Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem (Niderlandy) w dniu 13 stycznia 2016 r. – K / Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie
(Sprawa C-18/16)
Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Rechtbank Den Haag zittingsplaats Haarlem
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: K
Strona przeciwna: Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie
Pytania prejudycjalne
Czy art. 8 ust. 3 lit. a) i b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/33/UE1 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia norm dotyczących przyjmowania wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową jest zgodny z art. 6 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej2 :
w sytuacji, gdy obywatel państwa trzeciego został zatrzymany na podstawie art. 8 ust. 3 lit. a) i b) dyrektywy 2013/33/UE, a na podstawie art. 9 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE3 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej przysługuje mu prawo do pozostania w państwie członkowskim dopóki w przedmiocie jego wniosku o udzielenie azylu nie zostanie wydana decyzja w pierwszej instancji; oraz
w świetle wyjaśnień dotyczących karty praw podstawowych (Dz.U. 2007 C 303/02), zgodnie z którymi prawnie nałożone ograniczenia praw przewidzianych w art. 6 karty nie mogą wykraczać poza ramy dozwolone przez europejską Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności w treści art. 5 ust. 1 lit. f) i przy uwzględnieniu wykładni tego ostatniego postanowienia dokonanej przez Europejski Trybunał Praw Człowieka, w szczególności w wyroku z dnia 22 września 2015 r., Nabil i in. przeciwko Węgrom, 62116/12, zgodnie z którą zatrzymanie osoby występującej z wnioskiem o udzielenie azylu jest sprzeczne z wyżej wymienionym postanowieniem EKPC, o ile zatrzymanie to nie zostało nakazane do celów wydalenia?
____________1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/33/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia norm dotyczących przyjmowania wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową (Dz.U. L 180, s. 96).
2 Karta praw podstawowych Unii Europejskiej (Dz.U. 2007, C 303, s. 1).
3 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej (Dz.U. L 180, s. 60).