Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Landesgericht Korneuburg (Αυστρία) στις 14 Νοεμβρίου 2017 – Germanwings GmbH κατά Emina Pedić
(Υπόθεση C-636/17)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Landesgericht Korneuburg
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Εκκαλούσα: Germanwings GmbH
Εφεσίβλητη: Emina Pedić
Προδικαστικά ερωτήματα
Έχει το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/911 , την έννοια ότι «όλα τα εύλογα μέτρα» που οφείλει να λάβει ο πραγματικός αερομεταφορέας, ώστε όταν συντρέχουν έκτακτες περιστάσεις να έχει τη δυνατότητα να αποφύγει την υποχρέωση καταβολής αποζημιώσεως κατά το άρθρο 7 του κανονισμού, πρέπει να αποσκοπούν απλώς και μόνον στην αποφυγή των «έκτακτων περιστάσεων» [στη συγκεκριμένη περίπτωση η χορήγηση από τον ευρωπαϊκό οργανισμό για την ασφάλεια της αεροναυτιλίας EUROCONTROL ενός νέου (μεταγενέστερου) Air-Traffic-Control-Slots]· ή απαιτείται επιπλέον από τον πραγματικό αερομεταφορέα η λήψη πρόσθετων εύλογων μέτρων για την αποφυγή ματαιώσεως ή ακόμη και μεγάλης καθυστερήσεως;
Έχει –σε περίπτωση που γίνει δεκτή η αναγκαιότητα λήψεως εύλογων μέτρων προς αποφυγή μεγάλης καθυστερήσεως– το άρθρο 5, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91, την έννοια ότι ο αερομεταφορέας, προκειμένου να αποφύγει την υποχρέωση καταβολής αποζημιώσεως κατά το άρθρο 7 του κανονισμού, οφείλει, σε περίπτωση μεταφοράς των επιβατών με δύο (ή περισσότερες) πτήσεις, να λάβει εύλογα μέτρα απλώς και μόνον για την αποτροπή καθυστερήσεως της εκτελούμενης από τον ίδιο και επαπειλούμενης με καθυστέρηση πτήσεως· ή ότι οφείλει να λάβει πρόσθετα εύλογα μέτρα για να αποφευχθεί η άφιξη των επιβατών στον τελικό τους προορισμό με μεγάλη καθυστέρηση (για παράδειγμα με εξέταση της δυνατότητας μεταφοράς με άλλη πτήση);
Έχουν τα άρθρα 5, 6, 7 και 8 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91, την έννοια ότι, σε περίπτωση αφίξεως με σημαντική καθυστέρηση, ο πραγματικός αερομεταφορέας –εάν θέλει να αποφύγει την υποχρέωση καταβολής αποζημιώσεως κατά το άρθρο 7 του κανονισμού– θα πρέπει να ισχυριστεί και να αποδείξει ότι έλαβε εύλογα μέτρα προκειμένου ο επιβάτης να επιβιβαστεί σε πτήση η οποία αναμένεται να φτάσει στον τελικό προορισμό χωρίς μεγάλη καθυστέρηση.
____________
1 EE L 46, σ. 1.