Απόφαση του Δικαστηρίου (τρίτο τμήμα) της 27ης Φεβρουαρίου 2014 [αίτηση του Tribunal Superior de Justicia de Cataluña (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] – Transportes Jordi Besora, SL κατά Generalitat de Catalunya
(Υπόθεση C-82/12) 1
(Έμμεσοι φόροι — Ειδικοί φόροι καταναλώσεως — Οδηγία 92/12/ΕΟΚ — Άρθρο 3, παράγραφος 2 — Ορυκτέλαια — Φόρος επί των λιανικών πωλήσεων — Έννοια του «ειδικού σκοπού» — Μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στις αυτόνομες κοινότητες — Χρηματοδότηση — Προκαθορισμένη διάθεση — Υγειονομικές και περιβαλλοντικές δαπάνες)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunal Superior de Justicia de Cataluña
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Transportes Jordi Besora, SL
κατά
Generalitat de Catalunya
Αντικείμενο
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal Superior de Justicia de Cataluña — Ερμηνεία του άρθρου 3, παράγραφος 2, της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, σχετικά με το γενικό καθεστώς, την κατοχή, την κυκλοφορία και τους ελέγχους των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης (ΕΕ L 76, σ. 1) — Ορυκτέλαια — Ειδικός φόρος επί των λιανικών πωλήσεων ορισμένων υδρογονανθράκων — Έμμεσοι φόροι εκτός των ειδικών φόρων καταναλώσεως — Φόρος με τον οποίο επιδιώκεται σκοπός δυνάμενος να επιτευχθεί με άλλον εναρμονισμένο φόρο — Φόρος που καθιερώθηκε ταυτόχρονα με την εν λόγω μεταβίβαση αρμοδιοτήτων στις Περιφέρειες και αποσκοπεί, εν μέρει, να καλύπτει δαπάνες των Περιφερειών που συνδέονται με τις μεταβιβασθείσες νέες αρμοδιότητες — Αμιγώς δημοσιονομικός σκοπός
Διατακτικό
Το άρθρο 3, παράγραφος 2, της οδηγίας 92/12/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 25ης Φεβρουαρίου 1992, σχετικά με το γενικό καθεστώς, την κατοχή, την κυκλοφορία και τους ελέγχους των προϊόντων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης, έχει την έννοια ότι αντιτίθεται σε εθνική ρύθμιση επιβάλλουσα φόρο επί των λιανικών πωλήσεων ορυκτελαίων, όπως ο επίμαχος στην υπόθεση της κύριας δίκης φόρος επί των πωλήσεων ορισμένων ορυκτελαίων (Impuesto sobre las Ventas Minoristas de Determinados Hidrocarburos), ο οποίος δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι επιδιώκει ειδικό σκοπό κατά την έννοια της διατάξεως αυτής, καθόσον ο φόρος αυτός, ο οποίος προορίζεται για τη χρηματοδότηση της ασκήσεως, εκ μέρους των οικείων αρχών τοπικής αυτοδιοικήσεως, των αρμοδιοτήτων τους στον τομέα της υγείας και του περιβάλλοντος, δεν αποσκοπεί ο ίδιος στη διασφάλιση της προστασίας της υγείας και του περιβάλλοντος.
____________1 ΕΕ C 138 της 12.5.2012.