Προσφυγή της 21ης Αυγούστου 2017 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ιρλανδίας
(Υπόθεση C-504/17)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Tomat, J. Tomkin)
Καθής: Ιρλανδία
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να διαπιστώσει ότι η Ιρλανδία, μη διασφαλίζοντας την εφαρμογή των ελάχιστων επιπέδων φορολογήσεως των καυσίμων που ορίζει η οδηγία 2003/96/ΕΚ1 του Συμβουλίου, της 27ης Οκτωβρίου 2003, σχετικά με την αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου φορολογίας των ενεργειακών προϊόντων και της ηλεκτρικής ενέργειας, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 4 και 7 της οδηγίας αυτής·
να διαπιστώσει ότι η Ιρλανδία, επιτρέποντας τη χρήση σημανθέντων καυσίμων για την κίνηση ιδιωτικών σκαφών αναψυχής, ακόμη και όταν τα καύσιμα αυτά δεν έχουν απαλλαγεί από τον ειδικό φόρο καταναλώσεως ούτε έχουν φορολογηθεί με μειωμένο φορολογικό συντελεστή, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 95/60/ΕΚ2 του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 1995, σχετικά με τη φορολογική σήμανση του πετρελαίου ντήζελ και του φωτιστικού πετρελαίου·
να καταδικάσει την Ιρλανδία στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η Επιτροπή εκτιμά ότι το σύστημα της Ιρλανδίας για την επιβολή και είσπραξη του ειδικού φόρου καταναλώσεως, επί καυσίμων τα οποία χρησιμοποιούνται για την κίνηση ιδιωτικών σκαφών αναψυχής, δεν συνάδει με τις υποχρεώσεις που υπέχει το εν λόγω κράτος μέλος από την οδηγία 2003/96/ΕΚ του Συμβουλίου (στο εξής: οδηγία για τη φορολόγηση της ενέργειας) και την οδηγία 95/60/ΕΚ (στο εξής: οδηγία για τη φορολογική σήμανση).
Όσον αφορά την καταβολή ειδικών φόρων καταναλώσεως, είναι προφανές ότι στην πραγματικότητα μόνον ένας πολύ μικρός αριθμός ιδιοκτητών σκαφών αναψυχής υποβάλλει δηλώσεις για την καταβολή ολόκληρου του ποσού του ειδικού φόρου καταναλώσεως. Η Επιτροπή εκτιμά, επίσης, ότι η παροχή της δυνατότητας πωλήσεως σημανθέντων καυσίμων για χρήσεις που φορολογούνται με πλήρη φορολογικό συντελεστή δεν συνάδει, κατ’ αρχήν, με την οδηγία για τη φορολογική σήμανση. Η υποχρέωση σημάνσεως των καυσίμων που έχουν φορολογηθεί με μειωμένο φορολογικό συντελεστή αποσκοπεί συγκεκριμένα στο να διασφαλιστεί η δυνατότητα ευχερούς διακρίσεως των καυσίμων αυτών από καύσιμα για τα οποία έχει καταβληθεί ολόκληρος ο ειδικός φόρος καταναλώσεως. Εντούτοις, το αποτέλεσμα του εθνικού μέτρου είναι ότι, εάν στη δεξαμενή ιδιωτικού σκάφους αναψυχής, το οποίο έχει ανεφοδιαστεί στην Ιρλανδία, βρεθεί σημανθέν καύσιμο, δεν είναι δυνατό, βάσει της σημάνσεως, να καθοριστεί εάν το χρησιμοποιούμενο καύσιμο έχει φορολογηθεί με πλήρη ή με μειωμένο φορολογικό συντελεστή.
____________
1 ΕΕ 2003, L 283, σ. 51.
2 ΕΕ 1995, L 291, σ. 46.