Language of document : ECLI:EU:C:2013:139

Sprawa C‑547/10 P

Konfederacja Szwajcarska

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Stosunki zewnętrzne – Umowa pomiędzy Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego – Rozporządzenie (EWG) nr 2408/92 – Dostęp wspólnotowych przewoźników lotniczych do wewnątrzwspólnotowych tras lotniczych – Artykuły 8, 9 – Zakres stosowania – Wykonywanie prawa do przewozu – Decyzja 2004/12/WE – Przepisy niemieckie dotyczące podejścia do lotniska w Zurychu – Obowiązek uzasadnienia – Niedyskryminacja – Proporcjonalność – Ciężar dowodu

Streszczenie – wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 7 marca 2013 r.

1.        Transport – Transport lotniczy – Dostęp przewoźników lotniczych Wspólnoty do wewnątrzwspólnotowych tras lotniczych – Środki podejmowane przez państwo członkowskie w celu ograniczenia lub odmówienia wykonywania praw przewozowych – Przesłanki stosowania

(rozporządzenie Rady nr 2408/92, art. 8 ust. 2, art. 9 ust. 1)

2.        Akty instytucji – Uzasadnienie – Obowiązek – Zakres

(art. 296 TFUE)

3.        Umowy międzynarodowe – Umowa WE–Szwajcaria w sprawie transportu lotniczego – Wykładnia – Przełożenie wykładni przepisów prawa Unii dotyczących swobody świadczenia usług na wykładnię owej umowy – Wyłączenie

(umowa WE–Szwajcaria w sprawie transportu lotniczego)

4.        Transport – Transport lotniczy – Dostęp przewoźników lotniczych Wspólnoty do wewnątrzwspólnotowych tras lotniczych – Zasady działania odnoszące się do wykonywania praw przewozowych – Badanie przez Komisję środka przyjętego przez państwo członkowskie w celu zapewnienia stosowania – Przedmiot tego badania w kontekście umowy WE–Szwajcaria w sprawie transportu lotniczego

(umowa WE–Szwajcaria w sprawie transportu lotniczego, art. 15 ust. 1; rozporządzenie Rady nr 2408/92, art. 8 ust. 1–3)

5.        Odwołanie – Zarzuty – Błędna ocena okoliczności faktycznych i dowodów – Niedopuszczalność – Kontrola przez Trybunał oceny okoliczności faktycznych i dowodów – Wykluczenie, z wyjątkiem przypadku ich przeinaczenia

(art. 256 ust. 1 akapit drugi TFUE; statut Trybunału, art. 58 akapit pierwszy)

1.        Okoliczność, iż państwo członkowskie poddaje wykonywanie praw przewozowych opublikowanym krajowym, regionalnym lub lokalnym zasadom działania dotyczącym w szczególności ochrony środowiska, nie jest równoznaczna z narzuceniem warunku wykonywania tych praw w rozumieniu art. 9 ust. 1 rozporządzenia nr 2408/92 w sprawie dostępu przewoźników lotniczych Wspólnoty do wewnątrzwspólnotowych tras lotniczych. Gdyby tak było, art. 8 ust. 2 tego rozporządzenia byłby całkowicie pozbawiony znaczenia.

W istocie art. 9 tego rozporządzenia dotyczy szczególnej kategorii zasad działania stosowanych do wykonywania praw przewozowych, czyli, zgodnie z art. 9 ust. 1, zasad działania, które określają warunki wykonywania praw przewozowych, ograniczają wykonywanie praw przewozowych lub ich odmawiają. W tym zakresie środki przewidziane w owym art. 9 obejmują w istocie zakaz, co najmniej warunkowy lub częściowy, wykonywania praw przewozowych.

(por. pkt 54–58)

2.        Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 67)

3.        Ponieważ Konfederacja Szwajcarska nie przystąpiła do wewnętrznego rynku Unii, zmierzającego do zniesienia wszelkich przeszkód w celu stworzenia przestrzeni pełnej swobody przepływu analogicznej do rynku krajowego, a obejmującej m.in. swobodny przepływ osób i swobodę przedsiębiorczości, wykładnia przepisów prawa Unii dotyczących tego rynku wewnętrznego nie może zostać w sposób automatyczny przełożona na wykładnię umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego, chyba że chodzi o wyraźne postanowienia zawarte w tym celu w samej tej umowie. W tym względzie omawiana umowa nie zawiera żadnego szczególnego przepisu, który pozwalałby odnośnym przewoźnikom lotniczym na korzystanie z przepisów prawa Unii dotyczących swobodnego świadczenia usług, zatem wykładnia nadana tym przepisom nie może zostać transponowana na postanowienia rzeczonej umowy.

(por. pkt 79–81)

4.        Ewentualne prawa podmiotu zarządzającego lotniskiem lub mieszkańców okolic lotniska nie mogą być brane pod uwagę w ramach oceny przewidzianej w art. 8 ust. 3 rozporządzenia nr 2408/92 w sprawie dostępu przewoźników lotniczych Wspólnoty do wewnątrzwspólnotowych tras lotniczych, środka przyjętego przez państwo członkowskie w celu zapewnienia stosowania rozporządzenia.

W istocie, zgodnie z art. 15 ust. 1 umowy pomiędzy Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego, to z zastrzeżeniem owego rozporządzenia unijni i szwajcarscy przewoźnicy lotniczy otrzymują prawo przewozu między każdym punktem w Szwajcarii i każdym punktem w Unii. W tym kontekście art. 8 ust. 2 tego rozporządzenia poddaje wykonywanie rzeczonych praw krajowym, regionalnym lub lokalnym zasadom działania odnoszącym się do bezpieczeństwa, ochrony środowiska naturalnego i przydziału czasu na start i lądowanie. W związku z tym ocena przewidziana w art. 8 ust. 3 dotycząca stosowania art. 8 ust. 1 i 2 może dotyczyć jedynie warunków wykonywania tych praw na odnośnych połączeniach lotniczych pod względem stosowania zasad lub przepisów przewidzianych w rzeczonym ust. 1.

(por. pkt 85, 87, 88)

5.        Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 99, 100)