Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Helsingin hovioikeus (Finlandia) w dniu 30 czerwca 2014 r. – Nike European Operations Netherlands BV przeciwko Sportland Oy Oy w upadłości
(Sprawa C-310/14)
Język postępowania: fiński
Sąd odsyłający
Helsingin hovioikeus
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca odwołanie: Nike European Operations Netherlands BV
Druga strona postępowania: Sportland Oy w upadłości
Pytania prejudycjalne
Czy art. 13 rozporządzenia w sprawie postępowania upadłościowego1 należy interpretować w ten sposób, że wyrażenie „w takim przypadku ta czynność” oznacza, iż czynność prawna nie podlega zaskarżeniu, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności tego przypadku?
W sytuacji gdy na pytanie pierwsze zostanie udzielona odpowiedź twierdząca, a pozwany powołał się na przepis prawa w rozumieniu art. 13 tiret pierwsze, zgodnie z którym to przepisem zapłata wymagalnego długu podlega zaskarżeniu tylko w przewidzianych tam okolicznościach, które nie są wskazane w pozwie wniesionym na podstawie prawa państwa, w którym wszczęto postępowanie upadłościowe:
(i) czy istnieją przyczyny, które zakazują wykładni art. 13 w ten sposób, że strona powodowa po uzyskaniu wiedzy o tym przepisie prawa musi powołać się na te okoliczności, jeżeli zgodnie z prawem krajowym państwa członkowskiego, w którym wszczęto postępowanie upadłościowe, musi wykazać wszystkie okoliczności uzasadniające zaskarżenie czynności upadłego, czy też
(ii) pozwany jest zobowiązany wykazać, że okoliczności te nie wystąpiły i z tego powodu zaskarżenie na podstawie wspomnianego przepisu nie jest możliwe, przy czym powód nie musi powoływać się odrębnie na te okoliczności?
3) Niezależnie od odpowiedzi na pytanie 2 (i): Czy art. 13 należy interpretować w ten sposób, że
(i) na pozwanym spoczywa ciężar dowodu tego, że okoliczności wymienione w tym przepisie nie występują w konkretnym przypadku, lub(ii) czy ciężar dowodu wystąpienia tych okoliczności można określić na podstawie mającego zastosowanie do czynności prawnej prawa innego państwa członkowskiego niż państwo, w którym wszczęto postępowanie, które przewiduje, że ciężar dowodu spoczywa na powodzie, lub(iii) czy art. 13 można interpretować również w ten sposób, że tę kwestię ciężaru dowodu regulują przepisy krajowe państwa, w którym jest sąd właściwy?4) Czy art. 13 należy interpretować w ten sposób, że wyrażenie „ta czynność prawna w żaden sposób nie
podlega zaskarżeniu” obejmuje obok przepisów prawa upadłościowego, któremu podlega czynność, również mające zastosowanie do tej czynności ogólne przepisy i zasady tego prawa?5) W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 4: (i) czy art. 13 należy int
erpretować w ten sposób, że pozwany musi w tym względzie wykazać, iż prawo w rozumieniu art. 13 nie zawiera ogólnych lub innych przepisów, zgodnie z któ
rymi możliwe jest zaskarżenie na podstawie wykazanych okoliczności faktycznych, oraz(ii) czy zgodnie z art. 13 sąd może – jeżeli stoi na stanowisku, że pozwany przedstawił wystarczające wyjaśnienia w tym względzie – zażądać, by druga strona przedstawiła dowód na przepis prawa
upadłościowego lub na znajdujący zastosowanie do danej czynnośc
i przepis prawa powszechnego państwa członkowskiego innego niż państwo wszczęcia postępowania w rozumieniu art. 13, na podstawie którego to przepisu zaskarżenie jest jednak możliwe?
________________________1 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1346/2000 z dnia 29 maja 200 r. w sprawie postępow