Language of document :

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Varhoven administrativen sad (Βουλγαρία) στις 7 Ιουνίου 2017 – Virginie Marie Gabriel Guigo κατά Fond «Garantirani vzemania na rabotnitsite i sluzhitelite»

(Υπόθεση C-338/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική

Αιτούν δικαστήριο

Varhoven administrativen sad

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Virginie Marie Gabriel Guigo

Αναιρεσίβλητο: Fond «Garantirani vzemania na rabotnitsite i sluzhitelite»

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχουν τα άρθρα 151 και 153 ΣΛΕΕ, καθώς και τα άρθρα 3, 4, 11 και 12 της οδηγίας 2008/941 την έννοια ότι επιτρέπουν εθνική ρύθμιση, όπως αυτή του άρθρου 4, παράγραφος 1, του Zakon za Garantiranite vzemania na rabotnitsite i sluzhitelite pri nesastoyatelnost na rabotodatelia (νόμου περί προστασίας των απαιτήσεων των μισθωτών εργαζομένων σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη), κατά την οποία εξαιρούνται από την προστασία των ανεξόφλητων εργασιακών απαιτήσεων οι εργαζόμενοι των οποίων η σχέση εργασίας τερματίστηκε προ της καθορισμένης περιόδου των τριών μηνών από την καταχώριση της αποφάσεως για την έναρξη της διαδικασίας αφερεγγυότητας επί της περιουσίας του εργοδότη;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα: Έχει η αρχή της δικονομικής αυτονομίας των κρατών μελών, σε συνδυασμό με τις αρχές της ισοδυναμίας, της αποτελεσματικότητας και της αναλογικότητας, στο πλαίσιο των κοινωνικών στόχων των άρθρων 151 και 153 ΣΛΕΕ και της οδηγίας 2008/94, την έννοια ότι επιτρέπουν εθνική ρύθμιση όπως αυτή του άρθρου 25 του Zakon za Garantiranite vzemania na rabotnitsite i sluzhitelite pri nesastoyatelnost na rabotodatelia (νόμου περί προστασίας των απαιτήσεων των μισθωτών εργαζομένων σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη), κατά την οποία το δικαίωμα ασκήσεως και πληρωμής εγγυημένων αξιώσεων αποσβέννυται μετά την πάροδο προθεσμίας δύο μηνών από την καταχώριση της αποφάσεως για την έναρξη της διαδικασίας αφερεγγυότητας, όταν το εθνικό δίκαιο του κράτους μέλους περιλαμβάνει διάταξη όπως αυτή του άρθρου 358, παράγραφος 1, σημείο 3, του Kodeks na truda (εργατικού κώδικα), σύμφωνα με την οποία η προθεσμία για την προβολή ανεξόφλητων εργασιακών αξιώσεων είναι τρία έτη από το χρονικό σημείο κατά το οποίο έπρεπε να ικανοποιηθεί η απαίτηση, μετά δε την παρέλευση της εν λόγω προθεσμίας η τυχόν καταβολή δεν θεωρείται ως πραγματοποιηθείσα άνευ νόμιμης αιτίας;

Έχει το άρθρο 20 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι επιτρέπει μια τέτοια διάκριση μεταξύ, αφενός, εργαζομένων με ανεξόφλητες απαιτήσεις των οποίων η σχέση εργασίας τερματίστηκε προ της καθορισμένης περιόδου των τριών μηνών από την καταχώριση της αποφάσεως για την έναρξη της διαδικασίας αφερεγγυότητας επί της περιουσίας του εργοδότη και εργαζομένων των οποίων η σχέση εργασίας τερματίστηκε κατά τη διάρκεια της περιόδου των τριών μηνών, και, αφετέρου, μεταξύ των εν λόγω εργαζομένων και των εργαζομένων οι οποίοι, σύμφωνα με το άρθρο 358, παράγραφος 1, σημείο 3, του Kodeks na truda (εργατικού κώδικα), έχουν δικαίωμα προστασίας των ανεξόφλητων απαιτήσεών τους για διάστημα τριών ετών από την ημερομηνία κατά την οποία έπρεπε να είχε ικανοποιηθεί η απαίτηση;

Έχει το άρθρο 4, σε συνδυασμό με το άρθρο 3, της οδηγίας 2008/94, και σε συνδυασμό με την αρχή της αναλογικότητας, την έννοια ότι επιτρέπουν διάταξη όπως αυτή του άρθρου 25 του Zakon za Garantiranite vzemania na rabotnitsite i sluzhitelite pri nesastoyatelnost na rabotodatelia (νόμου περί προστασίας των απαιτήσεων των μισθωτών εργαζομένων σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη), κατά την οποία το δικαίωμα προβολής και ικανοποιήσεως εγγυημένων απαιτήσεων αποσβέννυται αυτομάτως και χωρίς να παρέχεται δυνατότητα εξετάσεως των περιστάσεων κάθε ατομικής περιπτώσεως μετά την παρέλευση δύο μηνών από την καταχώριση της αποφάσεως για την έναρξη της διαδικασίας αφερεγγυότητας;

____________

1 Οδηγία 2008/94/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Οκτωβρίου 2008, περί προστασίας των μισθωτών σε περίπτωση αφερεγγυότητας του εργοδότη (Κωδικοποιημένη έκδοση) (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) (ΕΕ 2008, L 283, σ. 36).