Language of document :

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de lo Social nº 2 de Terrassa (Hiszpania) w dniu 14 lipca 2017 r. – Elena Barba Giménez / Francisca Carrión Lozano

(Sprawa C-426/17)

Język postępowania: hiszpański

Sąd odsyłający

Juzgado de lo Social nº 2 de Terrassa

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: Elena Barba Giménez

Strona pozwana: Francisca Carrión Lozano

Pytania prejudycjalne

1)    Czy dyrektywę 93/13/EWG1 w związku z dyrektywą 2005/29/WE2 oraz art. 47 karty należy interpretować w ten sposób, że stoi ona na przeszkodzie takiemu uregulowaniu krajowemu, jak art. 35 ustawy 1/2000 kodeks postępowania cywilnego, zgodnie z którym organ zajmujący się przeprowadzeniem postępowania o zapłatę wynagrodzenia nie może z urzędu, przed wydaniem tytułu wykonawczego, oceniać nieuczciwego charakteru warunku zawartego w umowie pomiędzy adwokatem a konsumentem lub występowania nieuczciwych praktyk handlowych?

2)    Czy adwokaci z urzędu są „sprzedawcami lub dostawcami” w rozumieniu art. 2 lit. c) dyrektywy 93/13/EWG, czy też „przedsiębiorcami” w rozumieniu art. 2 lit. b) dyrektywy 2005/29/WE? Czy art. 6 ust. 1 lit. d) i art. 7 ust. 2 dyrektywy 2005/29/WE znajdują zastosowanie do sytuacji, gdy stawki osoby wykonującej dany zawód są uregulowane w drodze normy prawnej?

3)    W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na powyższe pytanie, czy dyrektywę 2005/29/WE należy interpretować w ten sposób, że niezgodne z nią jest uregulowanie takie jak to zawarte w art. 36 ustawy 1/1996 o pomocy prawnej, wprowadzające obowiązek stosowania ustanowionych zgodnie z prawem stawek, nawet gdy przedsiębiorca dopuszcza się przemilczenia lub wprowadzenia w błąd w zakresie ustalenia ceny za swoje usługi?

4)    Czy art. 101 TFUE należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie istnieniu uregulowania takiego jak to zawarte w art. 36 ustawy 1/1996, zgodnie z którym wynagrodzenie adwokatów świadczących usługi w systemie pomocy prawnej z urzędu, w razie uwzględnienia roszczenia, podlega przyjętym przez nich uprzednio stawkom wynagrodzenia, od których organy państwa członkowskiego nie mogą odstąpić?

5)    Czy uregulowanie to spełnia wymogi niezbędnego i proporcjonalnego charakteru, o których mowa w art. 15 ust. 3 dyrektywy 2006/123/WE?

6)    Czy art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu takiemu jak to zawarte w art. 36 ustawy 1/1996, które wprowadza obowiązek, by [beneficjent] pomocy prawnej w razie uwzględnienia dochodzonego roszczenia i braku obciążenia kosztami żadnej ze stron, zapłacił adwokatowi honorarium według stawek uchwalonych przez izbę adwokacką, wynoszących ponad 50% rocznej kwoty świadczenia z zabezpieczenia społecznego?

____________

1     Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. 1993, L 95, s. 29).

2     Dyrektywa 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym oraz zmieniająca dyrektywę Rady 84/450/EWG, dyrektywy 97/7/WE, 98/27/WE i 2002/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady („Dyrektywa o nieuczciwych praktykach handlowych”) (Dz.U. 2005, L 149, s. 22).