Προσφυγή της 10ης Ιουλίου 2017 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Γαλλικής Δημοκρατίας
(Υπόθεση C-416/17)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: J.-F. Brakeland και W. Roels)
Καθής: Γαλλική Δημοκρατία
Αιτήματα
Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να διαπιστώσει ότι η Γαλλική Δημοκρατία, διατηρώντας σε ισχύ τα έννομα αποτελέσματα διατάξεων που έχουν ως σκοπό την εξάλειψη της διπλής φορολογήσεως των μερισμάτων, οι οποίες επιτρέπουν σε μητρική εταιρία να συμψηφίσει με τον φόρο κινητών αξιών τον οποίο οφείλει, όταν αναδιανέμει στους μετόχους της τα μερίσματα που της κατέβαλαν οι θυγατρικές της, την πίστωση φόρου που της έχει χορηγηθεί για τη διανομή των μερισμάτων αυτών σε περίπτωση που προέρχονται από θυγατρική εγκατεστημένη στη Γαλλία, αλλά δεν της παρέχουν τη δυνατότητα αυτή αν τα εν λόγω μερίσματα προέρχονται από θυγατρική εγκατεστημένη σε άλλο κράτος μέλος, δεδομένου ότι η εν λόγω νομοθεσία δεν παρέχει, στην τελευταία αυτή περίπτωση, δικαίωμα σε πίστωση φόρου σε σχέση με τη διανομή των εν λόγω μερισμάτων από την εν λόγω θυγατρική, καθόσον, κατά τη νομολογία του Conseil d'État, οι αγωγές για την επιστροφή φόρου κινητών αξιών εισπραχθέντος κατά παραβίαση του δικαίου της Ένωσης, κατά την έννοια της αποφάσεως του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-310/09, Accor1 , γίνονται δεκτές υπό τους ακόλουθους τρεις περιορισμούς:
- το δικαίωμα για επιστροφή παρανόμως εισπραχθέντος φόρου κινητών αξιών περιορίζεται λόγω της μη λήψεως υπόψη της φορολογίας στην οποία υπόκεινται οι υποθυγατρικές εταιρίες οι οποίες είναι εγκατεστημένες εκτός Γαλλίας ·
- το δικαίωμα για επιστροφή παρανόμως εισπραχθέντος φόρου κινητών αξιών περιορίζεται από την επιβολή δυσανάλογων απαιτήσεων σε θέματα αποδείξεως ·
- το δικαίωμα για επιστροφή παρανόμως εισπραχθέντος φόρου κινητών αξιών περιορίζεται λόγω του ότι η πίστωση φόρου δεν υπερβαίνει το ένα τρίτο του ποσού του αναδιανεμηθέντος στη Γαλλία μερίσματος το οποίο προέρχεται από θυγατρική εγκατεστημένη εκτός Γαλλίας, ενώ το Conseil d'État, ανώτατο διοικητικό δικαστήριο που αποφαίνεται σε τελευταίο βαθμό, διατύπωσε τους εν λόγω περιορισμούς χωρίς να υποβάλει ερώτημα στο Δικαστήριο, προκειμένου να αποφανθεί για τη συμβατότητα των εν λόγω περιορισμών προς το δίκαιο της Ένωσης,
παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από τις αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας καθώς και από τα άρθρα 49, 63 και 267, τρίτο εδάφιο, της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης·
να καταδικάσει τη Γαλλική Δημοκρατία στα δικαστικά έξοδα.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσάπτει στη Γαλλία ότι, διά της παγίας νομολογίας του Conseil d'État, του ανωτάτου διοικητικού της δικαστηρίου, αρνήθηκε να διασφαλίσει την πλήρη αποτελεσματικότητα της αποφάσεως του Δικαστηρίου στην υπόθεση C-310/09, Ministre du Budget, des Comptes publics et de la Fonction publique κατά Accor SA, επιβάλλοντας ιδίως περιορισμούς αντίθετους προς το δίκαιο της Ένωσης όσον αφορά την επιστροφή παρανόμως εισπραχθέντος φόρου, ήτοι του φόρου κινητών αξιών.
Στην απόφασή του Accor, η οποία εκδόθηκε επί προδικαστικού ερωτήματος, το Δικαστήριο είχε διαπιστώσει ότι οι γαλλικοί φορολογικοί κανόνες που είχαν ως σκοπό την εξάλειψη της διπλής φορολογήσεως των μερισμάτων ενείχαν διάκριση όσον αφορά τη φορολόγηση μερισμάτων προερχομένων από άλλα κράτη μέλη της ΕΕ. Επομένως, οι φόροι για τους οποίους το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ήταν αντίθετοι προς το δίκαιο της Ένωσης πρέπει να επιστραφούν.
Η Επιτροπή θεωρεί ότι η Γαλλία δε συμμορφώνεται με την απόφαση του Δικαστηρίου σε τρία συγκεκριμένα σημεία:
- δε λαμβάνει υπόψη τους φόρους που έχουν ήδη καταβάλει οι μη γαλλικές υποθυγατρικές·
- επιβάλλει, προκειμένου να περιορίσει το δικαίωμα επιστροφής φόρου των ενδιαφερομένων εταιριών, απαιτήσεις, όσον αφορά τα αποδεικτικά στοιχεία που πρέπει να προσκομισθούν, οι οποίες δεν είναι σύμφωνες με τα κριτήρια που έχει θεσπίσει το Δικαστήριο·
- περιορίζει κατά τρόπο απόλυτο το σύστημα της πιστώσεως φόρου στο ένα τρίτο του μερίσματος που αναδιανέμεται από μη γαλλική θυγατρική εταιρία.
Επιπλέον, οι εν λόγω παραβάσεις οφείλονται στο ότι το Conseil d'État παρέβη την υποχρέωση που υπέχει να θέσει προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ.
____________
1 Απόφαση του Δικαστηρίου (πρώτο τμήμα) της 15ης Σεπτεμβρίου 2011 στην υπόθεση C-310/09, Ministre du Budget, des Comptes publics et de la Fonction publique κατά Accor SA, EU:C:2011:581.