Προσφυγή της 11ης Σεπτεμβρίου 2008 - Ελληνική Ναυπηγοκατασκευαστική κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-384/08)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Ελληνική Ναυπηγοκατασκευαστική ΑΕ Χαρτοφυλακίου (Σκαραμαγκάς, Ελλάδα) Howaldtswerke-Deutsche Werft GmbH (Kiel, Γερμανία) και ThyssenKrupp Marine Systems AG (Αμβούργο, Γερμανία) (εκπρόσωπος: U. Soltész, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει το άρθρο 16 της αποφάσεως της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου, 2008 για τις ενισχύσεις αριθ. 16/2004 (πρώην ΝΝ29/2004, CP 71/2002 και CP 133/2005) που χορήγησε η Ελλάδα στην επιχείρηση Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Με την προσφυγή τους, οι προσφεύγουσες ζητούν τη μερική ακύρωση της αποφάσεως Ε (2008)3118 τελικό της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2008, που αφορά δεκαέξι μέτρα τα οποία έλαβε το ελληνικό κράτος υπέρ της επιχειρήσεως Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ (ΕΝΑΕ), και, ειδικότερα, την ακύρωση του άρθρου 16 της αποφάσεως αυτής, με το οποίο η Επιτροπή αποφάσισε ότι η εγγύηση αποζημιώσεως την οποία χορήγησε η προηγούμενη κυρία της ΕΝΑΕ, η Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής Ανάπτυξης (ΕΤΒΑ), προς την κοινοπραξία ² η οποία απέκτησε την ΕΝΑΕ μέσω συμφωνίας αγοράς μετοχών (Howaldtswerke-Deutsche Werft  και Ferrostaal), για την περίπτωση αναζητήσεως κρατικής ενισχύσεως από την ΕΝΑΕ, συνιστά παράνομη κρατική ενίσχυση και πρέπει να τεθεί αμέσως τέρμα σ' αυτήν.

Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή κακώς θεώρησε ότι η εγγύηση αποζημιώσεως στη συμφωνία περί ιδιωτικοποιήσεως χορηγήθηκε σε χρόνο κατά τον οποίο η ΕΤΒΑ τελούσε υπό κρατικό έλεγχο. Κατά τις προσφεύγουσες, η εγγύηση αποζημιώσεως συμφωνήθηκε εγκύρως μόνο μετά την ιδιωτικοποίηση της ΕΤΒΑ και συνεπώς αποτελούσε μέτρο το οποίο διαπραγματεύθηκαν ιδιώτες, μη καταλογιστέο στο ελληνικό κράτος, και ως εκ τούτου δεν μπορεί να θεωρηθεί κρατική ενίσχυση.

Επιπλέον, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι ο ισχυρισμός της Επιτροπής ότι οι δύο αυτοτελείς ρήτρες στην τροποποίηση της συμφωνίας για την αγορά μετοχών αποτελούσαν ένα συνολικό μηχανισμό που θα ωφελούσε την ΕΝΑΕ είναι εσφαλμένος. Συγκεκριμένα, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι οι δύο εγγυήσεις χορηγήθηκαν αυτοτελώς. Επιπλέον, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι κακώς η Επιτροπή θεώρησε ότι η ΕΝΑΕ ωφελήθηκε από την εγγύηση αποζημιώσεως, δεδομένου ότι, λαμβανομένων υπόψη των πραγματικών περιστατικών της υποθέσεως, μόνον η Τράπεζα Πειραιώς θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι ωφελήθηκε από την εγγύηση αυτή.

Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι κακώς η Επιτροπή θεώρησε ότι με την εγγύηση αποζημιώσεως παρασχέθηκε στην ΕΝΑΕ οικονομικό πλεονέκτημα, αφού η εγγύηση αυτή: i) αποτελεί συνήθη όρο στο ιδιωτικό δίκαιο ii) χορηγήθηκε κατόπιν προσηκόντως διεξαχθείσας εκτιμήσεως και iii) ανταποκρίνεται στη συμπεριφορά ενός ιδιώτη πωλητή.

Περαιτέρω, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η Επιτροπή εφάρμοσε εσφαλμένως το άρθρο 88, παράγραφος 2, ΕΚ και το άρθρο 14, παράγραφος 1, του κανονισμού 659/1999, στρεφόμενη κατά της Ελληνικής Ναυπηγοκατασκευαστικής, η οποία δεν ήταν η δικαιούχος της ενισχύσεως, και διατάσσοντάς τη να θέσει τέρμα στην εγγύηση αποζημιώσεως.

Επίσης, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι ο ισχυρισμός της Επιτροπής περί καταστρατηγήσεως της πρακτικής αποτελεσματικότητας της ανακτήσεως στηρίζεται στην υπόθεση ότι η καταστρατήγηση επιτυγχάνεται απλώς και μόνο με την χορήγηση της εγγυήσεως αποζημιώσεως.

Τέλος, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή εφάρμοσε εσφαλμένως το άρθρο 296 ΕΚ, καθόσον δεν επιτρέπει στην ΕΝΑΕ να πραγματοποιήσει ορισμένες μη στρατιωτικές δραστηριότητες που ήσαν επικουρικής φύσεως, προκειμένου να διατηρηθεί η λειτουργία ολοκλήρου του ναυπηγείου.

____________

¹ - Η κοινοπραξία αυτή συνέστησε την Ελληνική Ναυπηγοκατασκευαστική προς διατήρηση του χαρτοφυλακίου στην ΕΝΑΕ.

² - Η HDW ανήκει εξ ολοκλήρου στην ThyssenKrupp Marine Systems, η οποία αγόρασε και τα μερίδια της Ferrostaal στην Ελληνική Ναυπηγοκατασκευαστική το 2005.