Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 29 stycznia 2014 r. w sprawie T-528/09 Hubei Xinyegang Steel Co. Ltd przeciwko Radzie Unii Europejskiej, wniesione w dniu 14 kwietnia 2014 r. przez ArcelorMittal Tubular Products Ostrava a.s. i in.
(Sprawa C-186/14 P)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnoszący odwołanie: ArcelorMittal Tubular Products Ostrava a.s., ArcelorMittal Tubular Products Roman SA, Benteler Deutschland GmbH, dawniej Benteler Stahl//Rohr GmbH, Ovako Tube & Ring AB, Rohrwerk Maxhütte GmbH, TMK-Artrom SA, Silcotub SA, Dalmine SpA, Tubos Reunidos, SA, Vallourec Oil and Gas France, dawniej Vallourec Mannesmann Oil & Gas France, Vallourec Tubes France, formerly V & M France, Vallourec Deutschland GmbH, dawniej V & M Deutschland GmbH, voestalpine Tubulars GmbH, Železiarne Podbrezová a.s. (przedstawiciele: Dr G. Berrisch, Rechtsanwalt, B. Byrne, Solicitor)
Druga strona postępowania: Hubei Xinyegang Steel Co. Ltd, Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska
Żądania wnoszących odwołanie
Wnoszący odwołanie żądają aby Trybunał:
uchylił wyrok Sądu z dnia 29 stycznia 2014 r. w sprawie T-528/09;
oddalił pierwszą część trzeciego zarzutu podniesionego w postępowaniu w pierwszej instancji;
przekazał sprawę Sądowi do ponownego rozpatrzenia w pozostałym zakresie;
zasądził zapłatę na rzecz wnoszących odwołanie przez Xinyegang Steel Co. Ltd kosztów niniejszego odwołania oraz postępowania w sprawie T-528/09 przed Sądem.
Zarzuty i główne argumenty
Wnoszący odwołanie twierdzą, że Sąd trzykrotnie naruszył prawo.
Po pierwsze Sąd dokonał niewłaściwej interpretacji art. 3 ust. 7 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego1 stwierdzając, że instytucje nie miały prawa wziąć pod uwagę, iż sytuacja niezwykle wysokiego popytu prawdopodobnie zakończyłaby się oraz że w sytuacji „zwykłego” popytu uwidocznią się prawdziwe szkodliwe skutki przywozu po cenach dumpingowych i że instytucje przypisały skutki tego zmniejszenia popytu przywozowi po cenach dumpingowych.
Po drugie Sąd niewłaściwie zastosował art. 3 ust. 9 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego i naruszył art. 6 ust. 1 podstawowego rozporządzenia antydumpingowego stwierdzając nieważność zaskarżonego rozporządzenia2 z powodu tego, iż przewidywany przez Komisję w rozporządzeniu tymczasowym prawdopodobny wzrost wielkości przywozu po cenach dumpingowych i cen nie do końca odpowiadał danym z okresu późniejszego niż okres dochodzenia.
Po trzecie Sąd błędnie stwierdził, że ustalenia instytucji zawierały oczywisty błąd w ocenie oraz nie zachował granic kontroli sądowej.
____________1 Rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 56, s. 1), zastąpione przez rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (wersja ujednolicona) (Dz.U. L 343, s. 51).
2 Rozporządzenie (WE) nr 926/2009 nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz niektórych rur i przewodów bez szwu, z żelaza lub stali, pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 262, s. 19)