Προσφυγή της 4ης Μαΐου 2007 - Schindler Holding κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-138/07)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Schindler Holding Ltd (Hergiswil, Ελβετία), Schindler Management AG (Ebikon, Ελβετία), S.A. Schindler N.V. (Βρυξέλλες, Βέλγιο), Schindler Sàrl (Λουξεμβούργο, Μ.Δ. Λουξεμβούργου), Schindler Liften B.V. ('s-Gravenhage, Κάτω Χώρες) και Schindler Deutschland Holding GmbH (Βερολίνο, Γερμανία) (εκπρόσωποι: R. Bechtold, W. Bosch, U. Soltész και S. Hirsbrunner, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

δυνάμει του άρθρου 231, παράγραφος 1, ΕΚ να ακυρώσει την απόφαση της 21ης Φεβρουαρίου 2007 (υπόθεση COMP/E-1/38.823 - PO/Elevators and Escalators)·

επικουρικώς, να μειώσει τα πρόστιμα που επιβάλλονται με την απόφαση·

δυνάμει του άρθρου 87, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Πρωτοδικείου να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα των προσφευγουσών.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγουσες βάλλουν κατά της αποφάσεως της Επιτροπής C(2007) 512 τελικό της 21ης Φεβρουαρίου 2007 επί της υποθέσεως COMP/E-1/38.823 - PO/Elevators and Escalators. Με την προσβαλλόμενη απόφαση επιβλήθηκαν πρόστιμα στις προσφεύγουσες και σε άλλες επιχειρήσεις λόγω της συμμετοχής τους σε σύμπραξη κατά την κατασκευή και τη συντήρηση ανελκυστήρων και κυλιόμενων κλιμάκων στο Βέλγιο, τη Γερμανία, το Λουξεμβούργο και τις Κάτω Χώρες. Κατά την Επιτροπή, οι εμπλεκόμενες επιχειρήσεις παρέβησαν το άρθρο 81 ΕΚ.

Προς στήριξη της προσφυγής τους, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τους ακόλουθους λόγους ακυρώσεως:

αντίθεση του άρθρου 23, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003¹ στην αρχή της απαγορεύσεως της προβλέψεως εντελώς αόριστων ποινών, δεδομένου ότι η διάταξη αυτή παρέχει στην Επιτροπή απεριόριστη διακριτική εξουσία κατά τον υπολογισμό των προστίμων·

παραβίαση της απαγορεύσεως της αναδρομικότητας από τα πρόστιμα που επέβαλε η Επιτροπή·

ανίσχυρο των κατευθυντήριων γραμμών για τη διαδικασία υπολογισμού των προστίμων (στο εξής: κατευθυντήριες γραμμές 1998)², δεδομένου ότι δεν διαφοροποιούν επαρκώς τα αρχικά ποσά σε σχέση με τη διαπραττόμενη παράβαση και αφήνουν στην Επιτροπή υπέρμετρα μεγάλη διακριτική ευχέρεια κατά τον υπολογισμό των προστίμων·

αντίθεση στον νόμο της αποδεικτικής διαδικασίας που στηρίχθηκε στις καταθέσεις μεταμεληθέντων συναυτουργών ή συμμετόχων που κατέθεσαν ως μάρτυρες κατηγορίας βάσει της ανακοινώσεως σχετικά με τη μη επιβολή και τη μείωση των προστίμων³ λόγω παραβιάσεως της αρχής nemo tenetur, ήτοι λόγω προσβολής του δικαιώματος αρνήσεως ομολογίας, λόγω παραβάσεως της αρχής in dubio pro reo και λόγω παραβιάσεως της αρχής της αναλογικότητας καθώς και λόγω υπερβάσεως της διακριτικής ευχέρειας από την Επιτροπή διά της εκδόσεως της ρυθμίσεως αυτής·

παραβίαση της αρχής της διακρίσεως των εξουσιών και των απαιτήσεων που πρέπει να πληροί μια σύμφωνη προς τις αρχές του κράτους δικαίου διαδικασία·

αντίθεση της προσβαλλόμενης αποφάσεως προς το διεθνές δίκαιο λόγω του απαλλοτριωτικού χαρακτήρα των επιβληθέντων προστίμων·

παράβαση των κατευθυντηρίων γραμμών 1998 λόγω των υπέρμετρα υψηλών βασικών και αρχικών ποσών σε σχέση με τις συγκεκριμένες παραβάσεις·

παράβαση των κατευθυντηρίων γραμμών 1998 λόγω της μη επαρκούς συνεκτιμήσεως ήτοι της παραλείψεως συνεκτιμήσεως ορισμένων ελαφρυντικών περιστάσεων·

παράβαση της ρυθμίσεως του 2002 περί συνεργασίας μεταμεληθέντων συναυτουργών ή συμμετόχων οι οποίοι καταθέτουν ως μάρτυρες κατηγορίας λόγω των υπέρμετρα χαμηλών μειώσεων ή του αδικαιολόγητου αποκλεισμού τους παρά την ύπαρξη αυτού του είδους της συνεργασίας

δυσανάλογο ύψος των προστίμων·

έλλειψη νομιμότητας της προσβαλλόμενης αποφάσεως, στον βαθμό που στρέφεται κατά των εταιριών Schindler Holding Ltd και Schindler Management AG, δεδομένου ότι η εν λόγω απόφαση δεν κοινοποιήθηκε νομίμως στις εταιρείες αυτές ελλείψει συμφωνίας στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου με την Ελβετία·

μη συνδρομή των προϋποθέσεων για την εις ολόκληρον ευθύνη της Schindler Holding Ltd·

παράβαση του άρθρου 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003, δεδομένου ότι τα επιβληθέντα πρόστιμα υπερβαίνουν τα προβλεπόμενα ανώτατα όρια.

____________

¹ - Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ L 1, σ. 1).

² - Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων που επιβάλλονται δυνάμει του άρθρου 15, παράγραφος 2, του κανονισμού 17 και του άρθρου 65, παράγραφος 5, της Συνθήκης ΕΚΑΧ (ΕΕ 1998, C 9, σ. 3).

³ - Ανακοίνωση της Επιτροπής σχετικά με τη μη επιβολή και τη μείωση των προστίμων σε περιπτώσεις συμπράξεων (καρτέλ) (ΕΕ 2002, C 45, σ. 3).