Υπόθεση C‑188/11

Peter Hehenberger

κατά

Republik Österreich

(αίτηση του Landesgericht für Zivilrechtssachen Wien
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Γεωργία — Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων — Κανονισμοί (ΕΚ) 1257/1999 και 817/2004 — Στήριξη γεωργοπεριβαλλοντικών μεθόδων παραγωγής — Έλεγχοι — Δικαιούχος γεωργικής ενίσχυσης — Παρεμπόδιση της διενέργειας επιτόπιου ελέγχου — Εθνική ρύθμιση η οποία επιβάλλει την επιστροφή όλων των ενισχύσεων που καταβλήθηκαν για περισσότερα έτη — Συμβατότητα»

Περίληψη της αποφάσεως

Γεωργία — Κοινή γεωργική πολιτική — Χρηματοδότηση από το ΕΓΤΠΕ — Στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης — Στήριξη γεωργοπεριβαλλοντικών μεθόδων παραγωγής — Χορήγηση υπό την προϋπόθεση της διενέργειας επιτόπιου ελέγχου

(Κανονισμός 1257/1999 του Συμβουλίου· κανονισμός 817/2004 της Επιτροπής)

Ο κανονισμός 1257/1999, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ), σε συνδυασμό με τον κανονισμό 817/2004, σχετικά με τους λεπτομερείς κανόνες εφαρμογής του κανονισμού 1257/1999, δεν αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει ότι, όταν η διενέργεια επιτόπιου ελέγχου γαιών παρεμποδίστηκε από γεωργό, δικαιούχο ενισχύσεως, το σύνολο των ποσών που του έχουν χορηγηθεί ως ενίσχυση στο πλαίσιο γεωργοπεριβαλλοντικού μέτρου κατά τη διάρκεια της περιόδου για την οποία αναλήφθηκαν υποχρεώσεις πρέπει να επιστραφεί, ακόμη και αν αυτά έχουν ήδη καταβληθεί για περισσότερα έτη.

Πράγματι, οι προϋποθέσεις χορηγήσεως των ενισχύσεων πρέπει να πληρούνται όχι μόνον κατά το έτος στη διάρκεια του οποίου πραγματοποιείται επιτόπιος έλεγχος, αλλά καθόλη την περίοδο δεσμεύσεως για την οποία χορηγήθηκαν οι ενισχύσεις, οπότε, όπως επιτάσσει το άρθρο 69 του κανονισμού 817/2004, οι σχετικοί με τις εν λόγω ενισχύσεις έλεγχοι καλύπτουν το σύνολο των υποχρεώσεων που έχουν αναληφθεί. Επομένως, τυχόν συμπεριφορά του γεωργού η οποία παρακωλύει τη διενέργεια τέτοιου ελέγχου καθιστά αδύνατο να εξακριβωθεί αν οι οικείες προϋποθέσεις πληρούνταν καθόλη τη διάρκεια της περιόδου δεσμεύσεως.

Σημειωτέον δε ότι στις περιπτώσεις όπου ο νομοθέτης της Ένωσης θέτει προϋποθέσεις επιλεξιμότητας για τη χορήγηση ενισχύσεως, ο αποκλεισμός που συνεπάγεται η μη τήρηση μίας από τις προϋποθέσεις αυτές δεν συνιστά κύρωση, αλλά απλώς και μόνο συνέπεια της μη τηρήσεως των προβλεπομένων από τον νόμο προϋποθέσεων.

(βλ. σκέψεις 34, 37-38 και διατακτ.)