Odwołanie od wyroku Sądu (pierwsza izba) wydanego w dniu 5 kwietnia 2017 r. w sprawie T-361/14, HB i in. / Komisja, wniesione w dniu 6 czerwca 2017 r. przez HB i in.

(Sprawa C-336/17 P)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnoszący odwołanie: HB i in. (przedstawiciel: adwokat P. Brockmann)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącego odwołanie

1)    Uchylenie wyroku Sądu wydanego w dniu 5 kwietnia 2017 r. w sprawie T-361/14, HB i in. / Komisja, w którym oddalono skargę jako bezzasadną i obciążono skarżących kosztami postępowania oraz przekazanie sprawy Sądowi w celu przeprowadzenia nowej rozprawy,

    ewentualnie

2)    jeżeli Trybunał uzna, że jest w posiadaniu wystarczających informacji w tym zakresie, wydanie orzeczenia co do istoty przez sam Trybunał i potwierdzenie, że wzajemne psychologiczne oddziaływanie na siebie ludzi i zwierząt należy do kompetencji Unii;

3)    w każdym wypadku, obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zarzut pierwszy: uchybienie proceduralne ze względu na naruszenie przez Sąd prawa do obrony w zakresie, w jakim:

Adwokatowi reprezentującemu skarżących i sędziom uniemożliwiono dowiedzenie się, że pierwsza skarżąca stawiła się w odpowiednim czasie celem udziału w rozprawie, która została przeprowadzona w dniu 27 września 2016 r., ponieważ pracownik Sądu zakazał wejścia małoletniej córce pierwszej skarżącej z uwagi na to, iż osoba do opieki nad dzieckiem była spóźniona. W konsekwencji skarżącej odmówiono wejścia i wbrew oświadczeniom wspomnianego pracownika informacja dotycząca obecności skarżącej nie została przekazana ani sędziom, ani adwokatowi reprezentującemu skarżących;

pozostali skarżący nie zostali ponadto poinformowani, że powinni aktywnie okazać swą obecność na sali rozpraw, gdyż, mimo że przybyli oni przed rozpoczęciem rozprawy, to jednak po godzinie wskazanej na wezwaniu,

co uniemożliwiło dokonanie żądanego na piśmie przesłuchania skarżących jako świadków, co zdaniem wnoszących odwołanie nieuchronnie doprowadziło do dokonania błędnej oceny prawnej, a mianowicie stwierdzenia, że skarga była bezzasadna.

Zarzut drugi: uchybienie proceduralne ze względu na dokonanie oceny mocy dowodowej dowodu przez Sąd przed dopuszczeniem jego przedstawienia ze względu na to, że:

wszystkie dowody, których przedstawienie zaproponowano, zostały niesłusznie i bez uzasadnienia odrzucone;

w szczególności, jeśli chodzi o kwestie interdyscyplinarne, nie zostało dopuszczone rozpatrzenie przez biegłych;

stronom nie zadano żadnych pytań ani na piśmie, ani ustnie,

co zdaniem wnoszących odwołanie nieuchronnie doprowadziło do dokonania błędnej oceny prawnej, a mianowicie stwierdzenia, że skarga była bezzasadna.

Zarzut trzeci: w wypadku gdyby Trybunał uznał etykę za będącą w każdym razie kwestią dotyczącą praw człowieka i istotny wymóg integracji, byłoby możliwe wydanie orzeczenia co do istoty w świetle akt sprawy.

____________