Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 16 lutego 2017 r. w sprawie T-191/14 Lubrizol France SAS / Rada wniesione w dniu 26 kwietnia 2017 r. przez Lubrizol France SAS
(Sprawa C-223/17 P)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnosząca odwołanie: Lubrizol France SAS (przedstawiciele: R. MacLean, Solicitor, A. Bochon, adwokat)
Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska
Żądania wnoszącej odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:
uchylenie wyroku Sądu w sprawie T-191/14, Lubrizol France/Rada w zakresie w jakim oddala dwa zarzuty podniesione przez wnoszącą odwołanie przed Sądem;
stwierdzenie, że te dwa zarzuty są zasadne;
rozstrzygniecie przez Trybunał w przedmiocie tych dwóch zarzutów i wydanie ostatecznego orzeczenia w sprawie;
tytułem żądania ewentualnego, skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd, tak aby mógł wydać rozstrzygnięcie w przedmiocie podniesionych przez wnoszącą odwołanie dwóch zarzutów dotyczących naruszenia prawa i procedury; oraz
obciążenie Rady i ewentualnych interwenientów kosztami postępowania poniesionymi przez wnoszącą odwołanie w postępowaniu odwoławczym oraz w postępowaniu w pierwszej instancji.
Zarzuty i główne argumenty
W uzasadnieniu odwołania wnosząca odwołanie podnosi trzy zarzuty.
Zarzut pierwszy, zgodnie z którym Sąd nie zbadał, czy Rada zastosowała prawidłowe kryterium prawne zgodnie z obowiązującymi zasadami prawa
Wnosząca odwołanie twierdzi, że nie stosując odpowiednich kryteriów zawartych w komunikacie Komisji dotyczącym autonomicznych zawieszeń i kontyngentów taryfowych (2011/C 363/021 ) w ramach badania czy autonomiczne zawieszenie ceł na BPA powinno zostać zakończone, Sąd nie zbadał należycie argumentów Rady i Komisji co do prawidłowego kryterium prawnego, zgodnie z zasadami prawa obowiązującymi w tym kontekście.
Zarzut drugi, zgodnie z którym Sąd niezgodnie z prawem zastąpił własną oceną ocenę Rady i w oczywisty sposób wypaczył dowody
Wnosząca odwołanie twierdzi, po pierwsze, że Sąd niezgodnie z prawem zastąpił własną oceną ocenę Rady oraz Komisji i w ten sposób niezgodnie z prawem uzasadnił swe stanowisko, że towar dostarczony przez zgłaszające zastrzeżenia przedsiębiorstwo może być uznany za identyczny, równoważny lub zastępowalny względem BPA.
Po drugie, twierdzi ona, że Sąd dokonał oczywiście błędnej oceny dowodów dotyczących możliwości dostarczenia przez zgłaszające zastrzeżenia przedsiębiorstwo dostatecznych dostępnych ilości produktu, który miałby być porównywalny z BPA, wypaczając jasne znaczenie dowodów i ich zastosowanie w ramach oceny dokonanej w pierwszej instancji.
Zarzut trzeci, zgodnie z którym Sąd popełnił oczywisty błąd przy stosowaniu odpowiednich zasad proceduralnych jak też przyjmując wewnętrznie sprzeczne uzasadnienie
Wnosząca odwołanie twierdzi, że Sąd naruszył prawo orzekając, że uprawnienie Komisji do oddalenia zażalenia z powodu zwłoki w udzieleniu odpowiedzi przekraczającej wyraźnie 15 dni roboczych określonych w komunikacie Komisji odnosi się wyłącznie do pierwszego kontaktu między zgłaszającym zastrzeżenia przedsiębiorstwem a wnioskującym przedsiębiorstwami a nie do późniejszej korespondencji, co pozwoliło Sądowi na uznanie tej zwłoki za pozbawioną znaczenia. W ten sposób Sąd przyjął wewnętrznie sprzeczne uzasadnienie dotyczące charakteru, funkcjonowania oraz roli poszczególnych stron w postępowaniu przewidzianym w komunikacie Komisji.
____________1 Dz.U. 2011, C 363, s. 6.