Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Audiencia Nacional (Hiszpania) w dniu 2 czerwca 2014 r. – Federación de Servicios Privados del sindicato Comisiones obreras (CC.OO.) przeciwko Tyco Integrated Security S.L. i Tyco Integrated Fire & Security Corporation Servicios S.A.

(Sprawa C-266/14)

Język postępowania: hiszpański

Sąd odsyłający

Audiencia Nacional – Sala de lo Social

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Federación de Servicios Privados del sindicato Comisiones obreras (CC.OO.)

Strona pozwana: Tyco Integrated Security S.L. i Tyco Integrated Fire & Security Corporation Servicios S.A.

Pytania prejudycjalne

Czy art. 2 dyrektywy 2003/88/WE¹ należy interpretować w ten sposób, że czas poświęcony przez pracownika, który nie ma przydzielonego stałego miejsca pracy, lecz musi codziennie dojeżdżać ze swego miejsca zamieszkania do codziennie innego ośrodka klienta przedsiębiorstwa i wracać do swego miejsca zamieszkania z ośrodka innego, również odmiennego klienta (zgodnie z trasą lub wykazem, który przedsiębiorstwo przekazało mu poprzedniego dnia), znajdujących się zawsze na mniej lub bardziej rozległym obszarze geograficznym, w okolicznościach postępowania głównego wyjaśnionych w uzasadnieniu tego pytania, na dojazd do pracy na początku i na koniec dnia roboczego należy uznać za „czas pracy” zgodnie z definicją tego pojęcia podaną we wskazanym artykule dyrektywy, czy przeciwnie, należy uznać ten czas za „okres odpoczynku”?

____________

¹     Dyrektywa 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotycząca niektórych aspektów organizacji czasu pracy(Dz.U. L 299, s. 9).