Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank te 's-Gravenhage (Niderlandy) w dniu 16 kwietnia 2018 r. – Nederlands Uitgeversverbond, Groep Algemene Uitgevers Tom Kabinet Internet BV, Tom Kabinet Holding BV, Tom Kabinet Uitgeverij BV
(Sprawa C-263/18)
Język postępowania: niderlandzki
Sąd odsyłający
Rechtbank te 's-Gravenhage
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: Nederlands Uitgeversverbond, Groep Algemene Uitgevers
Strona pozwana: Tom Kabinet Internet BV, Tom Kabinet Holding BV, Tom Kabinet Uitgeverij BV
Pytania prejudycjalne
Czy art. 4 ust. 1 dyrektywy 2001/29/WE1 należy interpretować w ten sposób, że pod zawartym tam sformułowaniem „jakakolwiek forma publicznego rozpowszechniania oryginału swoich utworów lub ich kopii w drodze sprzedaży lub w inny sposób” należy rozumieć także udostępnianie w sieci książek elektronicznych (będących cyfrowymi kopiami książek chronionych prawem autorskim) do pobrania na użytek nieograniczony czasowo za cenę, która stanowi dla uprawnionego z tytułu prawa autorskiego wynagrodzenie odpowiadające wartości ekonomicznej kopii należącego do niego utworu?
W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze: czy w odniesieniu do oryginału lub kopii utworu, o którym mowa w art. 4 ust. 2 dyrektywy 2001/29/WE, prawo do rozpowszechniania na obszarze Unii wyczerpuje się z chwilą pierwszej sprzedaży lub innego przekazania danego materiału – przez co rozumie się tu udostępnianie w sieci książek elektronicznych (będących cyfrowymi kopiami książek chronionych prawem autorskim) do pobrania na użytek nieograniczony czasowo za cenę, która stanowi dla uprawnionego z tytułu prawa autorskiego wynagrodzenie odpowiadające wartości ekonomicznej kopii należącego do niego utworu – na obszarze Unii przez uprawnionego z tytułu prawa autorskiego lub za jego zezwoleniem?
Czy art. 2 dyrektywy 2001/29/WE należy interpretować w ten sposób, że przekazanie pomiędzy kolejnymi nabywcami legalnie nabytego egzemplarza, w odniesieniu do którego wyczerpało się prawo do jego rozpowszechniania, obejmuje zezwolenie na wspomniane w tymże artykule czynności rozpowszechniania, o ile są one konieczne do celów legalnego korzystania z takiego egzemplarza i, jeżeli tak, to jakie warunki muszą być wówczas spełnione?
Czy art. 5 dyrektywy 2001/29/WE należy interpretować w ten sposób, że uprawniony z tytułu prawa autorskiego nie może sprzeciwiać się czynnościom rozpowszechniania koniecznym do przekazania pomiędzy kolejnymi nabywcami legalnie nabytego egzemplarza, w odniesieniu do którego wyczerpało się prawo do rozpowszechniania i, jeżeli tak, to jakie warunki muszą być wówczas spełnione?
____________
1 Dyrektywa 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym, Dz.U. 2001, L 167, s. 10 - wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 17, t. 1, s. 230.