Αναίρεση που άσκησε στις 31 Ιουλίου 2017 ο Rami Makhlouf κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 18 Μαΐου 2017 στην υπόθεση T-410/16, Rami Makhlouf κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(Υπόθεση C-458/17 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Διάδικοι
Αναιρεσείων: Rami Makhlouf (εκπρόσωπος: E. Ruchat, δικηγόρος)
Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:
– να κρίνει παραδεκτή και βάσιμη την αίτηση αναιρέσεως·
κατά συνέπεια,
– να αναιρέσει την απόφαση της 18ης Μαΐου 2017 που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση T-410/16, Rami Makhlouf κατά Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ECLI:EU:T:2017:349·
και
κρατώντας και δικάζοντας την υπόθεση επί της ουσίας:
– να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2016/850 της 27ης Μαΐου 2016 1 και τις ακόλουθες εκτελεστικές πράξεις της αποφάσεως αυτής, στο μέτρο που αφορούν τον αναιρεσείοντα·
– να καταδικάσει το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα δικαστικά έξοδα.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Ο πρώτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο δεν αναγνώρισε το δικαίωμα ακροάσεως του αναιρεσείοντος πριν από τη λήψη των νέων περιοριστικών μέτρων, το οποίο κατοχυρώνεται με το άρθρο 41 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο δεύτερος λόγος αναιρέσεως αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο και παραποίηση των πραγματικών περιστατικών, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο αγνόησε τα άρθρα που είχε προσκομίσει ο αναιρεσείων προς στήριξη της προσφυγής του ακυρώσεως, με σκοπό να αποδείξει ότι δεν στήριζε το συριακό καθεστώς.
Ο τρίτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο δεν έκρινε παράνομες τις διατάξεις των άρθρων 27 και 28 της αποφάσεως 2013/255/ΚΕΠΠΑ 2 , κατά τις οποίες το γεγονός ότι ένα πρόσωπο είναι μέλος της οικογένειας Al-Assad ή της οικογένειας Makhlouf συνιστά αυτοτελές κριτήριο που δικαιολογεί την επιβολή κυρώσεως, αντιστρέφοντας παράλληλα το βάρος αποδείξεως.
Ο τέταρτος λόγος αναιρέσεως αντλείται από πλάνη περί το δίκαιο και έλλειψη αιτιολογήσεως, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η έννοια του «επιφανούς επιχειρηματία» ήταν αρκετά σαφής ώστε να περιληφθεί ο αναιρεσείων στους καταλόγους των προσώπων και οντοτήτων επί των οποίων επιβάλλονταν τα περιοριστικά μέτρα και ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέθεσε τους λόγους για τους οποίους έκρινε ότι ο αναιρεσείων ασκούσε επιρροή στο συριακό καθεστώς.
____________
1 Απόφαση ΚΕΠΠΑ /2016/850 του Συμβουλίου, της 27ης Μαΐου 2016, για την τροποποίηση της απόφασης 2013/255/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2016, L 141, σ. 125).
2 Απόφαση 2013/255/ΚΕΠΠΑ, σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά της Συρίας (ΕΕ 2013, L 147, σ. 14).