Language of document :

Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 17 lutego 2017 r. w sprawie T-40/15, ASPLA i Armando Álvarez / Unia Europejska, wniesione w dniu 5 kwietnia 2017 r. przez Unię Europejską, reprezentowaną przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

(Sprawa C-174/17 P)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Wnoszący odwołanie: Unia Europejska, reprezentowana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (przedstawiciele: J. Inghelram, Á.M. Almendros Manzano i P. Giusta, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: Plásticos Españoles, S.A. (ASPLA), Armando Álvarez S.A. i Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

Uchylenie pkt 1 sentencji zaskarżonego wyroku.

Oddalenie jako bezzasadnego przedstawionego w pierwszej instancji przez spółki ASPLA i Armando Álvarez żądania zmierzającego do uzyskania odszkodowania w kwocie 3 495 038,66 EUR za szkodę, jaką skarżące miały ponieść z powodu przekroczenia rozsądnego terminu do wydania orzeczenia.

Obciążenie spółek ASPLA i Armando Álvarez kosztami postepowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia prawa przy dokonywaniu wykładni pojęcia związku przyczynowego ze względu na to, że Sąd orzekł, iż nieprzestrzeganie rozsądnego terminu do wydania orzeczenia stanowiło decydującą przyczynę potencjalnej szkody polegającej na zapłacie kosztów gwarancji bankowej, mimo, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem decydującą przyczyną zapłaty tych kosztów jest dokonany przez samo przedsiębiorstwo wybór, by nie uiszczać grzywny w trakcie postępowania przed sądem Unii.

Zarzut drugi dotyczy naruszenia prawa przy dokonywaniu wykładni pojęcia szkody, ze względu na to, że Sąd nie zastosował do potencjalnej szkody wynikającej z zapłaty kosztów gwarancji bankowej tego samego wymogu, jaki nałożył w odniesieniu do potencjalnej szkody wynikającej z zapłaty odsetek od kwoty grzywny, a mianowicie, wymogu, iż skarżące w pierwszej instancji powinny wykazać, że obciążenie finansowe związane z zapłatą odsetek od kwoty grzywny było wyższe od korzyści, jaką mógł przynieść skarżącym brak zapłaty grzywny.

____________