Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hanseatisches Oberlandesgericht Hamburg (Niemcy) w dniu 16 lutego 2018 r. – postępowanie karne przeciwko Dumitruowi-Tudorowi Dorobantuowi
(Sprawa C-128/18)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Hanseatisches Oberlandesgericht Hamburg
Strony w postępowaniu głównym
Generalstaatsanwaltschaft Hamburg
przeciwko
Dumitruowi-Tudorowi Dorobantuowi
Pytania prejudycjalne
Jakich minimalnych wymogów dotyczących warunków pozbawienia wolności należy żądać w kontekście decyzji ramowej1 Rady w sprawie europejskiego nakazu aresztowania na podstawie art. 4 karty?
a. Czy z punktu widzenia prawa Unii istnieje w szczególności „bezwzględna” dolna granica wielkości celi więziennej, poniżej której zawsze naruszony jest art. 4 karty praw podstawowych?
i. Czy dla określenia indywidualnego udziału w celi więziennej ma znaczenie, czy jest to cela pojedyncza czy zbiorcza?
ii. Czy przy obliczaniu wielkości celi więziennej należy odjąć powierzchnię zajmowaną przez umeblowanie (łóżko, szafa itp.)?
iii. Jakie wymogi budowlane są ewentualnie istotne dla kwestii warunków pozbawienia wolności zgodnych z prawem Unii? Jakie znaczenie ma ewentualnie bezpośredni (lub tylko pośredni) otwarty dostęp z celi przykładowo do pomieszczeń sanitarnych i innych, a także zaopatrzenie w ciepłą i zimną wodę, ogrzewanie, oświetlenie itp.?
b. Jak dalece istotne dla oceny są różne „reżimy odbywania kary”, szczególnie różne okresy otwierania cel i różny stopień swobody poruszania się w ramach zakładu karnego?
c. Czy pod uwagę mogą być brane – tak jak uczynił to sąd odsyłający w swoich orzeczeniach w sprawie dopuszczalności – także prawne i organizacyjne usprawnienia w wydającym nakaz państwie członkowskim (wprowadzenie systemu rzecznika praw obywatelskich, utworzenie sądów penitencjarnych itd.)?
Według jakich kryteriów należy oceniać zgodnie z unijnym prawem podstawowym warunki pozbawienia wolności? Do jakiego stopnia owe kryteria wpływają na wykładnię pojęcia „rzeczywistego niebezpieczeństwa” w rozumieniu orzecznictwa Trybunału w sprawach Aranyosi i Căldăraru?
Czy organy sądowe wykonującego nakaz państwa członkowskiego są w tym względzie uprawnione do szczegółowej kontroli warunków pozbawienia wolności w wydającym nakaz państwie członkowskim czy też organy te powinny ograniczyć się do „kontroli ewidencyjnej”?
W przypadku gdyby Trybunał Sprawiedliwości w ramach odpowiedzi na pierwsze pytanie prejudycjalne doszedł do wniosku, że istnieją „bezwzględne” unijnoprawne wytyczne dotyczące warunków pozbawienia wolności: czy niezapewnienie minimalnych warunków „nie podlega wyważaniu” w tym znaczeniu, że tym samym od razu zawsze istniałoby „rzeczywiste niebezpieczeństwo” wykluczające wydanie, czy też wykonujące nakaz państwo członkowskie może dokonać wyważenia istotnych względów? Czy mogą przy tym zostać uwzględnione takie aspekty jak utrzymanie wewnątrzeuropejskiej pomocy prawnej, funkcjonowanie europejskiego systemu karnego czy zasady wzajemnego zaufania i wzajemnego uznawania?
____________
1 Decyzja ramowa Rady 2002/584/JI z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między państwami członkowskimi (Dz.U. 2002, L 190, s. 1).