Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale di Milano (Ιταλία) στις 28 Ιουνίου 2018 – FR κατά Ministero dell’interno - Commissione Territoriale per il riconoscimento della Protezione Internazionale presso la Prefettura U.T.G. di Milano
(Υπόθεση C-422/18)
Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunale di Milano
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αιτών: FR
Καθού: Ministero dell’interno - Commissione Territoriale per il riconoscimento della Protezione Internazionale presso la Prefettura U.T.G. di Milano
Προδικαστικό ερώτημα
Πρέπει η αρχή της καλόπιστης συνεργασίας και οι αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, οι οποίες διατυπώνονται στο άρθρο 4, παράγραφος 3, και στο άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ, στο άρθρο 47, πρώτο και δεύτερο εδάφιο, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και στην οδηγία 2013/32/ΕΕ1 (ιδίως, στα άρθρα της 22 και 46), να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι: α) το δίκαιο της Ένωσης επιτάσσει όπως το ένδικο μέσο, όταν το προβλέπει το εθνικό δίκαιο για τις διαδικασίες που αφορούν την απόρριψη αιτήσεως διεθνούς προστασίας, έχει αυτομάτως ανασταλτικό αποτέλεσμα· β) αντιβαίνει στις ως άνω διατάξεις διαδικασία όπως η ιταλική (άρθρο 35-bis, παράγραφος 13, του νομοθετικού διατάγματος 25/2008, όπως τροποποιήθηκε με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου 13/17 που κυρώθηκε με τον νόμο 46/17), στην οποία η δικαστική αρχή στην οποία προσφεύγει ο αιτών άσυλο –του οποίου η αίτηση ασύλου απορρίφθηκε από την αρμόδια για την εξέταση των αιτήσεων ασύλου διοικητική αρχή και από πρωτοβάθμιο δικαστήριο– δύναται να λάβει υπόψη, για να απορρίψει την αίτηση αναστολής εκτελέσεως της απορριπτικής πρωτόδικης αποφάσεως, μόνο το βάσιμο των λόγων αναιρέσεως της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το ίδιο δικαστήριο που καλείται να αποφανθεί επί της αναστολής εκτελέσεως, και όχι τον κίνδυνο σοβαρής και ανεπανόρθωτης βλάβης;
____________
1 Οδηγία 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας (ΕΕ L 180, σ. 60).