Odwołanie od postanowienia Sądu (druga izba) wydanego w dniu 10 grudnia 2013 r. w sprawie T-176/11 Federación Nacional de Empresarios de Minas de Carbón (Carbunión) przeciwko Radzie Unii Europejskiej, wniesione w dniu 28 lutego 2014 r. przez Federación Nacional de Empresarios de Minas de Carbón (Carbunión)

(Sprawa C-99/14 P)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnosząca odwołanie: Federación Nacional de Empresarios de Minas de Carbón (Carbunión) (przedstawiciele: K. Desai, solicitor, S. Cisnal de Ugarte, abogada)

Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska

Żądania wnoszącej odwołanie

stwierdzenie, że odwołanie jest zasadne i dopuszczalne;

uchylenie postanowienia Sądu z dnia 10 grudnia 2013 r. w sprawie T-176/11 Carbunión przeciwko Radzie, stwierdzenie nieważności art. 3 ust. l lit. a), b), f) oraz art. 3 ust. 3 (zwanych dalej „zaskarżonymi przepisami”) decyzji Rady 2010/787¹ z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie pomocy państwa ułatwiającej zamykanie niekonkurencyjnych kopalń węgla (zwanej dalej „decyzją”) oraz wydanie ostatecznego orzeczenia co do istoty sprawy;

obciążenie Rady kosztami poniesionymi przez wnoszącą odwołanie zarówno w postępowaniu w pierwszej instancji, jak i w niniejszym postepowaniu odwoławczym.

Zarzuty i główne argumenty

Wnosząca odwołanie podnosi pięć zarzutów na jego poparcie.

Po pierwsze, wnosząca odwołanie twierdzi, że Sąd naruszył ciążący na nim obowiązek uzasadnienia zgodnie z art. 36 statutu Trybunału Sprawiedliwości, jako że uznał, iż zaskarżone przepisy nie mogą być rozpatrywane w oderwaniu od pozostałej części decyzji.

Po drugie, wnosząca odwołanie podnosi, iż Sąd naruszył prawo, gdyż uznał, że art. 7 decyzji byłby bezcelowy beż zaskarżonych przepisów.

Po trzecie, Sąd naruszył prawo przy wykładni art. 3 ust. 1 lit. a) decyzji, ponieważ nie uznał, że termin przewidziany w tym przepisie określa szczególny zakres czasowy decyzji.

Po czwarte, Sąd naruszył prawo przy wykładni warunków określonych w art. 3 ust. 1 lit. f) decyzji, uznając, że chodziło o warunek zgodności, a nie o zasadę przyznania pomocy na zamknięcie.

Po piąte, Sąd naruszył prawo, uznając, iż rozpatrywanie zaskarżonych przepisów w oderwaniu prowadziłoby do zmiany ducha i istoty decyzji.

____________

¹     Dz.U. L 336, s. 24.