Language of document :

Προσφυγή της 23ης Οκτωβρίου 2017 – Ιταλική Δημοκρατία κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-611/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ιταλική Δημοκρατία (εκπρόσωποι: G. Palmieri, δικαστικός πληρεξούσιος, και P. Gentili, avvocato dello Stato)

Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1398 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουλίου 2017, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) 2017/127 όσον αφορά ορισμένες αλιευτικές δυνατότητες, ο οποίος δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 29ης Ιουλίου 2017, L 199, και ειδικότερα το άρθρο του 1, σημείο 2, που τροποποιεί το παράρτημα ΙΔ του κανονισμού 2017/127, ολόκληρο το σημείο 3 του παραρτήματος του προσβαλλόμενου κανονισμού (το οποίο περιέχει την τροποποίηση του παραρτήματος ΙΔ του κανονισμού 2017/127) και ολόκληρες τις αιτιολογικές σκέψεις 9, 10, 11 και 12·

να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Πρώτος λόγος ακυρώσεως: παράβαση του άρθρου 1 της αποφάσεως 86/238/ΕΟΚ για την προσχώρηση της Ένωσης στη διεθνή σύμβαση για τη διατήρηση των θυννοειδών του Ατλαντικού.

Δεν υφίστατο υποχρέωση να εφαρμοστεί η απόφαση της ICCAT περί των ποσοστώσεων αλιείας ξιφία.

Δεύτερος λόγος ακυρώσεως: έλλειψη αιτιολογίας (άρθρο 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ).

Ούτως ή άλλως, η απόφαση αυτή στερείται αιτιολογίας.

Τρίτος λόγος ακυρώσεως: παράβαση των άρθρων 17 ΣΕΕ και 16 του κανονισμού 1380/2013.

Η απόφαση αντίκειται στην αρχή της σχετικής σταθερότητας και στο συμφέρον της Ένωσης.

Τέταρτος λόγος ακυρώσεως: παραβίαση των αρχών της μη αναδρομικότητας, της ασφάλειας δικαίου και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση δεν μπορούσε να εφαρμοστεί στην τρέχουσα αλιευτική περίοδο.

Πέμπτος λόγος ακυρώσεως: έλλειψη αιτιολογίας (άρθρο 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ).

Η απόφαση στερείται αιτιολογίας κατά το μέρος που ορίζει ως περίοδο αναφοράς για την κατανομή του μεριδίου TAC μεταξύ των κρατών μελών την τετραετία 2012-2015.

Έκτος λόγος ακυρώσεως: παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας (άρθρο 5 ΣΕΕ) και εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών.

Η εξαίρεση των ετών 2010 και 2011 από την περίοδο αναφοράς είναι υπερβολική και εσφαλμένη σε σχέση με τον σκοπό να περιληφθούν στα στοιχεία των αλιευμάτων μόνο τα κανονικά αλιεύματα.

Έβδομος λόγος ακυρώσεως: παράβαση των άρθρων 258 και 260 ΣΛΕΕ. Αναρμοδιότητα.

Το Συμβούλιο δεν ήταν αρμόδιο να επιβάλει στην Ιταλία κυρώσεις όσον αφορά τη χρήση συρόμενων διχτυών.

Όγδοος λόγος ακυρώσεως: παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως (άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και του άρθρου 16 του κανονισμού 1380/2013.

Η επιλογή της περιόδου αναφοράς 2012-2015 τιμώρησε την Ιταλία, περιορίζοντας την αλιευτική δυνατότητα, κατά παραβίαση της αρχής της σχετικής σταθερότητας και χωρίς προσήκουσα έρευνα.

Ένατος λόγος ακυρώσεως: παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων (άρθρο 18 ΣΛΕΕ).

Η μείωση αυτή συνιστά αδικαιολόγητη διάκριση εις βάρος των Ιταλών αλιέων.

Δέκατος λόγος ακυρώσεως: παραβίαση των αρχών της μη αναδρομικότητας, της ασφάλειας δικαίου και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

Σε κάθε περίπτωση, η μείωση δεν μπορούσε να εφαρμοστεί στην τρέχουσα αλιευτική περίοδο.

____________