Language of document :

Odwołanie od wyroku Sądu (trzecia izba) wydanego w dniu 1 lutego 2018 r. w sprawie T-506/15, Republika Grecka/Komisja Europejska, wniesione w dniu 6 kwietnia 2018 r. przez Republikę Grecką

(Sprawa C-252/18 P)

Język postępowania: grecki

Strony

Wnosząca odwołanie: Republika Grecka (przedstawiciele: G. Kanellopoulos, E. Leftheriotou, A. Vasilopoulou i E. Chroni)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącej odwołanie

Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:

‒    uwzględnienie odwołania, uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu z dnia 1 lutego 2018 r. w sprawie T-506/15, jak opisano szczegółowo w odwołaniu, uwzględnienie skargi wniesionej przez Republikę Grecką w dniu 29 sierpnia 2015 r. zgodnie z odwołaniem, stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2015/1119/UE z dnia 22 czerwca 2015 r. w części, w której instytucja ta nałożyła na nią a) korekty finansowe: jednorazową i ryczałtowe w wysokości 313 483 531,71 EUR za lata składania wniosków 2009, 2010 i 2011 w zakresie bezpośredniej pomocy obszarowej oraz b) ryczałtową korektę finansową w wysokości 2% w odniesieniu do wzajemnej zgodności za rok składania wniosków 2011,

‒    obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnosząca je podnosi pięć zarzutów:

A. W odniesieniu do części, w której w zaskarżonym wyroku zbadano podniesione w skardze zarzuty pierwszy i drugi, dotyczące korekty w wysokości 25% pomocy obszarowej (pkt 48-140 zaskarżonego wyroku):

Pierwszy zarzut odwołania odnosi się do błędnej wykładni i błędnego zastosowania art. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r., jeśli chodzi o definicję użytków zielonych, do błędnego zastosowania art. 296 TFUE oraz do niewystarczającego i nieodpowiedniego uzasadnienia zaskarżonego wyroku.

Drugi zarzut odwołania odnosi się do błędnej wykładni i błędnego zastosowania wytycznych (dokumentu VI/5530/1997) i dotyczy istnienia przesłanek zastosowania korekty finansowej w wysokości 25%, do błędnej wykładni i błędnej zastosowania art. 296 TFUE i art. 43, 44 i 137 rozporządzenia nr 73/2009, do niewystarczającego i sprzecznego uzasadnienia zaskarżonego wyroku, do naruszenia zasady równości broni i przeinaczenia sprawozdania podsumowującego.

B. W odniesieniu do części, w której w zaskarżonym wyroku zbadano podniesiony w skardze zarzut trzeci, dotyczący nałożenia korekty finansowej w wysokości 5% z powodu niedociągnięć w systemie identyfikacji działek rolnych (LPIS) (pkt 141-162 zaskarżonego wyroku):

Zarzut trzeci odwołania odnosi się do naruszenia zasady legalności, zasady dobrej administracji, prawa do obrony jednostki, do naruszenia zasady proporcjonalności, do błędnej wykładni i błędnego zastosowania art. 296 TFUE oraz do niewystarczającego uzasadnienia.

C. W odniesieniu do części, w której w zaskarżonym wyroku zbadano podniesiony w skardze zarzut czwarty, dotyczący nałożenia korekty finansowej w wysokości 2% (pkt 163-183 zaskarżonego wyroku):

Czwarty zarzut odwołania odnosi się do błędnej wykładni i błędnego zastosowania art. 31 ust. 2 rozporządzenia nr 1122/2009 i art. 27 rozporządzenia nr 796/2004, do niewystarczającego uzasadnienia zaskarżonego wyroku oraz do przeinaczenia treści skargi.

D. W odniesieniu do części, w której w zaskarżonym wyroku zbadano podniesiony w skardze zarzut piąty, dotyczący systemu wzajemnej zgodności (pkt 184-268 zaskarżonego wyroku):

Piąty zarzut odwołania odnosi się do błędnej wykładni i błędnego zastosowania art. 11 rozporządzenia nr 885/2006 i art. 31 rozporządzenia nr 1290/2005, a także do niewystarczającego uzasadnienia zaskarżonego wyroku.

____________