Αναίρεση που η Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άσκησε στις 24 Μαρτίου 2017 κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο πενταμελές τμήμα) την 1η Φεβρουαρίου 2017 στην υπόθεση T-479/14, Kendrion κατά Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-150/17 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Inghelram και E. Beysen, δικαστικοί πληρεξούσιοι)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Kendrion NV και Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να ακυρώσει το σημείο 1 του διατακτικού της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως·

να απορρίψει την αγωγή της Kendrion με αίτημα την αποκατάσταση της υλικής ζημίας που φέρεται ότι αυτή υπέστη ή, επικουρικώς, να μειώσει την περί ης πρόκειται αποζημίωση στο ποσό των 175 709,87 ευρώ·

να καταδικάσει την Kendrion στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα διατυπώνει τρεις λόγους αναιρέσεως.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία της έννοιας του αιτιώδους συνδέσμου, δεδομένου ότι το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η υπέρβαση της εύλογης διάρκειας της δίκης ήταν η καθοριστική αιτία για τη φερόμενη υλική ζημία η οποία συνίσταται στην πληρωμή εξόδων τραπεζικής εγγυήσεως, ενώ κατά πάγια νομολογία ακριβώς η επιλογή μιας εταιρίας να μην καταβάλει το πρόστιμο όσο εκκρεμεί η διαδικασία ενώπιον του δικαστή της Ένωσης είναι η καθοριστική αιτία της πληρωμής των εξόδων αυτών.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται πλάνη περί το δίκαιο κατά την ερμηνεία της έννοιας της ζημίας, δεδομένου ότι το Γενικό Δικαστήριο αρνήθηκε να εφαρμόσει στη φερόμενη υλική ζημία από την πληρωμή εξόδων τραπεζικής εγγυήσεως την ίδια προϋπόθεση που διατύπωσε σχετικά με τη φερόμενη ζημία από την πληρωμή τόκων επί του ποσού του προστίμου, δηλαδή ότι η ενάγουσα έπρεπε να αποδείξει στον πρώτο βαθμό ότι το συνδεόμενο με την τελευταία πληρωμή οικονομικό βάρος ήταν μεγαλύτερο από το πλεονέκτημα το οποίο αυτή μπόρεσε να αποκομίσει από τη μη πληρωμή του προστίμου.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλονται πλάνη περί το δίκαιο κατά τον καθορισμό της περιόδου κατά την οποία επήλθε η φερόμενη υλική ζημία και έλλειψη αιτιολογίας, δεδομένου ότι το Γενικό Δικαστήριο, χωρίς να εκθέσει τους σχετικούς λόγους, έκρινε ότι η περίοδος κατά την οποία επήλθε η φερόμενη υλική ζημία που συνίσταται στην πληρωμή εξόδων τραπεζικής εγγυήσεως διαφέρει από την περίοδο στην οποία το Γενικό Δικαστήριο είχε τοποθετήσει την παράνομη συμπεριφορά η οποία φέρεται ότι προκάλεσε τη ζημία αυτή.

____________