Υπόθεση C‑430/13

Ilona Baradics κ.λπ.

κατά

QBE Insurance (Europe) Ltd Magyarországi Fióktelepe
και
Magyar Állam

(αίτηση του Fővárosi Ítélőtábla
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου — Οργανωμένα ταξίδια και οργανωμένες διακοπές και περιηγήσεις — Εθνική νομοθεσία που καθορίζει ελάχιστα ποσοστά όσον αφορά την εγγύηση με την οποία πρέπει να εξασφαλισθεί ο διοργανωτής ταξιδίων προκειμένου να επιστρέψει τα καταβληθέντα από τους καταναλωτές ποσά σε περίπτωση αφερεγγυότητας»

Περίληψη — Διάταξη του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα)
της 16ης Ιανουαρίου 2014

1.        Προδικαστικά ερωτήματα — Απάντηση ως προς την οποία δεν υπάρχει περιθώριο εύλογης αμφιβολίας — Απάντηση που μπορεί να συναχθεί σαφώς από τη νομολογία — Εφαρμογή του άρθρου 99 του Κανονισμού Διαδικασίας

(Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 99)

2.        Προσέγγιση των νομοθεσιών — Οργανωμένα ταξίδια και οργανωμένες διακοπές και περιηγήσεις — Οδηγία 90/314 — Άρθρο 7 — Εθνική νομοθεσία που δεν εγγυάται πράγματι την επιστροφή του συνόλου των καταβληθέντων χρηματικών ποσών και τον επαναπατρισμό σε περίπτωση αφερεγγυότητας του διοργανωτή ταξιδίων — Δεν επιτρέπεται

(Οδηγία 90/314 του Συμβουλίου, άρθρο 7)

3.        Προσέγγιση των νομοθεσιών — Οργανωμένα ταξίδια και οργανωμένες διακοπές και περιηγήσεις — Οδηγία 90/314 — Προστασία σε περίπτωση αφερεγγυότητας ή πτωχεύσεως του διοργανωτή — Θέση σε εφαρμογή — Εξουσίες των κρατών μελών — Όρια

(Οδηγία 90/314 του Συμβουλίου, άρθρο 7)

1.        Βλ. το κείμενο της διατάξεως.

(βλ. σκέψη 27)

2.        Το άρθρο 7 της οδηγίας 90/314, για τα οργανωμένα ταξίδια και τις οργανωμένες διακοπές και περιηγήσεις, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία οι λεπτομερείς ρυθμίσεις της οποίας δεν έχουν ως αποτέλεσμα να εγγυώνται πράγματι στον καταναλωτή την επιστροφή όλων των χρηματικών ποσών που κατέβαλε και τον επαναπατρισμό του σε περίπτωση αφερεγγυότητας του διοργανωτή ταξιδίων. Απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να διαπιστώσει αν τέτοια είναι η περίπτωση της επίδικης, στο πλαίσιο της ενώπιόν του διαφοράς, εθνικής νομοθεσίας.

Συναφώς, δεν υφίστανται ούτε στις αιτιολογικές σκέψεις της εν λόγω οδηγίας ούτε στο κείμενο του άρθρου 7 ενδείξεις ότι θα μπορούσαν να τεθούν περιορισμοί στην προβλεπόμενη από το εν λόγω άρθρο εγγύηση.

(βλ. σκέψεις 37, 41, διατακτ. 1)

3.        Το άρθρο 7 της οδηγίας 90/314, για τα οργανωμένα ταξίδια και τις οργανωμένες διακοπές και περιηγήσεις, έχει την έννοια ότι το κράτος μέλος δεν διαθέτει περιθώριο εκτιμήσεως ως προς την έκταση των κινδύνων που πρέπει να καλύπτονται από την εγγύηση την οποία οφείλει να παράσχει ο διοργανωτής ή ο πωλητής ταξιδίων στους καταναλωτές. Απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να ελέγξει αν τα κριτήρια τα οποία θέτει το οικείο κράτος μέλος για τον καθορισμό του ύψους της εν λόγω εγγυήσεως έχουν ως σκοπό ή ως αποτέλεσμα τον περιορισμό της εκτάσεως των κινδύνων που πρέπει να καλύπτει η ως άνω εγγύηση, οπότε στην περίπτωση αυτή τα ως άνω κριτήρια θα ήταν προδήλως ασυμβίβαστα προς τις απορρέουσες από την εν λόγω οδηγία υποχρεώσεις και θα συνιστούσαν κατάφωρη παραβίαση του δικαίου της Ένωσης η οποία, με την επιφύλαξη της διαπιστώσεως της υπάρξεως άμεσου αιτιώδους συνδέσμου, θα μπορούσε να επισύρει την ευθύνη του οικείου κράτους μέλους.

Συναφώς, μια εθνική ρύθμιση μεταφέρει ορθώς στο εσωτερικό δίκαιο τις υποχρεώσεις από το άρθρο 7 της εν λόγω οδηγίας μόνον εάν έχει ως αποτέλεσμα, ασχέτως των λεπτομερειών της, να εγγυάται πράγματι στον καταναλωτή την επιστροφή όλων των χρηματικών ποσών που κατέβαλε και τον επαναπατρισμό του σε περίπτωση αφερεγγυότητας του διοργανωτή ταξιδίων.

(βλ. σκέψεις 44, 47, διατακτ. 2)