Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Niemcy) w dniu 20 lipca 2017 r. – Bundesrepublik Deutschland / Taus Magamadov
(Sprawa C-438/17)
Język postępowania: niemiecki
Sąd odsyłający
Bundesverwaltungsgericht
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca kasację: Bundesrepublik Deutschland
Druga strona postępowania: Taus Magamadov
Pytania prejudycjalne
Czy przepis przejściowy zawarty w art. 52 akapit pierwszy dyrektywy 2013/32/UE1 stoi na przeszkodzie stosowaniu uregulowania krajowego, zgodnie z którym – w ramach transpozycji zawartego w art. 33 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2013/32/UE upoważnienia rozszerzonego w porównaniu do poprzedzającego uregulowania – wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej jest niedopuszczalny, jeżeli wnioskodawcy w innym państwie członkowskim przyznano ochronę uzupełniającą, o ile uregulowanie krajowe z uwagi na brak krajowego uregulowania przejściowego znajduje zastosowanie także do wniosków złożonych przed dniem 20 lipca 2015 r.? Czy jest tak w każdym razie wtedy, gdy wniosek o udzielenie azylu podlega na podstawie art. 49 rozporządzenia (UE) nr 604/2013 jeszcze całkowicie zakresowi stosowania rozporządzenia (WE) nr 343/2003?
Czy przepis przejściowy zawarty w art. 52 akapit pierwszy dyrektywy 2013/32/UE zezwala państwom członkowskim w szczególności na transpozycję rozszerzonego upoważnienia z art. 33 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2013/32/UE ze skutkiem wstecznym, w następstwie czego niedopuszczalne są także wnioski o udzielenie azylu złożone przed wejściem w życie dyrektywy 2013/32/UE i przed krajową transpozycją tego rozszerzonego upoważnienia, które jednak w momencie transpozycji nie zostały jeszcze ostatecznie rozstrzygnięte?
____________
1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej, Dz.U. L 180, s. 60.