Διάταξη του Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 11ης Ιουλίου 2013 [αίτηση του Curtea de Apel Bacău (Ρουμανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Elena Luca κατά Casa de Asigurări de Sănătate Bacău
(Υπόθεση C-430/12) 1
[Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας – Κοινωνική ασφάλιση – Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών – Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 – Άρθρο 22 – Ασφάλιση ασθένειας – Νοσοκομειακή περίθαλψη σε άλλο κράτος μέλος – Προέγκριση – Ποσό που επιστρέφεται στον ασφαλισμένο]
Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική
Αιτούν δικαστήριο
Curtea de Apel Bacău
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα: Elena Luca
Καθού: Casa de Asigurări de Sănătate Bacău
Αντικείμενο
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως – Curtea de Apel Bacau – Ερμηνεία του άρθρου 56 ΣΛΕΕ και του άρθρου 22 του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας (EE ειδ. έκδ. 05/001, σ. 73), όπως τροποποιήθηκε – Εθνική κανονιστική ρύθμιση βάσει της οποίας απαιτείται προέγκριση για την επιστροφή του συνολικού ύψους των δαπανών λόγω ιατρικής περιθάλψεως στην αλλοδαπή – Καθορισμός του ποσού της επιστροφής των πραγματοποιηθέντων σε άλλο κράτος μέλος εξόδων σύμφωνα με τα κριτήρια του κράτους ασφαλίσεως σε περίπτωση μη προεγκρίσεως
Διατακτικό
Το άρθρο 49 ΕΚ και το άρθρο 22 του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 118/97 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 1996, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 592/2008 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Ιουνίου 2008, δεν αντιτίθενται, κατ’ αρχήν, σε κανονιστική ρύθμιση κράτους μέλους που εξαρτά από προέγκριση την πλήρη ανάληψη των εξόδων νοσοκομειακής περίθαλψης παρασχεθείσας εντός άλλου κράτους μέλους. Αντιθέτως, τα ίδια αυτά άρθρα αντιτίθενται σε μια τέτοια κανονιστική ρύθμιση ερμηνευόμενη υπό την έννοια ότι αποκλείει, σε όλες τις περιπτώσεις, την εκ μέρους του αρμόδιου φορέα πλήρη ανάληψη των εξόδων παρόμοιας περίθαλψης παρασχεθείσας χωρίς προέγκριση.
Όταν άρνηση, λόγω της έλλειψης και μόνον προέγκρισης, επιστροφής των εξόδων νοσοκομειακής περίθαλψης τα οποία καταβλήθηκαν από τον ασφαλισμένο δεν είναι, λαμβανομένων υπόψη των περιστάσεων, βάσιμη, τα εν λόγω έξοδα πρέπει να επιστρέφονται στον εν λόγω ασφαλισμένο από τον αρμόδιο φορέα μέχρι του ποσού που καθορίζει η νομοθεσία του κράτους μέλους αυτού. Αν το ποσό αυτό είναι κατώτερο από αυτό που θα προέκυπτε από τη νομοθεσία που ισχύει στο κράτος μέλος της κατοικίας σε περίπτωση νοσηλείας εντός του τελευταίου αυτού κράτους, ο αρμόδιος φορέας πρέπει να χορηγεί επιπλέον πρόσθετη επιστροφή αντιστοιχούσα στη διαφορά μεταξύ των δύο αυτών ποσών, εντός των ορίων των πράγματι πραγματοποιηθέντων εξόδων.
Όταν μια τέτοια άρνηση είναι βάσιμη, ο ασφαλισμένος μπορεί να ζητήσει, βάσει του άρθρου 49 ΕΚ, επιστροφή των εξόδων νοσοκομειακής περίθαλψης εντός των ορίων και μόνον της κάλυψης την οποία εγγυάται το σύστημα ασφαλίσεως ασθένειας στο οποίο αυτός υπάγεται.
____________1 ΕΕ C 399 της 22.12.2012.