Skarga wniesiona w dniu 23 marca 2018 r. – Komisja Europejska przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej

(Sprawa C-206/18)

Język postępowania: polski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (Przedstawiciele: J. Samnadda, J. Hottiaux, G. von Rintelen, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Rzeczpospolita Polska

Żądania strony skarżącej

o stwierdzenie, że nie przyjmując przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych niezbędnych do wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/26/UE z dnia 26 lutego 2014r. w sprawie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi oraz udzielania licencji wieloterytorialnych dotyczących praw do utworów muzycznych do korzystania online na rynku wewnętrznym¹ , a w każdym razie poprzez niezawiadomienie Komisji o takich przepisach, Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy artykułu 43 wspomnianej dyrektywy;

o nałożenie na Rzeczpospolitą Polskę zgodnie z art. 260 ust. 3 TFUE okresowej kary pieniężnej za uchybienie obowiązkowi poinformowania o środkach transpozycji dyrektywy 2014/26/UE o dziennej stawce w wysokości 87,612 € i naliczanej od dnia ogłoszenia wyroku w niniejszej sprawie;

obciążenie Rzeczpospolitej Polskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na podstawie artykułu 43 ust. 1 dyrektywy 2014/26/UE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi oraz udzielania licencji wieloterytorialnych dotyczących praw do utworów muzycznych do korzystania online na rynku wewnętrznym, państwa członkowskie były zobowiązane wprowadzić przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 10 kwietnia 2016r. Niezwłocznie miały o tym powiadomić Komisję.

Dnia 22 listopada 2017, Rzeczpospolita Polska przekazała Komisji 3 istniejące już akta prawne, które dokonują zaledwie częściowej transpozycji dyrektywy 2014/26/UE. Ponieważ Rzeczpospolita Polska nie przyjęła jeszcze do polskiego porządku prawnego, ani nie wprowadziła w życie wszystkich niezbędnych przepisów, Komisja postanowiła skierować skargę do Trybunału Sprawiedliwości UE.

W swojej skardze Komisja żąda nałożenia na Rzeczpospolitą Polską okresowej kary pieniężnej o dziennej stawce w wysokości 87.612 € i naliczanej od dnia ogłoszenia wyroku w niniejszej sprawie. Stawka ta została ustalona na biorąc pod uwagę powagę uchybienia, czas trwania uchybienia i konieczność zapewnienia skutku odstraszającego.

____________

¹ Dz. U. L 84 , s. 72.