Προσφυγή της 12ης Οκτωβρίου 2017 – Δημοκρατία της Αυστρίας κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας

(Υπόθεση C-591/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Δημοκρατία της Αυστρίας (εκπρόσωπος: G. Hesse)

Καθής: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να διαπιστώσει ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας παρέβη τα άρθρα 18, 34, 56 και 92 ΣΛΕΕ, λόγω της επιβολής τέλους για οχήματα ιδιωτικής χρήσεως, το οποίο θεσπίστηκε με τον Infrastrukturabgabengesetz [νόμος περί τέλους χρήσεως υποδομών] της 8ης Ιουνίου 2015 (BGBI. I, σ. 904), όπως επαναδιατυπώθηκε με το άρθρο 1 του νόμου της 18ης Μαΐου 2017 (BGBI. I, σ. 1218), σε συνδυασμό με τη φορολογική απαλλαγή για κατόχους ταξινομημένων στη Γερμανία οχημάτων ιδιωτικής χρήσεως, η οποία προστέθηκε στον Kraftfahrzeugsteuergesetz [νόμο περί φορολογίας αυτοκινήτων], όπως αυτός δημοσιεύτηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2002 (BGBI. I, σ. 3818), με τον Zweites Verkehrsteueränderungsgesetz [δεύτερος τροποποιητικός νόμος περί τελών κυκλοφορίας] της 8ης Ιουνίου 2015 (BGBI. I, σ. 901), και τροποποιήθηκε εσχάτως με τον Gesetz zur Änderung des Zweiten Verkehrsteueränderungsgesetzes [νόμος περί τροποποιήσεως του δεύτερου τροποποιητικού νόμου περί τελών κυκλοφορίας] της 6ης Ιουνίου 2017 (BGBI. I, σ. 1493),

να καταδικάσει την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι της προσφυγής και κύρια επιχειρήματα

1.    Έμμεση διάκριση με βάση την ιθαγένεια λόγω της αντισταθμίσεως του τέλους χρήσεως υποδομών από φορολογική απαλλαγή η οποία ισχύει για κατόχους ταξινομημένων στη Γερμανία αυτοκινήτων

Ο Infrastrukturabgabengesetz (νόμος περί τέλους χρήσεως υποδομών) επιβάλλει σε όλους τους χρήστες του γερμανικού δικτύου αυτοκινητοδρόμων την υποχρέωση καταβολής τέλους χρήσεως υποδομών, το ύψος του οποίου συναρτάται προς την κατηγορία εκπομπής ρύπων του οχήματος. Εντούτοις, στους εγκατεστημένους στη Γερμανία χρήστες του οδικού δικτύου αποδιδόταν το ίδιο τουλάχιστον ποσό μέσω φορολογικής απαλλαγής που προβλέπεται στον Kraftfahrzeugsteuergesetz (νόμος περί φορολογίας αυτοκινήτων). Η χρονική και ουσιαστική αλληλεξάρτηση μεταξύ του τέλους χρήσεως υποδομών και της (τουλάχιστον) ισόποσης απαλλαγής από τον φόρο αυτοκινήτων συνεπάγεται ότι στην πράξη μόνον αλλοδαποί χρήστες του οδικού δικτύου επιβαρύνονται με το τέλος χρήσεως υποδομών.

Η Δημοκρατία της Αυστρίας φρονεί ότι τα δύο αυτά μέτρα, δεδομένου ότι δεν είναι δυνατόν να διαχωριστούν από χρονικής και ουσιαστικής απόψεως, πρέπει να εξεταστούν από κοινού, υπό το πρίσμα του δικαίου της Ένωσης. Η επίμαχη ρύθμιση συνεπάγεται έμμεση διάκριση λόγω ιθαγένειας, η οποία κατά το άρθρο 18 ΣΛΕΕ χρήζει δικαιολογήσεως. Κατά τη Δημοκρατία της Αυστρίας, η διάκριση που εισάγεται σε βάρος αλλοδαπών οδηγών αυτοκινήτων δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Επομένως, η ρύθμιση αυτή αντιβαίνει στο άρθρο 18 ΣΛΕΕ.

2.    Έμμεση διάκριση με βάση την ιθαγένεια λόγω του τρόπου εφαρμογής του τέλους χρήσεως υποδομών

Η άνιση μεταχείριση ημεδαπών και αλλοδαπών χρηστών του οδικού δικτύου έγκειται επίσης στο γεγονός ότι ο έλεγχος της συμμορφώσεως προς την υποχρέωση καταβολής, καθώς και οι τυχόν κυρώσεις για μη καταβολή ή για μη ορθή καταβολή του τέλους χρήσεως υποδομών εφαρμόζονται κατεξοχήν έναντι αλλοδαπών οδηγών αυτοκινήτων, διότι οι Γερμανοί οδηγοί αυτοκινήτων λαμβάνουν αυτομάτως προεκτυπωμένο το τέλος χρήσεως υποδομών προς πληρωμή.

3.     Παράβαση των άρθρων 34 και 56 ΣΛΕΕ

Κατά την άποψη της Δημοκρατίας της Αυστρίας, υφίσταται επιπλέον παραβίαση της ελεύθερης κυκλοφορίας των εμπορευμάτων και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, διότι η επίμαχη ρύθμιση έχει επιπτώσεις στη διασυνοριακή παράδοση εμπορευμάτων με μικρά οχήματα, συνολικού βάρους κάτω των 3,5 τόνων, που υπόκεινται στο τέλος χρήσεως υποδομών, καθώς και στην παροχή υπηρεσιών από και προς μη εγκατεστημένους στη Γερμανία. Επομένως, η ρύθμιση αυτή – πέραν του ότι εισάγει την προαναφερθείσα διάκριση – πρέπει επίσης να χαρακτηριστεί ως ανεπίτρεπτος περιορισμός των εν λόγω θεμελιωδών ελευθεριών, ο οποίος δεν είναι δυνατόν να δικαιολογηθεί.

4.     Παράβαση του άρθρου 92 ΣΛΕΕ

Τέλος, η επίμαχη ρύθμιση αντιβαίνει στο άρθρο 92 ΣΛΕΕ, καθόσον εκτείνεται σε κατ’ επάγγελμα εκτελούμενες μεταφορές με λεωφορείο ή μεταφορές εμπορευμάτων με οχήματα κάτω των 3,5 τόνων. Δεδομένου ότι το άρθρο 92 ΣΛΕΕ δεν προβλέπει δυνατότητα δικαιολογήσεως, αυτή καθαυτή η ύπαρξη διακρίσεως κατά το άρθρο 92 ΣΛΕΕ συνεπάγεται την αντίθεση της εν λόγω ρυθμίσεως προς το δίκαιο της Ένωσης.

____________