Sprawy połączone C‑207/03 i C‑252/03

Novartis AG i in.

przeciwko

Comptroller‑General of Patents, Designs and Trade Marks for the United Kingdom

i

Ministre de l’Économie

przeciwko

Millennium Pharmaceuticals Inc.

[wnioski o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożone przez High Court of Justice (England & Wales), Chancery Division (Patents Court) i przez Cour administrative (Luksemburg)]

Prawo patentowe – Produkty lecznicze – Dodatkowe świadectwo ochronne dla produktów leczniczych

Streszczenie wyroku

Zbliżanie ustawodawstw – Jednolite ustawodawstwo – Własność przemysłowa i handlowa – Prawo do patentu – Dodatkowe świadectwo ochronne dla produktów leczniczych – Zezwolenie na obrót – Automatyczne uznanie przez państwo Europejskiego Obszaru Gospodarczego zezwolenia na obrót na rynku szwajcarskim – Uwzględnienie pierwszego zezwolenia na obrót we Wspólnocie

(porozumienie EOG, załącznik II, zmieniony załącznikiem 2 do decyzji Rady EOG nr 1/95; rozporządzenie Rady nr 1768/92, art. 13)

Artykuł 13 rozporządzenia nr 1768/92 dotyczącego stworzenia dodatkowego świadectwa ochronnego dla produktów leczniczych należy, dla celów stosowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, rozumieć w ten sposób, że wyżej wskazane świadectwo zaczyna obowiązywać z końcem prawnie ustalonego terminu obowiązywania patentu podstawowego i pozostaje w mocy przez okres równy okresowi, który upłynął między datą dokonania zgłoszenia patentu podstawowego a datą pierwszego zezwolenia na obrót na terytorium jednego z państw objętych porozumieniem EOG, pomniejszonemu o okres pięciu lat.

Porozumienie EOG, którego załącznik II, zmieniony załącznikiem 2 do decyzji Rady EOG nr 1/95 w sprawie wejścia w życie Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym dla Księstwa Liechtensteinu, pozwala temu państwu na stosowanie równolegle z ustawodawstwem wspólnotowym regulacji technicznych i norm szwajcarskich, wynikających z jego unii regionalnej ze Szwajcarią, dopuszcza współistnienie w Księstwie Liechtensteinu dwóch typów zezwoleń na obrót, mianowicie, z jednej strony, zezwoleń na obrót wydanych przez władze szwajcarskie, które są uznawane automatycznie w Liechtensteinie, oraz, z drugiej strony, zezwoleń wydanych w Liechtensteinie zgodnie z ustawodawstwem wspólnotowym.

Z art. 13 rozporządzenia nr 1768/92 w związku z załącznikiem II do porozumienia EOG ze zmianami wynika, że zezwolenie na obrót wydane przez władze szwajcarskie i uznawane automatycznie w Liechtensteinie w ramach jego unii regionalnej ze Szwajcarią należy uważać za pierwsze zezwolenie na obrót w rozumieniu wyżej wskazanego art. 13.

(por. pkt 26, 28–30, 33 i sentencja)