυνατού, με τον Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων και τη συμφωνία σχετικά με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας που αφορούν θέματα συναφή με το εμπόριο (TRIP).
____________1 ΕΕ L 264, 25.9.2006, σ. 13.
2 ΕΕ L 145, 31.5.2001, σ. 43.
3 ΕΕ L 230, 19.08.1991, σ. 1.
4 ΕΕ L 309, 24.11.2009, σ. 1.